Sentosa Universal en strand

Vroeg ontbijt, het is al heel erg druk. Er zijn vandaag onder andere wentelteefjes en loempia's, ook visballen in saus staan op het menu, maar dat lijkt ons niet zo lekker. Met de metro naar Harbour front gegaan. Daar is een enorm winkelcentrum, waar we de monorail naar Sentosa nemen, een eiland met attracties en strandjes. De monorail wordt lekker volgestouwd.

We stappen uit bij Universal Studios, een pretpark met filmthema. Er zijn diverse attracties, en we beginnen met een simpele bootrit van de Madagascar film. Daarna door naar Puss in Boots, alleen is deze gesloten, de medewerker zegt vanwege het weer, maar het is zonnig en warm, dus we snappen het niet. Totdat we omdraaien en de donkere lucht zien die achter ons hangt, en de lichtflitsen van de onweer.

Alle buiten attracties gaan bij onweer dicht, dus dan maar binnen vermaak zoeken. We doen de Shrek 4D film, en de Mummy attracties met een indoor gethematiseerde achtbaan. Er is een single riders rij die we gebruiken om de wachtrij te omzeilen. De mensen in wachtrijen gedragen zich trouwens een beetje apart. Ze lopen in groepen de wachtrij in en gaan dan overleggen of ze de attractie in gaan. Dat levert telkens opstoppingen op. Ook hebben ze geen idee hoe het werkt. Binnen steekt een man uit de gewone rij over naar de single riders rij. Hij snapt niet dat hij dan in zijn eentje in de attractie gaat zonder de familie, je bent in deze rij opvulling voor lege plekken in de karretjes. Hij denkt echter dat single rider betekent dat je maar 1 ritje maakt.

Dit soort rare dingen gebeuren in alle wachtrijen, we denken dat de meeste mensen nog nooit eerder een attractiepark bezocht hebben. Dat is niet erg, maar het levert gekke situaties op. Kinderen die hun benen buiten de beugels van het karretje zetten, en denken dat het goed is. Mensen die met meer personen in een karretje willen dan past etc.

Extra vermaak dus. De volgende attractie is in Sesamstraat, een simpele rit in een karretje met Elmo, wel heel erg leuk. Hierna gaan alle attracties weer open, want het onweer is voorbij. We doen dus nog een aantal ritten, en wandelen door het park. Een heerlijke pizza slice gegeten in het Sesamstraat restaurant.

We doen nog een paar attracties, maar door de sluiting van de buiten attracties vanmorgen staan nu overal lange rijen. We kiezen alleen nog attracties met een korte wachttijd, want anders gaat de dag op aan wachten.

Als we alles zo’n beetje gezien hebben, gaan we naar buiten. Er zijn diverse grote winkels, waaronder 1 van Hershey’s met lekkere chocolaatjes. Jammer genoeg kun je niks meenemen want met de warme temperaturen zal dit niet lang goed blijven. Er staat ook een groot stenen beeld van de Merlion, daar gaan we naar boven voor het strand. Echter eerst naar Madam Tussauds gegaan wat hier om de hoek zit, want het begint weer te onweren.

Met mijn personeelspasje van Merlin gratis toegang. Het is een anders dan anders Madam Tussauds met veel Bollywood sterren die wij niet kennen. Ook is er een live show inbegrepen waarbij acteurs je door de geschiedenis van Singapore begeleiden. Dat was een heel saai half uur, ondanks dat de acteurs erg hun best doen. We doen dit in gezelschap van een grote groep Indiërs. Deze mensen hebben nog nooit gehoord van het begrip persoonlijke ruimte, dus staan ze de hele tijd lekker dicht op je. Ook duwen ze je wanneer je naar de volgende ruimte mag, erg gezellig maar niet heus.

De tour wordt afgesloten met een bootrit, die al net zo saai is als de show. Hierna volgt het Madam Tussauds zoals we dat kennen met bekende mensen. Wel leuk, maar we zijn er best snel doorheen, voor een gratis uitje was het leuk.

Tijd om naar het strand te gaan, de onweer is verdwenen, het is een korte wandeling en dan staan we aan een smal palmenstrand. Ervoor liggen kleine groene eilandjes, zij houden het zand tegen wat anders weg spoelt. Dit strand is namelijk kunstmatig aangelegd, hiervoor is erg ruw zand uit Australië gebruikt, dat loopt niet zo lekker. Het water van de zee is wel lekker warm. Op een terras drinken we een drankje en dan lopen we naar een ander strand. Daar is een hangbrug naar een eiland met 2 uitkijktorens. De brug is lekker wiebelig, aan de overkant sta je op ‘The southernmost point of continental Asia’ blijkbaar het vermelden waard.

We beklimmen een toren, en hebben een mooi uitzicht over het palmenstrand en de zee met grote schepen aan de andere kant. Een Australisch meisje uit Brisbane vraagt of ze een foto van ons kan maken. Dat mag, maar volgens ons zat ze gewoon om een praatje verlegen. Dus babbelen we wat, is onderweg natuurlijk ook leuk.

Hierna gaan we terug naar de monorail, het is al aan het schemeren, de rit terug is weer heel druk, als haringen in een ton. We eten bij het Foodrepublic foodcourt, daar kun je uit heel veel verschillende Aziatische gerechten kiezen bij losse eetkraampjes. Wij kijken altijd naar de foto’s zodat we weten wat het eten precies is, alleen op naam van gerecht lukt dat namelijk niet. We zien 2 heerlijke kipgerechten met rijst, het smaakt verrukkelijk, vooral het sausje bij de Mongolian chicken rice was verrukkelijk. Dat gaan we nog wel een keer halen.

Na het eten een kort rondje gelopen door het winkelcentrum, de Lego winkel bezocht en de Marks & Spencer, waar ze zelfs het eten uit Engeland verkopen. Een snoeperijtje is dus zo gekocht. Hierna nemen we de metro terug naar het hotel.

Chantal

Singapore Little India en Chinatown

De dag begint weer met een lekker ontbijt in het hotel, in tegenstelling tot gisteren is het enorm druk. Ter verandering zijn er vandaag ook kleine pannenkoekjes te krijgen, echt een smul ontbijt hier. Met een volle maag lopen we de wijk in op weg naar Little India, wat iets ten noorden van ons hotel ligt. Het is al erg warm en benauwd vroeg in de ochtend.

Na een paar minuten komen we een tempel tegen, een klein gebouwtje met overdadige versiering. Buiten voor de deur staan allemaal Chinese oude vrouwtjes met kraampjes bloemen om te verkopen, deze zijn bedoeld om als offer neer te leggen. Het hele straatje waar we door lopen staat vol met kleine offerplaatsen, en overal wierook en bloemen, een zeer kleurrijk geheel.

De route naar Little India was niet zo bijzonder, de wijk zelf wel. Inderdaad klein, maar zeer kleurrijke huizen, in ietwat vervallen staat, dat wel. Er zijn ook fraaie muurschilderingen, en vooral veel kleine winkeltjes die net open gaan. We komen bij een grote dwarsstraat die nog helemaal versierd is omdat het vorige week Deepavali was, het lichtjesfeest wat hier groots gevierd wordt.

