Nog een dagje Montreal

Vanmorgen rond 5 uur wakker geworden van een enorme onweersbui, wind en zware regen. Het duurde niet lang, maar slapen lukte ook niet meer. Dus maar een beetje op internet zitten lezen. Leuk om wat F1 verslagjes terug te kijken en foto's van gisteren. Ik heb trouwens nog niet geschreven over hoe apart mannen die de F1 bezoeken zich gedragen. Laten zich voornamelijk van hun vrouwelijke kan zien:

- ze hebben van alles mee koelboxen voor drinken en eten, handdoeken, zitjes of kussentjes, schoonmaakdoekjes etc. Aan alles is gedacht

- Ze maken buiten het racen om foto's in het park van baby eendjes en bloemen en laten de resultaten daarvan aan elkaar zien

- Ze zijn kritisch bij de aankoop van team kleding. Eerst passen, dan kijken hoe het staat vragen of de maat goed is aan hun vrouw en hoe de achterkant valt etc.

Ik vond het wel vermakelijk, als ze nog eens zeggen dat er stoere mannen naar het autoracen gaan, dan weet ik wel beter.

Na het ontbijt dachten we dat het misschien iets was afgekoeld door het onweer maar het was nog steeds heet. Gisteren was het 30 graden, ongewoon warm in deze tijd van het jaar, en vandaag ging de temperatuur nog naar 32 graden. Veel water meegenomen voor onderweg.

We hebben niet zoveel gedaan, na de drukte van de F1 is het fijn een rustiger tempo aan te kunnen houden. 's Ochtends zijn we met de metro en bus naar een outlet centre gegaan. Daar hebben we de Nike winkel bezocht, waar Edwin hardloopschoenen heeft gekocht en naar de Puma winkel waar Chantal een trui kocht. Afrekenen mocht niet zomaar, want voor ons was een boze vrouw. Ze stond op haar beurt te wachten, maar was zo verdiept in haar Ipad dat ze niet reageerde toen de verkoopster haar riep. De volgende klant ging dus naar de balie, waarop mevrouw nummer 1 boos werd. Ze maakte er een heel drama van en vond het belachelijk dat er iemand was voorgelaten. Mevrouw wilde de vrouw voor laten gaan maar dat hoefde dan weer niet. Het gebakkelei ging nog een tijdje door in het Frans, dus we konden het niet verstaan.

Toen mevrouw 2 klaar was met afrekenen mocht de boze vrouw, maar die begon weer opnieuw te zeuren hierover, het schoot niet op. Chantal heeft toen de mevrouw gevraagd of ze nog ging afrekenen want we hadden geen zin meer in wachten. Een hoop Frans geratel kwam er terug voordat ze weer tegen de verkoopster begon te klagen over wat haar wel niet was aangedaan door iemand anders voor te laten. Dus nog een keer gezegd dat ik wilde afrekenen en niet meer wilde wachten op deze onzin. Weer Frans blabla, toen vertelt dat ik geen Frans spreek, zij sprak geen Engels. Dus gebarentaal gebruikt om te zeggen dat ik wilde betalen. Nou toen kon ik ineens voor gaan, ik had meelij met de verkoopster want hoe kom je van zo'n vrouw af. Toen ik klaar was liet de boze vrouw andere mensen ook voor gaan, ze wilde waarschijnlijk een manager spreken, echt onzin over zo'n klein dingetje, misschien was ze uit op extra korting of iets dergelijks, wij hebben de afloop niet bekeken en zijn weggegaan.

Na dit gedoe naar een koffietentje gegaan voor thee en koffie, nog een dollar winkel met een hoop rommel bezocht. Met de bus weer terug naar de metro. Het was inmiddels bloedheet, en de bus had geen airco dus het was zweten geblazen. In de metro was het aangenamer. We zijn naar de andere kant van de stad gegaan. Daar een Walmart bezocht en een andere grote supermarkt om picknick spullen te halen. Ze daar een Oreo taart staan, die zag er zo lekker uit maar toch maar laten staan.

Met de metro naar het Olympisch park gegaan. De Olympische Spelen van 1976 vonden hier plaats. Daar gegeten op een bankje. Toen uitgevonden dat op maandag alles dicht is en er geen tour is. Dus maar buiten langs het grote stadion en de uitkijktoren gelopen. De hitte maakte dat niet aangenaam. We hadden ook nooit gedacht in Canada een hittegolf te treffen. In het zwembad kon je wel naar binnen, ze hebben daar verschillende baden, en het is een groot sportcentrum geworden. Achterin heb je de duikplanken voor schoonspringers. Het nationale team oefent daar en vandaag konden we ook veel schoonspringers in actie zien tijdens hun training. Het is vooral eng als ze van de massieve plank/toren af springen, je bent toch bang dat ze de plank raken.

