Vandaag onze laatste dag in Lissabon. De meest relaxete dag ook, er zijn veel minder toeristen dus loopt het gelijk wat rustiger. We gaan na het ontbijt met de metro naar het treinstation. We zien veel mensen lopen met hardloopkleding en startnummers. Even opgezocht welk evenement er is, dat blijkt de halve marathon te zijn bij Belem, het gedeelte van de stad waar wij naar toe gaan.

Eerst een treinkaartje kopen, de mensen voor ons doen er zo lang over dat we net de trein missen. Dat wordt 20 minuten wachten. Niet alleen want het is heel druk richting Belem. De treinrit was kort, in 7 minuten zijn we op de bestemming. Onderweg zien we al dat de lange weg naast de trein is afgezet voor de hardlopers. Bij het station zelf ga je via een loopbrug over het parcours, je mag er niet stil staan, veel agenten die iedereen manen door te lopen. Wij lopen naar Pasteis de Belem, dit schijnt de eerst en enige echte zaak te zijn waar ze de pastel de nata (hier belem geheten) hebben uitgevonden. Het welbekende deeggebakje gevuld met room en gebrande suiker erop.

Onderweg komen we langs een paleis waar elke 3e zondag van de maand de wisseling van de wacht wordt gehouden. We zien later ook een fanfare korps zich klaar maken hiervoor. Wij gaan er niet op wachten. We gaan in de rij staan voor de pastel de belem, die is vrij kort dus dat valt mee, het is echt een toeristische hotspot dus je kan ook lecht hebben en uur moeten wachten. Eenmaal binnen kopen wij een kokertje met 6 pastels erin. Het zaakje ziet err van binnen ouderwets uit, een beetje wat je erbij verwacht.

Buiten eten we er alvast eentje op om te proeven. Ze zijn erg lekker, om nou te zeggen de beste dat weet ik niet, ze verschillen niet zoveel van de anderen die we geproefd hebben. Na deze hap lopen we naar het hardloopparcours, want we willen naar de waterkant. De snelste renners komen al langs om te finishen, ze rennen dit in een uur. De grote groep van duizenden hardlopers is nog onderweg. De route is een lang recht stuk heen en datzelfde lange stuk terug. De hele tijd dat we in Belem zijn zien we dus hardlopers zwoegen in de warme zon.

Wij lopen een stukje door zodat we met een brug over het parcours kunnen. Ik maak snel van bovenaf een foto, maar je moet blijven lopen want er komt meteen een agent naar je toe om je door te wuiven. Aan de waterkantis een kleine jachthaven en toeristenmarkt. En de Torre de Belem. Eigenlijk de reden waarom toeristen naar deze plek komen. De toren staat half in het water en is te bezoeken. Wij maken er alleen een foto van, de prijs en met name de ellenlange stilstaande rij wachtenden nodigt niet uit om de toren van binnen te bekijken.

Een stukje verderop zit een militair museum waar net de wacht gewisseld wordt. Dit gaat met een beetje ceremonie en vooral een apart loopje. We volgen nog een tijdje de weg die paralel loopt aan het hardloopparcours. Totdat we bij het volgende station zijn om de trein terug te nemen. We zien een groep militairen deelnemen in hun legerkleding, dat moet zwaar zijn. Als we op de trein staan te wachten begint het einde van de lange stoet deelnemers in zicht te komen, nu alleen nog uitgeputte hardlopers die over gaan tot wandelen. Ik denk niet dat die de finish makkelijk halen.

Met de trein gaan wij terug naar de binnenstad van Lissabon. We hebben gezien dat de street art kunstenaar waarvan we in Porto het konijn op de muur hebben gefotografeerd in Lissabon nog meer muurschilderingen/sculpturen heeft. Eentje zit er in de buurt dat is de vos, die gaan we bekijken. Onderweg komen we langs het witte gebouw van een energiebedrijf dat bekogeld is met rode verf. Een bedrijf is bezig dat te verwijderen. Wij lopen verder naar een parkje om de overgebleven pastel de belems op te eten.

Daarna verder de stad in, het is heerlijk rustig vandaag dus fijn lopen. Bij een souvenirwinkel kopen we nog een klein aandenken. Daarna lopen we door naar Behen een eetzaakje waar alle gerechten gemaakt zijn met Iberico ham. Edwin wilde hier graag eens eten. We kiezen een tosti, een mini hamburger en een soort bitterballen. Ik test van alles wat, maar kan er niet teveel van eten omdat er bijvoorbeeld ook tomaat is gebruikt en ik niet zeker weet waar het laagje van de bitterbal van is gemaakt. Om allergische klachten te voorkomen proef ik van alles een beetje. Wel lekker om weer eens de smaak van tomaat te proeven.

Na dit lekkere maaltje lopen we naar de bushalte aan het water. Met de bus gaan we naar een wijk waar heel veel street art is. Ook de kunstwerken van de al eerder genoemde artiest. We lopen een route waarlangs je ze allemaal kan zien. Er zijn ook artiesten bezig om nieuwe schilderingen aan te brengen. Edwin heeft uitgezocht waar wat te zien is, en zo lopen we een leuke tour door de wijk. Met de bus gaan we terug naar het centrum. Daar wandelen we langs de waterkant en besluitendan om even terug te gaan naar het hotel. We hebben alweer een dag van meer dan 14 kilometer wandelen gemaakt, dus het is niet erg om even te gaan zitten op de kamer en te kijken wat we in de avond gaan doen.

Om een uur of 6 weer op pad gegaan. Met de metro 2 haltes naar het centrum. Daar gaan we eten bij Nicolau, een restaurant van de keten waar we in Porto ook gegeten hebben. We krijgen een tafel bij de trap waar je zicht hebt op de bar/plek waar de klaar gemaakte maaltijden staan voor ophaling door de bediening. Het eten wat wij besteld hebben staat daar op een gegeven moment ook. En dan denk je waarom brengen ze het niet naar de tafel. Blijkt dat ze nog wachten op mijn zalm bagel die we 10 minuten geleden al in de grill zagen gaan. Eindelijk is die ook klaar, en komt de serveerster het eten brengen. Helaas presteert ze het om Edwins eten te laten vallen over de tafel. Al zijn eten kan opnieuw gemaakt worden. Mijn eten is er wel, en om het niet koud te laten worden ga ik maar alvast eten. Beetje rare maaltijd zo. Als Edwin zijn eten eindelijk ook klaar is kan hij ook gaan eten. Gelukkig smaakt het goed, maar niet echt zoals je wil dineren.

Na het eten lopen we terug naar de metro, het tripje aan Lissabon zit erop. Morgen gaan we verder op pad met de auto. We gaan rijden naar Lagos waar we tot en met donderdag zullen verblijven. Eens kijken wat de Algarve allemaal voor leuks heeft.