In die straat staat ook de Sri Veeramakaliamman tempel. Een laag gebouw met bovenop een enorme versiering van diverse beelden van goden. Vanaf buiten kun je een gedeelte van de binnenkant van de tempel zien. Er zijn wat restricties wat betreft kleding, dus we gaan niet naar binnen, een korte broek mag bijvoorbeeld niet.

We komen ook nog langs een overdekte markt, dat ziet er hier meer uit als een parkeergarage met verschillende etages waar van alles verkocht wordt. Wij komen voornamelijk langs de kramen met kleurrijke kleding. Beneden is eten te koop, daar gaan we niet heen want we hebben gelezen dat er op zulke markten vaak levende dieren te vinden zijn in kleine kooitjes, niet iets wat ik hoef te zien. Opvallend detail is nog dat er bij de wasbak staat dat je daar niet in mag plassen, er is blijkbaar verwarring geweest, want waarom hang je zo’n bordje anders op. Buiten op straat zijn er voornamelijk groente en fruitkramen en heel veel kramen met offerbloemen, die heel kunstig in elkaar gedraaid worden tot bloemenkettingen.

We wandelen de wijk weer uit en lopen door Fort Canning Park, een heuvelachtig groen park met wat historische gebouwen er in en wat lesjes geschiedenis die ik hier niet zal herhalen, maar toch wel interessant was. Via een steile afdaling komen we aan de Boat Quay terecht, waar de Singapore River stroomt. Hier zijn nog veel oude pakhuizen te vinden in felle kleuren. Dit zou er heel mooi uit kunnen zien, ware het niet dat alles is omgetoverd tot een groot uitgaansgebied. Hierdoor is het een bonte verzameling van clubs en restaurants met terrassen, jammer eigenlijk al zullen er genoeg liefhebbers voor dit gebied zijn.

Bij de 7/11 winkel, ook weer een heel kleine vestiging kopen we water. Ernaast is een visrestaurant gevestigd waar de levende krabben en vissen opgepropt in de aquaria voor de ramen zitten, is gebruikelijk hier maar wel een sneu gezicht.

In een winkelcentrum om de hoek stoppen we voor een lunch hapje. Bij bakkerij Barcook halen we heerlijke broodjes. Ze hebben vitrines waar glazen luikjes voor zitten, en met een tang kun je zelf broodjes pakken en op een dienblad leggen. Wat we niet snappen is dat ook al ga je daar eten aan een tafel, alles apart in een plastic zakje wordt verpakt en in een andere plastic gestopt, erg onlogisch. Het pizzabroodje en de andere broodjes zijn wel heel lekker.

China Town is hier vlakbij, dus daar wandelen we naar toe. Eerst wat brede straten en een overdekt winkelcentrum gezien. Waar je in een keuken van een restaurant kan kijken, daar staat iemand wel zo snel noodles te maken, dat je het niet kunt volgen, was ongelooflijk.

Bij Pagode Street kom je in de kleinere straatjes terecht, met op de hoek eerst nog een grote tempel, die weer kleurrijk versierd is. De kleine straatjes zijn heel leuk om door te wandelen, allemaal kleine winkels en restaurants. Ze zijn gevestigd in kleurrijke oude panden. Veel is op toeristen gericht, dus souvenirs genoeg te vinden. Wij kopen ook wat leuks, waaronder een vlieger, die kunnen we dan van de week uittesten op het dak park bij Marina Bay.

Er zijn verder mooie muurschilderingen te zien, er is een overdekte markt met eigenlijk alleen maar nutteloze troep, en het meest bijzonder is een winkel die begrafenisspullen verkoopt. In China begraven ze mensen namelijk met spullen die ze in een volgend leven kunnen gebruiken. Dat varieert van kleding tot koelkasten en auto’s. Omdat je dit natuurlijk niet allemaal echt onder de grond kan stoppen, maken ze alles in miniatuur of echt formaat na van papier. En dat kun je in deze winkel dus kopen. Er ligt kleding, horloges, toiletgerei maar ook zijn er kleine auto’s, heel apart allemaal. Meest apart zijn misschien de nagemaakt pakjes sigaretten.

Bij een mini McDonald’s eten we een klein hapje. We reizen vervolgens met de metro naar Haw Par Villa, een Chinees park met heel veel beelden. Het zijn wat aparte scenes die met beelden worden getoond, veelal luguber met bloed en dergelijke. Dit wordt afgewisseld met beelden van dieren. De ‘Ten courts of Hell’ grot is helemaal luguber, er worden martelscenes uitgebeeld, compleet met bloed en martelwerktuigen. Om zo maar te laten zien wat je in de hel te wachten staat. Het doel van het park is onbekend, maar een gezellige middag uit is wat anders. We vonden het erg apart allemaal.

Met de metro zijn we terug gegaan naar het hotel. In de metro al een paar keer het hoofd gestoten aan de laag hangende handgrepen, die zijn niet gemaakt voor de langere medemens, maar goed dan kunnen kleine mensen er ook bij. Voor het avondeten zijn we naar Satay Street gegaan. Eerst verdwaald omdat we het niet konden vinden. Het is dan ook geen echte straatnaam maar een bijnaam voor de straat die ‘s avonds voor verkeer wordt afgesloten. Waarna er allemaal kramen komen te staan die saté verkopen. Tafels en krukken worden op de weg gezet, en je zit tussen heel veel mensen stokjes saté te eten.

Wij bestellen bij kraampje 8 die bekend is van tv en dergelijke. Na het bestellen van de saté krijg je een plek aangewezen, daarna een menu van de gerechten die je er bij kunt bestellen. En dan komt er nog een oude oma langs om drankjes te verkopen. Een geoliede machine is het. We delen onze portie saté, en worden afgeleid door de trommels van een drakendans die om de hoek begint.

Ik kan het niet laten om even te gaan kijken, het is voor een bedrijf die iets nieuws, volgens mij een auto presenteert. Een stukje drakendans gekeken, en dan terug naar de saté. Was een leuk extraatje bij het eten. Via een overdekt food court met gietijzeren overkapping (en een klokkenspel van Nederlandse makelij, wat je aan het getingel kunt horen als het af gaat) lopen we naar de waterkant.

De fonteinen en lichtshow begint, nu zien we deze vanaf de andere kant, en dan zie je veel beter dat er lasers en lichten van de gebouwen meedoen tijden de show. We lopen ondertussen terug naar het hotel. In een grote ondergrondse oversteek hal zijn wat mensen allerlei dansjes aan het oefenen en filmen. Uiteindelijk terug in het hotel gekomen.

Chantal

Marina Bay in Singapore

Eerste volledige dag in Singapore en een lang verhaal omdat we zoveel verschillende dingen gedaan hebben.

Na een goede nachtrust hebben we van een lekker ontbijtbuffet gegeten in het hotel. Het ziet er best luxe uit, en er is veel keuze. Je kunt zelfs kleine loempia’s en ander warm Aziatisch eten opscheppen. Gebakken eitjes worden vers neergezet, en je kunt een Engels ontbijt samen stellen. Ook lekker, ze hebben er een grote pot pindakaas staan, hoef ik dat voorlopig niet te missen.