We zijn even blijven kijken en toen met de metro naar het hotel gegaan, even afkoelen en opfrissen. Daarna met de metro naar het centrum, bij 5 Guys een hamburger gehaald en nog een keertje de milkshake Oreo pindakaas, die blijft echt favoriet. Daarna door de stad gewandeld, een stukje langs het water en via de supermarkt naar het hotel. We wilden alleen wat drankjes afrekenen, maar dat kost daar echt veel tijd net als bij veel andere winkels. Klanten voor ons zitten altijd vol ingewikkelde vragen en een zoek naar aandacht, kortom even afrekenen is er vaak niet bij. Bij de supermarkt kost het altijd meer tijd omdat niemand zelf zijn spullen inpakt, dat moet een mannetje doen die daar speciaal voor bij de kassa staat. Mocht dat mannetje even weg zijn dan ga je dus wachten tot hij terug is, want je pakt natuurlijk niet zelf in.

Vaak pakken ze alles in plastic tasjes van de winkel in, maar wij hebben zelf een tas mee. Raadsel was dus wat je dan doet, geef je die meegebrachte tas aan de inpak meneer of ga je het zelf doen. Wij kozen gisteren de laatste optie, wat een rare blik van de inpakker opleverde, maar kwamen er vandaag achter dat je de tas gewoon aan de inpakker moet geven. Voor ons een raar en onzinnig iets, je gaat toch niet toekijken hoe iemand je boodschappen in de door jou meegebrachte tas doet, blijkbaar doe je dat wel.

Morgen hebben we nog een hele dag hier, we vliegen pas 's avonds om 21 uur weg en zijn dan woensdag rond de middag via Reykjavik weer in Amsterdam. De week is voorbij gevlogen, maar wel super leuk geweest. Morgen gaan we nog wat door de stad dwalen voor we weg moeten, even zien wat we precies gaan doen.

Chantal en Edwin

Racedag in Montreal

Vandaag eindelijk eens een beetje later wakker geworden, we hoeven ook niet vroeg weg dus Edwin heeft tijd om een rondje langs de waterkant te rennen. Daarna naar het ontbijt, erg druk met race fans. Voor de laatste keer nemen we de metro voor een halte naar het circuit. Het is weer lekker druk, maar doordat alles goed geregeld is past er een grote hoeveelheid mensen in de metro. Bij het circuit is het ook druk, maar tassen- en kaartcontrole verloopt vlot.

Op weg naar het circuit moeten we dagelijks via een brug de weg oversteken en daarna via een lange brug het water oversteken. De weg die hier langs loopt blijkt ook de enige weg naar het circuit, dus vanmorgen kwamen toevallig net de oude auto's aan waarmee de coureurs vooraf over het circuit worden gereden. Daarna kregen we door dat de coureurs ook rond dit tijdstip arriveren. Bij de toegangsweg dus een tijdje staan kijken en Stroll, Ericsson, Kvyatt, Palmer, Alonso en Massa zien arriveren. De laatste stop zelfs even om flink te toeteren naar een paar fans die een apart uitgedoste Williams outfit aan hebben. Ook Jean Todt en Chase Carey nog voorbij zien komen.

Ondertussen is de race met oude F1 auto's uit de jaren 70 en 80 bezig. Op het lange rechte stuk op weg naar de hairpin kun je ze door het hek voorbij zien scheuren op volle snelheid. Voor oude auto's gaat dat nog echt hard. We zijn verder door het park gelopen richting casino. Daar kun je ook een heel stuk naast het circuit lopen. De Porsches van de volgende raceklasse komen ook weer lekker hard voorbij gescheurd. We gluren nog even naar de pitstraat aan de overkant van het hek. Daarna door naar onze tribune. Voordat we daar gaan zitten voor de rijdersparade blijven we even in de schaduw zitten. We zijn door de afgelopen dagen al flink verbrand en nu waait het ook nog eens heel hard, dus verdere schade is gegarandeerd.

Boven op de tribune lijkt het wel of je in een keiharde föhn wind terecht komt. Petten waaien af en je moet alles goed vasthouden. De bewolking neemt wel toe, dus het is gelukkig even minder warm. De rijderparade start om half 1 vanaf de startgrid. Alle coureurs worden rond gereden in oude auto's dus je kan ze allemaal goed voorbij zien komen. Bij onze tribune stoppen 5 auto's, naast een kort interview schieten Stroll, Grosjean en Ocon met special t-shirt kanonnen t-shirts en petten het publiek in. Dat is best moeilijk met de harde wind. Edwin staat beneden bij het hek te kijken en heeft bijna een pet te pakken. Intussen zijn Raikkonen en Alonso aan het woord voor een interview. Alonso plukt ook wat gras om vervolgens op de baan in de lucht te gooien om te constateren dat het hard waait, ziet er wel grappig uit.