Na het best wel zware ontbijt wandelen we via straten en bruggen tussen gebouwen naar het Marina Bay gebied. Sommige oversteken kun je hier namelijk makkelijker maken als je via een brug tussen gebouwen loopt. We lopen hier en daar vast omdat we niet precies weten hoe we het meest direct die kant op kunnen lopen.

Vlakbij de waterkant komt het grote Sands hotel in zicht. Bekend vanwege het speciale uiterlijk met 3 losse torens en een soort cruiseschip model bovenop met zwembad. Dichterbij is de Singerpore Flyer, het grote reuzenrad. Voordat we daar langs lopen, nemen we eerst een kijkje in het Formule 1 gebied, wat nog is blijven staan van de race die enkele weken geleden is gehouden.

Het complete pitgebouw staat er het hele jaar. De namen van de coureurs staan nog op de pitboxen, apart om te zien zonder dat er verder iets om heen staat. Ook kun je de eerste bocht nog door lopen, daar ligt ook nog de reclame en de kerbstones. De rest van het circuit is grotendeels alweer verdwenen omdat het openbare weg is. Ik heb nog wat stukjes rubber van het wegdek geplukt die daar nog aan vast plakten. Een leuk souvenir, we hebben door de overgebleven pitstraat gelopen en over de startgrid. Ook de laatste bocht compleet met kerbs blijft het hele jaar liggen, net als de ingang van de pitstraat, was een leuke wandeling.

We lopen langs het reuzenrad, waar het heel stil is, ook wij gaan er niet in, want we willen al zoveel andere dingen doen vandaag. Langs de waterkant wandelen we richting het Merlion beeld. Je komt dan langs een ander stukje Formule 1 gebied, daar staat een grote tribune waar de F1 auto’s tijdens de race onderdoor rijden. Bij het Merlion beeld, een wit beeld dat water spuit in de vorm van een halve leeuw en halve vis, is het heel druk iedereen wil daar een super toeristische foto maken. Doen wij ook.

Daarna naar de ander kant gelopen via een ronde Helix brug, ondertussen heb je een mooi uitzicht op de skyline van de stad. We gaan naar het Art Science Museum, dat zit in een rond gebouw, een soort halve bloem/schelp afhankelijk van hoe je het bekijkt. Ze hebben daar een tentoonstelling met Disney tekeningen van diverse films en verder een aantal interactieve tentoonstellingen.

Zo kun je in een digitale waterval staan, een vis inkleuren en inscannen zodat hij in een enorm digitaal aquarium zwemt. Dit hebben ze een ruimte verder ook gedaan met een fantasie landschap, daar kun je een auto inkleuren en in dit landschap laten rijden. Dat hebben we uiteraard ook allemaal gedaan, het is niet alleen voor kinderen. Ook is er nog een kleine ruimte gevuld met glazen kettingen die oplichten en waar je doorheen loopt.

Leuk bezoek was het. Hierna lopen we naar het naastgelegen shopping centre bij de Sands. Bij de Starbucks eten we een broodje en een gebakje. Het winkelcentrum bevat heel veel winkels, maar ook een klein nagebouwd kanaal waar je met een bootje doorheen kan, om te eindigen bij een fontein. Dit slaan wij over. Edwin heeft van Sands trouwens een kaart, daarmee kun je voor verschillende dingen korting krijgen.

We zien dat er met de kaart bij automaten een gratis item kan worden opgehaald. Dat willen we wel doen. Edwin gaat zijn kaart even omzetten om mee te kunnen doen, terwijl Chantal in de lange rij gaat staan. We zijn de enige Westerlingen in de rij, dan merk je allereerst dat je veel langer bent als de anderen om je heen, en daarnaast dat iedereen wil helpen uitleggen hoe het werkt, want ze snappen niet dat wij in de rij gaan staan. Na een tijdje wachten zijn we aan de beurt, maar helaas met onze kaart kunnen we niet mee doen, je moet eerst stickers verzamelen maar geen idee hoe. Was wel leuk om mee te maken.

We vervolgen onze weg naar de lobby van het hotel, die is erg groot en hoog. Je kunt er een kaartje kopen om naar boven te mogen op het observatiedek op de 56ste verdieping. Je mag als niet hotelgast alleen op de voorpunt en een stukje zijkant van het dak komen. Vanaf daar heb je een mooi uitzicht over de stad. Je kijkt ook op een stuk van het water uit, waar heel veel enorme schepen voor anker liggen. Een gedeelte van het Formule 1 circuit is ook te zien.

Als we weer beneden zijn gaan we naar de Gardens by the Bay. Dat is een groot park met 2 overdekte tuinen en een aantal grote kunst bomen die ‘s avonds oplichten. We stoppen voor we gaan rond kijken bij een klein restaurantje voor een snack en een beetje verkoeling want het is hier heel erg warm, boven de 30 graden en een hoge luchtvochtigheid, waardoor je de hele zweet, niet zo fris. We eten een hotdog en frietjes.

We bezoeken vervolgens de 2 botanische tuinen. Deze zijn in 2 grote glazen domes gevestigd. De eerste heeft een soort jungle en begint met een hele hoge waterval. Je gaat met de lift naar boven en loopt dan via een wandelpad door de tuin weer naar beneden. Mooi om te zien, maar na een tijdje heb je de planten wel gezien.

De tweede tuin, is niet zo boeiend, veel planten die bij ons gewoon in het tuincentrum zijn te vinden en niet echt een speciale opzet. Hier zijn we dan ook niet zo lang binnen. Door het park lopen we verder langs de waterkant. Er staan borden waarop gewaarschuwd wordt voor overstekende otters. Deze komen hier in het wild voor en lopen door dit park. We willen ze heel graag zien, maar helaas houden ze zich stil vandaag, was zo leuk geweest om deze dieren te kunnen zien. Van de week nog eens proberen, wie weet hebben we dan wel mazzel.

Aan het eind van het wandelpad is de Marina Barrage, dat is het pompstation van de naastgelegen dam. Je kunt schuin omhoog lopen en zo op het dak staan, daar is een groot grasveld en dit wordt door de locals gebruikt als een park om vliegers op te laten. Het is er heel druk en heel kleurrijk met zoveel vliegers in de lucht.

Van al het wandelen hebben we honger gekregen, dus tijd om een bezoekje te brengen aan Satay by the Bay. Dit is een plein met allemaal eetkraampjes waar je voornamelijk satestokjes kunt kopen. Wij bestellen een portie kipsateetjes om te delen, je krijgt er satesaus bij die heerlijk smaakt de kip trouwens ook. Je kunt ook garnalen op stokjes krijgen, een behoorlijk peuterwerk hebben de mensen naast ons eraan om bij het eetbare vlees te komen.

Na dit lekkere maal lopen we naar de grote kunst bomen. Bovenop 1 ervan is een observatie loopbrug op 22 meter. We krijgen het tijdslot van 18 uur dus maar een paar minuutjes wachten. Met de lift omhoog, en boven is een half ronde loopbrug, waarbij je uitzicht hebt over een groot gedeelte van het park, het was een leuke wandeling, met de trap weer naar beneden via een andere boom.

We willen de lichtjes show zien die om kwart voor 8 begint, om de tijd en de lekkere trek te doden eten we nog een ijsje en een hamburger bij e McDonald’s om de hoek. Het is er zeer klein en chaotisch. Terug bij de bomen voor de lichtshow vinden we een zitplaats bij 1 van de bomen. Het is erg druk geworden. Een Portugese mevrouw probeert zich nog op ons bankje te wurmen, ze zit zowat op schoot, ik blijf zitten waar ik zit, dus verplaatst ze zich toch maar meer naar haar groepsgenootjes.

Als de show begint gaan we staan, het is een show op muziek van verschillende musicals. Heel mooi hoe ze de bomen oplichten met verschillende kleuren en patronen. Dit gaan we van de week nog eens bekijken, want het was zo mooi. Na afloop wil iedereen tegelijk de brug naar het Sands hotel oversteken, dat past niet. Het is duw- en trekwerk. De Aziatische medemens is er bovendien niet vies van om lekker dicht tegen je aan te staan, hoe zo persoonlijke ruimte. Eenmaal boven een mooi uitzicht op de nu verlichte skyline.

We lopen naar de andere kant van het Sands complex. Daar aan het water start een andere lichtshow met lasers en fonteinen. Deze is ook erg druk, ik vind het zelf minder mooi als de show bij de bomen. Misschien komt het door de onherkenbare muziek, en sommige stukken duren ook gewoon te lang. Het is wel leuk maar ik vond het niet zo speciaal.

Na de show is het tijd om naar het hotel te gaan. We nemen de metro, het is erg handig dat we gewoon kunnen inchecken met de creditcard. De ritten zijn niet zo duur ook, dus fijn dat er geen speciale pas nodig is.

Bij de 7/11 een mini supermarkt, met de nadruk op mini nog water en een snack gehaald. Daarna terug in het hotel. Het was een lange dag, maar zoveel leuks gedaan, daarom ook dit lange verhaal, applaus als je alles gelezen hebt.

Chantal

Aankomst in Singapore

Aankomst in Singapore

Vandaag na een lange vlucht van 11 uur en een kwartier aangekomen in Singapore. We vlogen over Iran, Afghanistan en India, maar niets van kunnen zien zo hoog boven de wolken. Alleen een stukje Maleisië kunnen zien. Bij de douane is het heel druk, ze delen water uit, fijne service. Wij zijn echt in de verkeerderij geplaatst want het gaat zo traag, uiteindelijk in de rij naast ons gaan staan, die gaat vele malen sneller. De koffers waren inmiddels al gearriveerd, dus eindelijk kunnen we gaan.

Nog wel langs de binnentuin op de luchthaven gelopen. Dat is een grote hal met een soort jungle tuin waar je naar boven kunt lopen. Dat hebben we nog niet gedaan, doen we wel als we weer terug vliegen, dan hebben we de koffers al afgegeven en loopt het een stuk makkelijker. De enorme waterval in het midden wel bekeken, niet normaal hoe groot het hier is. We pinnen onze eerste Singapore dollars en lopen naar de metro. Via een overstap komen we aan bij halte Bugis, waar ons hotel Mercure om de hoek zit.

Het is in de vroege avond hier, en een drukte van jewelste met eetkramen overal, heel veel mensen en een hoop lawaai. Meteen ondergedompeld in de stad. We gaan zo wel kijken, eerst inchecken en koffers dumpen in het hotel. We logeren op de 5e etage, een aparte kamer met 2 etages. Boven is een matras op de grond, geen echt bed dus (al klinkt dit erger dan het is, het is een goed matras en verder netjes). Beneden een klein zitgedeelte en een badkamer eigenlijk in de kamer, de douche en wc zijn afgescheiden door dunne deurtjes. Maar goed het is maar voor een paar dagen.

We lopen maar buiten en hebben de buurt verkend. Er is een overdekte markt met veel eettentjes, een overdekt winkelcentrum en vooral veel kleine restaurantjes. We zijn heel moe van de vlucht, en willen nog geen ‘spannende’ dingen eten, waar onze magen aan moeten wennen. Dus even gekozen voor de McDonald’s waar ze andere dingen hebben als bij ons zo is er een dubbel fishburger en een hamburger met barbecue saus en ei erop. Die is heel lekker.

We dwalen nog wat rond, veel indrukken tegelijk, het is heel druk hier. Op tijd naar de kamer want we zijn echt moe. Morgen alle tijd om de stad verder te verkennen.

Chantal

Bezoek aan San Siro

De laatste vakantiedag en voor het eerst geen wekker. Beetje uitslapen, en daarna een ontbijtje eten. Weinig F1 mensen nog over, maar wel een paar van bet Renault team. Voor de laatste keer lekker cakejes eten bij het ontbijt en daarna de koffers inpakken. Bij de checkout staat een lange rij, komt niet zo vaak voor in een hotel, ook hier weer de mensen van het Renault team, we zijn niet aan het stalken hoor.

Als we aan de beurt zijn krijgen we nog een rekening voor de stadsbelasting, is gebruikelijk maar die was voorheen € 20,- en nu ineens € 50,- beetje belachelijk. De koffers laten we in het hotel staan want dan kunnen we de stad nog in voordat we vanmiddag naar de luchthaven moeten.

De paarse metrolijn die vlakbij het hotel stopt gaat ook naar het San Siro stadion. In zo’n 25 minuten ben je daar, dus doen wij dat vandaag. Deze metrolijn blijkt pas afgelopen juli geopend te zijn en sindsdien hebben ze ook het metrokaarten systeem verandert waardoor het veel makkelijker gaat bij het kopen van een kaartje. Wij checken nu in met onze bankpas.

Bij San Siro even zoeken waar we heen moeten. Het stadion staat midden in een woonwijk, en is enorm groot er kunnen zo’n 80.000 mensen in. Nu is het vooral druk met F1 fans die nog wat tijd over hebben en dus het stadion gaan bezoeken. Vanuit de winkel kun je al op het veld kijken.

Om de hoek kun je een kaartje kopen voor € 18,- en het museum en stadion bezoeken. Wij twijfelen een beetje net als een groepje Nederlandse mannen. Maar eentje zegt dat het natuurlijk suf is om later thuis te zeggen dat je er geweest bent maar niet voor € 18,- naar binnen ging. Dat is ook zo, dus kopen wij ook een kaartje.

Je moet eerst het museum bezoeken. Daar is niet zo veel te zien. De bouw van het stadion, belangrijke optredens en wedstrijden en op de 1e etage heel veel shirts van bekende voetballers. Ook Van Basten en Gullit die door sommige mensen voor Seedorf wordt aangezien, tja.

Hierna het stadion in, je mag zelf de route lopen, eerst loop je door de gang waar de pers staat om interviews af te nemen. Je kunt zelf poseren voor de borden met reclame. Daarna mag je de kleedkamers in van AC Milan en Inter Milan. De kleedkamer van Inter oogt wel wat mooier en moderner. Bij AC Milan zij de leren stoelen van de spelers bijvoorbeeld gescheurd, verwacht je niet bij een grote club.

Vanuit de kleedkamers loop je door de spelerstunnel het veld op. Ze laten juichend publiek horen, echt heel leuk dat je hier mag lopen. Het veld mag je natuurlijk niet op maar je mag bij de zijlijn staan waar de dug outs staan. Het veld oogt wat klein, maar dat komt misschien omdat het publiek er zo dicht op zit.

Je mag ook een gedeelte van de tribune op. Oude klapstoeltjes daar, er is een eettentje open waar mensen bier halen. Wij houden het bij frisdrank en een hotdog die we op de tribune eten, zit lekker in het zonnetje. Via de tribune sta je dan ineens weer buiten. Leuke tour was het, maar je mist wel dat ze van de clubs niet zoveel laten zien en ook de gewonnen bekers kun je niet bekijken. Maar de dingen die je wel mag zien zijn natuurlijk ontzettend leuk. Het is ook een drukke dag vandaag voor ze want er lopen echt veel F1 fans rond die zich verder een beetje vervelen. Milaan heeft ook niet zoveel te bieden tenzij je van duur shoppen en musea bezoeken houdt.

We lopen een rondje om het stadion en nemen dan de metro terug naar het hotel. Onderweg koopt Marjolein alvast de kaartjes voor de trein naar de luchthaven. Die gaan wel op tijd dus moeten we om 15.35 uur de trein nemen. Er is nog wel tijd voor een Italiaans ijsje, die halen we in een winkelcentrum, heel erg lekker. Al ging het bestellen wat rommelig want je weet niet of je het nou goed besteld, het meisje achter de kassa was echter zeer behulpzaam.

We blijven wel iets te lang zitten en moeten ineens een beetje haast maken voor de trein. Terug lopen naar het hotel dus, onderweg 2 grote hagedissen gezien. De koffers opgehaald, duurde een beetje lang, omkleden en naar de metro. We hebben uiteindelijk 6 minuten om de trein te halen op een station waar we nog nooit geweest zijn. De goede bewegwijzering stopt na een tijdje. Heel onhandig, dan vinden we via een bord uit dat we op spoor 13 moeten zijn. Fijn we staan bij 1, snel lopen, nog bijna verkeerd en dan op spoor 13 komen en de trein is er nog niet. We zijn in ieder geval op tijd.

In de trein is het erg druk, er komt een Nederlands gezin vlakbij ons staan. Die maken zich over alles druk, of de deur wel of niet open gaat, welke terminal ze moeten zijn, dat had de vader niet opgezocht en dat wordt hem niet in dank afgenomen. Wat de mensen aan hebben die hun komen ophalen in Nederland, alsof je bekenden alleen maar aan hun kleding herkend. Gelukkig gaan ze na een tijdje bij een andere deur staan, want voor hetzelfde geldt gaat deze niet open.

Bij Terminal 1 gaan we eruit, de treindeuren gaan gewoon open, alle paniek voor niets. Op de luchthaven eten we een hamburger met frietjes, die kun je via een zuil bestellen en daarna wordt het naar je tafel gebracht, het smaakte heerlijk. Ons vliegtuig krijgt maar geen gate toegewezen, pas heel laat staat er gate 1. Als we daar komen is het vliegtuig er nog niet, dat wordt dus weer een vertraging.

Er zijn wel hele groepen Nederlanders die met een georganiseerde reis naar de Formule 1 zijn geweest. Niet ons publiek, erg schreeuwerig en grote monden en slechte humor. Als we eindelijk aan boord kunnen is er niet genoeg ruimte meer voor de handbagage dus moeten onze koffers ingecheckt worden. Erg jammer want op Schiphol moet je dan lang wachten tot ze op de bagageband liggen.

De vlucht zelf is echt enorm vervelend. Het vliegen gaat prima, maar de overige passagiers kan zich slecht gedragen. Ze blijven maar stomme opmerkingen maken en de reisleider roepen met zogenaamd leuke grappen waar zij veel te hard om moeten lachen. Echt een drama om met deze mensen aan boord te zitten. Er wordt geen alcohol geschonken omdat deze groep zich zo gedraagt. Als de stewardess vraagt of het zachter kan, gaan ze ook daar stom mee doen door de hele tijd ssst ssst te roepen. Ik wil echt nooit meer met zo’n groep in 1 toestel zitten. Ben ook blij dat wij nooit op een Verstappen tribune zitten met deze mensen, dat hou je niet vol.

Eenmaal geland nog heel lang taxiën met het vliegtuig en dan nog steeds met deze mensen een bus in die naar de gate rijdt. We zijn echt super blij als we daar uit zijn en eindelijk van deze mensen af zijn. Op de koffers is het even wachten, maar dan kunnen we echt naar huis. Jammer dat de vakantie er weer op zit, maar het was weer heel leuk vooral in Monza.

Chantal

Racedag in Monza 2019

Vandaag de laatste dag naar het circuit op Monza. De dag begint met onweer en regen, echt heel veel regen. Dat wordt wat voor het lopen naar de trein en het circuit. Eerst maar ontbijten, weer erg druk daar. Deze keer is het Marjolein die knoeit, water over de tafel bij de koffiemachine. Net als van de week maar weer netjes gemeld.

Als we het hotel uit lopen is het wonderlijk genoeg helemaal droog. Wel veel donkere wolken om ons heen, maar de zon schijnt zelfs. Voor de zekerheid lopen we heel snel naar het station want er is geen plek om te schuilen mocht er een bui los barsten. Gelukkig komen we droog over, we kopen treinkaartjes en moeten even uitzoeken welke trein we moeten nemen. De Italiaanse borden zijn niet altijd duidelijk, soms worden de tussenstops niet vermeld of komen ze heel langzaam voorbij op het bord, bij een stoptrein duurt het dus even voordat je kan zien waar de trein stopt.

De ouderwetse borden op het perron bieden uitkomst, daar valt het gewoon op te lezen. Er staan 2 Engelse mannen op het perron die er niet zeker van zijn of de trein naar het circuit gaat. Dus hebben ze een Uber gebeld, ze vragen of we mee willen rijden. We bedanken er vriendelijk voor, we hebben al treinkaartjes en om nou zomaar mee te gaan in de auto is ook een beetje raar. als hun Uber afzegt besluiten ze toch maar met de trein te gaan, we vertellen dat we echt zeker weten dat deze naar het circuit gaat. In de tussentijd is het perron volgestroomd met race fans. Toch een aanwijzing dat we goed staan, alleen vragen we ons af waar ze plots vandaan komen, dit station zit in een woonwijk en zoveel hotels zijn er niet.

In Monza is het heel druk, de meeste mensen gaan met de shuttlebus naar het circuit. Wij lopen altijd, omdat we weten dat het qua tijd niet veel uitmaakt, de bussen stoppen immers in het park waar we doorheen komen en de wachttijden bij de bussen kunnen lang zijn. Het weer is helemaal opgeknapt, het is zonnig met een blauwe lucht. Bij het circuit enorm druk, weer lang wachten bij de security, die ons vervolgens alles mee laten meenemen, ook de flessen met dop die we bij ons hebben. Voor de zekerheid hebben we altijd reserve doppen bij ons, mochten ze onze doppen weggooien, maar die hebben niet nodig.

We lopen naar het kruispunt waar de coureurs aankomen. Veel coureurs zijn al binnen, Hamilton ook, wat zijn motor staat er al, en zijn assistent loopt langs om de helmen aan iemand mee te geven en een schoon shirt op te halen. Wel komt Verstappen net aan rijden op zijn scooter. We staan 2e rij en kunnen een foto maken als hij langs loopt. Twee Nederlandse mannen voor me maken een selfie, maar na afloop als ze de foto naar hun moeder willen sturen, blijkt er eentje niet op te staan, toch wel een teleurstelling voor die man. De cameramensen van het Engelse Channel 4 staan ook op coureurs te wachten, maar behalve Raikkonen die verderop uit stapt komt er niemand mee.

We lopen naar het toilet waar het licht eindelijk gemaakt is, en dan door naar de tribune. We kijken naar de Porsche race met een heel groot veld aan deelnemers, en uiteindelijk een Nederlandse winnaar, dus klinkt het Wilhelmus. Jody Scheckter doet voor de derde dag op rijd een demonstratie met zijn winnende wk auto. Na afloop geeft hij voor onze tribune nog een interview, hij is voor het eerst in 20 jaar terug op het circuit.

Hierna is het tijd voor de drivers parade. De coureurs worden over het circuit rond gereden in oude auto’s, Hamilton wordt een beetje uitgefloten net als Verstappen, beetje onnodig. Ricciardo is zeer enthousiast en zwaait en maakt wave gebaren naar het publiek.

Daarna klinkt er keiharde muziek uit de boxen van het podium. Deze is dit jaar draaibaar zodat de dj’s Dimitri Vegas en Like Mike een concert kunnen geven na afloop van de race. De geluidssterkte van de soundcheck beloofd een hoop herrie. We zien in de pitstraat tv-ploegen hun voorbeschouwingen filmen, met voor de Duitse tv Nico Rosberg, en voor de Italiaanse tv Jacques Villeneuve en Marc Gene, de man die niets bijzonders heeft gepresteerd bij Ferrari maar nog steeds in het shirt blijft rond lopen.

De coureurs starten met de warm-up rondjes en rijden naar de startgrid. Verstappen en Vettel lopen voor ons podium langs en Hamilton komt voorbij op zijn step. Lando Norris springt behendig van de hoge pitmuur. Bij het team van Racing Point is iets aan de hand, want er staan monteurs en marshalls om iemand heen. De dokters worden erbij geroepen. We weten niet wat er precies gebeurt is, later horen we dat een monteur een epileptische aanval heeft gehad. Hij gaat per brancard weg.

Hoe dichter we bij de start van de race komen hoe fanatieker de Ferrari fans worden, met hun vlaggen en gezang. Het gezang komt daarna bij het Italiaanse volkslied van het Amadeus koor dat het volkslied zingt, de grote vlaggen gaan helaas weer over de tribune en de straaljagers die over vliegen horen we wel maar kunnen we niet goed zien, want die vliegen recht boven onze tribune. We kunnen er 2 zien en de rook in de kleuren van de Italiaanse vlag.

Hierna beginnen de dj’s te draaien, de muziek staat erg hard, voor de meeste mensen hoeft dit niet, we komen voor de race en willen de opbouw mee maken met alles wat daar bij hoort. Zelfs als de warm-up ronde begint gaat de muziek door. Als het veld naar de startplaatsen rolt horen we dus alleen muziek en de auto’s niet. Echt slecht van degene die dit bedacht heeft. De fans op de tribune gebaren ook allemaal dat de muziek moet stoppen. Uiteindelijk is er een man van de FIA die gebaart dat de muziek uit moet.

Jammer genoeg is dat pas tijdens de start, dus missen we het geluid van de motoren, echt zo slecht dit. Wie bedacht heeft dat de racefans hierop zitten te wachten, weet duidelijk niet goed waarom iedereen hier naar toe gaat. De race zelf is spannend tussen Leclerc en de Mercedessen en een hartverzakking aan het begin als er een Ferrari spint. Als blijkt dat het Vettel is, is men toch wel opgelucht dat het Leclerc die vooraan rijdt niet is. We hebben goed uitzicht op de pitstops.

De Italiaanse speaker is erg meelevend en schreeuwt de Ferrari voor uit. Als Leclerc wint is het natuurlijk een enorm feest onder de Ferrari fans. De hekken gaan open om de fan het circuit op te laten, ze zijn er snel mee, want de auto’s zijn nog niet allemaal terug in de pitstraat. Martin Brundle doet de interviews met de top 3, maar daar verstaan we niet veel van. Geeft niet, kijken naar het aan komen rennen van de duizenden fans is veel leuker.

De podiumceremonie is geweldig om mee te maken. De Ferrari fans zingen het volkslied mee, zelfs de monteurs van het Renault team staan op het hek te kijken, het is dan ook een enorm feest met duizenden mensen op het rechte stuk en onder het podium, ook zijn ze hoog boven in de hekken geklommen, er wordt gezongen en met vlaggen gezwaaid. Dit blijft toch de mooiste podiumceremonie. Na het uitreiken van de bekers en het spuiten van de champagne verlaten de coureurs het podium.

Tijd voor de dj’s om hun concert te beginnen, na 1 nummer valt echter het geluid uit en gaat daarna niet meer aan. Het verdere concert gaat niet meer door wegens technische problemen. Dat had beter vooraf gebeurt, maar goed.

Wij gaan de tribune af en ook het circuit op. We klimmen buiten het gedrag over een lage stuk vangrail en lopen over de startgrid. Er staan bij de pitmuur nog veel fans te wachten om te zien of er nog een coureur komt kijken. Charles Leclerc verschijnt na een tijdje kort op de pitmuur. Aan de andere kant staan de monteurs van Ferrari nog luidkeels te zingen.

De fans van Hamilton hebben nog hoop dat hij ook komt kijken, maar dat doet hij alleen als hij wint, dus alles wat er gebeurt is dat er een mevrouw van Mercedes wat vlaggetjes uit deelt, waar massaal op wordt afgedoken. Daarna moet iedereen van de beveiliging van het circuit, maar niet via de dichtstbijzijnde uitweg op 10 meter afstand. Nee je moet honderden meters verder lopen om er daar af te gaan. Discussiëren heeft geen zin, daarom klimmen veel mensen een paar meter verderop via een haspel en hek over de vangrail. Wij doen dit ook, al wil de beveiliging niet dat we dit doen, maar we hebben geen zin om helemaal voor niks naar een andere uitgang te lopen.

In de fanzone is het inmiddels feest met een dj en veel mensen die proberen mee te dansen, waaronder fans verkleed als Asterix en Obelix wat er natuurlijk komisch uit ziet. Wij worden met onze Mercedes/Hamilton shirts trouwens de hele dag voor Engelsen aan gezien. Handig als je Nederlanders wil ontwijken die alleen voor Verstappen komen. Een Engelsman vraagt zelfs waar ik mijn shirt gekocht heb, en een groepje Nederlanders reageert in het Engels op mijn Hamilton shirt, dat is wel grappig.

Wij lopen tot slot nog naar het kruispunt om te zien of er nog coureurs vertrekken. We kijken van een afstandje want het is druk. Carlos Sainz loopt daar rond, dus die zien we nog. Lando Norris komt ook langs gelopen, en vraagt aan degenen met wie hij is of hij naar de fans kan lopen. Maar die schudden van nee, waarschijnlijk een vliegtuig te halen.

Als laatste zien we Ricciardo vertrekken. Hij is zeer enthousiast doet alsof hij vanaf de loopbrug tussen het publiek wil duiken en neemt de tijd voor de fans. Wij gaan daarna weg, er komt nog een Ferrari langs onder begeleiding van politie, we denken dat Vettel daar in zit, maar kunnen dat niet goed zien. Inmiddels is het al donker en regent het, de laatste dag van het circuit aflopen is al niet leuk, maar dit maakt het niet veel beter.

Op het treinstation is het enorm druk. Er moet ook nog van perron gewisseld worden door passagiers die naar Milaan centraal station moeten en eerst op perron 2 staan (waar wij naar toe moeten) en nu naar perron 5 moeten. Dat maakt het trap lopen niet makkelijker. Eenmaal in Milaan vragen wat dronken Engelsen aan ons of we een Curry restaurant in de buurt weten. Nou dat zit hier natuurlijk echt niet, ze zullen ook wel niet serieus zijn.

Wij laten voor de laatste keer McDonald’s bezorgen bij het hotel. Alleen is de wachttijd bijna een uur, als het er uiteindelijk is, haalt Marjolein het beneden op en ziet de mensen van Mercedes vertrekken, die hadden een late avond. De patat is trouwens echt slecht, maar ja er is eten. Nog een donut en muffin als toetje.

Helaas zit het raceweekend er voor ons op, altijd zo jammer als het er op zit. Morgen nog een dag in Milaan. Daar is meestal niet zoveel te doen voor ons, dus even kijken wat we gaan doen.

Chantal

Kwalificatiedag in Monza 2019

Het is druk bij het ontbijt vandaag, veel mensen die ook hun F1 fan outfit hebben aangetrokken. Onderweg naar het circuit ook erg druk in trein en in het stadje, iedereen is er vroeg op uit getrokken. Voor de verandering lopen we door het park/bos een andere route. Eens kijken of het sneller is via de uitstapplaats van de shuttlebussen. Deze vertrekken vanaf het station en vanaf daar loop je ook via het park naar het circuit.

Die uitstapplaats is niet ver vanaf de route die we normaal lopen, dus als je met een shuttlebus gaat moet je nog steeds een behoorlijk eind naar het circuit lopen. Langs de route zijn weilanden en wat oude gebouwen, verder staan er stalletjes met eten en drinken maar ook F1 souvenirs. Vooral kleding, maar ook vlaggen en lanyards om je grand prix kaartje aan te hangen. Ik koop er eentje van Ricciardo.

Aan het einde van de rechte weg staat een lange rij, we weten eerst niet waarom, maar het blijkt de ingang te zijn naar een aantal tribunes. We stappen dus uit de rij, want wij moeten naar de hoofdingang. Ook deze entree is druk, dus weer in de rij. Voornamelijk omdat we door de tassen check moeten. We treffen weer een controleur die absoluut niet streng is op de flesjes. Het flesje met dop van Marjolein mag gewoon mee. Eigenijk is dit dus zinloos.

Op het circuit eerst de wc bezocht, daar is geen licht dus een beetje lastig in de hokjes. Gelukkig schijnt de zon, waardoor onder de deur door nog wat licht komt. We lopen naar de hoofdtribune, vanaf vandaag zit iedereen op vaste plekken. We hebben een mooi uitzicht op de pitstraat en het laatste gedeelte van de Parabolica bocht. Daar vindt een grote reparatie aan het circuit plaats. Bij de Formule 3 vanmorgen is er namelijk een coureur over de hoge kerbs gevlogen en meters hoog tegen het hek en op de bandenstapel terecht gekomen.

Om verdere ongelukken te voorkomen wordt deze kerb weg gehaald. Hierdoor begint de 3e vrije training wat later. Vettel komt op de pitmuur vooraf nog even zwaaien naar de Ferrari fans. Tijdens de training gebeurt er niet zoveel, er worden wat kwalificatie sessies geoefend.

Na afloop gaan we de tribune af en komen in een menselijke file terecht. Je moet je kaartje namelijk uitchecken, en dat gaat op dezelfde plek als het inchecken, lekker rommelig. Bij de fanzone koopt Marjolein een t-shirt. Verder overal druk. Terug op de tribune is het wachten op de start van de kwalificatie.

Er is een demonstratie van Jody Scheckter in de auto waarmee hij in 1979 wereldkampioen werd. In vergelijking met de huidige F1 auto’s gaat deze vrij sloom, wel een mooi geluid, al hadden we het harder verwacht.

De Ferrari fanclub is ondertussen druk bezig om met vlaggen sfeer te creëren. Er loopt ook een man met een megafoon rond die probeert het publiek de wave te laten doen, en zelf mee te rennen. Vermakelijk om te zien, al weet de man niet van ophouden. Hij probeert ook tijdens de kwalificatie de aandacht te trekken, maar dan kijkt iedereen natuurlijk naar de F1.

Vlak voordat de kwalificatie begint krijgen we een enorme Ferrari vlag over de tribune heen. Ze hebben er 4 naast elkaar over het publiek gedaan. Leuk voor de sfeerbeelden maar wij zitten eronder en dan zie je eigenlijk niets meer. Blij dus als deze weer wordt weg gehaald.

De kwalificatie was leuk om te zien, via een app op mijn telefoon qua tijden ook goed te volgen, anders weet je niet wie er af valt. Als iedereen wil aanzetten voor een laatste polerondje gaat het fout. Niemand wil voorop rijden en dus rijdt iedereen te langzaam. Gevolg ze redden het niet om nog een getimede ronde te rijden. Hiermee komt Leclerc op pole te staan. Wij hadden het nog niet door, dachten ze moeten nog een rondje, maar de speaker gaat al uit zijn dak. Dan pas zien we de finishvlag al hangen, raar einde van deze kwalificatie.

De top 3 parkeert de auto’s voor onze tribune. De mensen van de FIA rennen nog met de borden met de nummers 1,2,3 erop terwijl de auto’s er al zijn, het ziet er grappig uit. De coureurs stappen uit, groot gejuich van de Ferrari fans voor Leclerc. De interviews door Paul Diresta met Leclerc, Hamilton en Bottas zijn lastig te verstaan, maar dat maakt niet uit, we kunnen alles namelijk van dichtbij zien. Na het nemen van de top 3 foto zit het Formule 1 programma erop voor vandaag.

We kijken nog naar de start van de Formule 2 race, maar houden dat na een paar rondjes voor gezien want er gebeurt niet zo veel. In de fanzone bekijken we de oude auto’s waar zondag de coureurs hun parade lap in gaan rijden. Een paar mooie Ferrari’s, Mercedessen en nog war andere merken.

Daarna terug gelopen naar het station. Op een zaterdagavond altijd een onderneming in Monza, want het hele dorp loopt uit voor festiviteiten die eigenlijk niet zo bijzonder zijn. Eenmaal terug in Milaan halen we een grote pizza slice bij een pizzeria. Wel een rare tent, het personeel staart ons heel ongemakkelijk aan. Eigenlijk hadden we weg willen lopen, maar er zijn geen andere pizzeria’s in de buurt. De pizza zelf eten we in het hotel op de kamer, het smaakt lekker maar echt bijzonder is het nou ook weer niet. Op tv kunnen we de Italian Bake Off zien, niet verstaan natuurlijk. Maar het geklungel met het bakken van taarten is vermakelijk genoeg.

Morgen de laatste dag op het circuit, de tijd vliegt.

Chantal

Monza vrije trainingen Formule 1

We moeten vroeg op vandaag, om 6 uur de wekker zodat we op tijd naar het circuit kunnen. Bij het ontbijt wat mensen van het Williams team en militairen. Ondanks de voorspelde regen kunnen we droog naar het station lopen, eerst kaartjes kopen voor de heen en terugreis, daarna meteen de trein en 10 minuten later in Monza.

Ook de wandeling naar het circuit verloopt gelukkig droog. Bij de security check de tas zo neer gezet dat ze de fles met dop niet zien, zodat deze mee kan, de andere dop verstopt zodat we die daarna weer konden gebruiken, echt een zinloze check zo.

We lopen naar de hoofdtribune, nu wel in de regen, het is al druk op deze tribune, want het is 1 van de weinige overdekte tribunes langs de baan. Vrije training 1 verloopt rommelig mede door de regen. Raikkonen crasht, we kunnen net zien waar hij in de Parabolica bocht terecht is gekomen. Nadat zijn auto is weg gehaald, gaat de sessie verder maar crasht meteen Perez, weer een rode vlag en sessie gestopt. Verder in deze sessie veel mensen die bocht 1 missen, maar weer verder kunnen, veel foutjes van coureurs, maar daardoor wel vermakelijk.

We lunchen na afloop met broodjes op de tribune, daarna lopen we naar de fanzone waar je een kleine collectie James Bond auto’s kunt bekijken. Hiervoor moest je vooraf een kaartje bestellen met tijdslot, maar nu blijkt dat deze ook gewoon te halen zijn naast de ingang en dan mag je meteen naar binnen.

Vooral auto’s uit de laatste films gezien, met video- uitleg van oud Formule 1 coureurs. Leuk om tussendoor te bekijken. Op het podium in de fanzone zijn intussen mascottes van Formule 1 coureurs aan het dansen gegaan. Heel fout op YMCA, de obscene manier van dansen is misschien niet helemaal geschikt voor alle leeftijden, maar het zag er grappig uit. Tussendoor worden er nog t-shirts in het publiek gegooid, waar mensen massaal op afspringen, als het weggegeven wordt wil natuurlijk iedereen het hebben.

We bezoeken de verschillen stands met Formule 1 artikelen, ik heb een t-shirt van Hamilton gekocht en een kleine rugtas. Hierna lopen we door naar de tribune vanwaar we de 2e vrije training gaan bekijken. Op vrijdag mag je namelijk op elke tribune zitten, zelf keuze. Wij gaan naar de 1e bocht, want daar kun je makkelijk foto’s nemen van de auto’s.

Daarvoor moet je eerst weer door allerlei controle posten, kaartjes weer uitchecken en door de modder lopen naar de tribune. Weer een check op tassen en flessen met dop, het lukt nogmaals om alles mee te nemen. Een hoge plek op de tribune gekozen, dan krijg je geen hek op je foto. Er zitten veel Nederlanders, die proberen we te ontwijken want de meesten zijn nogal lawaaierig en volgen alleen Max Verstappen. Toch een rijtje van 6 man die voor ons komt zitten, maar die vallen wel mee.

Aan het begin van de training gaan alle coureurs de baan op want er is regen voorspelt en dan wil niemand rijden. Ook wij hopen dat het droog blijft want hier is geen beschutting en wij hebben geen paraplu, jas of poncho mee. De regen die valt is gelukkig van korte duur, en niet heel erg hard. De baan wordt ondertussen vrij gemaakt van grind dat daarop terecht is gekomen.

Hierna gaat het verder, veel coureurs missen de 1e bocht en steken rechtdoor. Verder gebeurt er niet veel bijzonders, wel mooie foto’s en filmpjes kunnen maken. Na afloop bezoekt Marjolein 1 van de vieste toiletblokken die er op het circuit zijn. Het water loopt uit 1 van de hokjes, er gaan ook bijna alleen maar mannen naar toe. Voor de rest vallen de meeste toiletten hier overigens mee voor het aantal mensen dat ze bezoekt.

Door de modder lopen we terug, langs de camping met harde muziek, er zijn wat opstoppingen door drukte en het checken van de kaarten en tassen. Wij komen weer makkelijk door want degene die onze tassen checkt kijkt niet eens, vindt alles prima.

We lopen onder de tunnel bij het circuit door, en kopen het programmaboek van dit raceweekend. Ook bij de vaste winkeltjes gekeken die je hier op Monza hebt. Vooral veel schaalmodellen van racewagens. Verder niets gekocht. We lopen langs het rechte stuk aan de achterzijde van het circuit, daar rijden op dat moment de Formule 2 auto’s rond. Bij de paddock van de lagere raceklassen deelt men gebruikte banden uit. We zien een aantal mensen hiermee lopen, de banden zijn natuurlijk erg zwaar, dus dat wordt sjouwen en wat moet je er daarna eigenlijk mee?

We lopen langs de uitgang van de paddock, daar is het druk met handtekeningen jagers. Omdat je nooit weet wie en of er een coureur langs komt kijken we alleen even, helaas niemand gezien. In de fanzone kopen we een patatje, dat moet heel ingewikkeld met een losse kassa voor muntjes en dan weer terug lopen voor het halen van je patat.

Hierna lopen we terug naar de trein, ook nu weer droog gelukkig. Bij ons hotel zit om de hoek een 2e grote winkelcentrum. We bezoeken daar de Coop om eten en drinken te halen voor de komende dagen. Het is een supermarkt van de toekomst staat er. Het is raar verlicht en je kunt op schermen zoeken naar producten, waarbij je kan aangeven of je bijvoorbeeld iets glutenvrij zoekt. Tja gewoon boodschappen doen kan gelukkig ook.

We eten in het hotel nog een broodje, morgen is het kwalificatiedag, en weer vroeg opstaan.

Chantal