Na een paar minuten gaan ze weer verder. De marshalls vermaken het publiek nog even met een wave. Bij een andere tribune stoppen Hamilton, Ricciardo, Vettel en Verstappen. De laatste noodgedwongen want zijn auto is stuk dus krijgt hij een lift bij Vettel in de auto. Na de parade is het even wachten tot de pitsstraat open gaat. Van de tribune gaan is er niet meer bij want het zit aardig vol en je komt dan niet meer zo makkelijk op je plek. Onze naaste buren zijn bijvoorbeeld erg laat, en duiken zowat bij ons op schoot omdat er bijna geen ruimte is om bij je plek te komen. Als iedereen zit is er sowieso geen bewegingsruimte meer mogelijk, de indeling is zo krap dat stil zitten of allemaal tegelijk opstaan de enige optie is.

Om kwart voor 2 gaan we staan voor het volkslied en een minuut stilte voor de aanslag in Londen vorige week. Na het volkslied komen er 2 straaljagers over, heerlijk geluid. Als ze voor een 2e keer over vliegen en recht omhoog gaan boven onze tribune geeft dat wat merkbare luchtverplaatsingen. De hele tribune staat te schudden, best eng net een aardbeving. Nooit geweten dat dit zo'n groot effect heeft.

De start is vervolgens heel snel voorbij, slechts een paar seconden en je weet niet waar je kijken moet. Op het scherm zien we tijdens de herhalingen eigenlijk pas hoe het gegaan is. Verstappen ligt meteen 2e tot grote verbazing van iedereen op de tribune. De crash tussen Sainz en Massa zien we op het scherm. Beetje toevallig dat Sainz donderdag met Chantal op de foto stond en Paars Konijn in de pitbox van Massa? We brengen ongeluk denk ik.

Na de safety car valt Verstappen ineens uit, precies bij ons om te hoek, erg zonde was leuk geweest om te kijken wat er van terecht was gekomen. Zijn auto wordt weg geduwd naar een plek tegenover onze tribune, in de bosjes, daarbij maken 3 marshalls een valpartij, erg knap op die korte afstand. Dat Ocon lange tijd 2e is valt goed op de tribune. Halverwege de race is het een beetje saai. Men juicht wel hard voor de inhaalacties van Stroll. Pas in de laatste rondes als de Force India's en Vettel echt dichtbij Ricciardo komen is het weer spannend. De inhaalactie van Vettel gebeurt precies voor onze tribune, erg gaaf. Chantal is dan al vanaf haar plek geklauterd tussen de mensen door naar de trap. Wel deze actie nog kunnen zien, daarna de trap afgerend naar het grote scherm beneden. Alvast klaar staan om naar het podium te rennen als de race klaar is. Daar aangekomen het laatste gedeelte van de race bekeken en jammer genoeg Alonso weer zien uitvallen. Iedereen vindt dit jammer en echt niet meer kunnen. Dat hij vervolgens de tribune op rent om de fans te bedanken was leuk en mooi om te zien. De mensen gunnen die man ook echt wat meer succes, want dit is gewoon zonde.

Hamilton wint ondertussen gemakkelijk, en met Ricciardo op het podium moet het wel leuk worden. We moeten wachten tot alle auto's in de pits zijn. De beveiliger bij een open hek zegt dat we daar niet door mogen, maar door een klein gat het circuit op moeten klauteren. De menigte is het er niet mee eens, dus met zijn allen op dat hek af en rennen maar. Volgende hek precies hetzelfde verhaal, we mogen niet via de makkelijke route, maar moeten eigenlijk allemaal klimmen op een hek en door een gat naar de baan. De menigte wint in dit geval weer, probeer ze maar eens tegen te houden in je eentje. Daarna is het rennen geblazen naar het podium, mensen met coolboxen en opklapbare stoelen zijn makkelijk in te halen. Ik heb dus een goede plek schuin voor het podium, 3 rijen mensen ervoor.

De podiumceremonie begint al snel, volksliederen, champagne en interviews. Ricciardo wordt aangemoedigd voor een shoey, en kan natuurlijk niet laten dat uit te voeren. Ziet er vies uit champagne drinken uit je zweetschoen. Toch wil Patrick Stewart die de interviews afneemt het ook proberen, bah. Voor de kijkers wel erg vermakelijk. Na afloop kun je makkelijk in de pitstraat kijken omdat de muur zo laag is, we zien verschillende tv-stations een interview houden met Toto Wolff. Niki Lauda en Damon Hill zijn er ook om voor de tv te werken. Bij Mercedes heel lang staan wachten om te zien hoe ze hun winnaarsfoto nemen. Na een uur is het zover en komen Bottas, Hamilton en het hele team te voorschijn. Hamilton wordt luid aangemoedigd en gebaart zo terug te komen, dat doet hij ook. Hij klimt in de hekken en schudt handen en deelt handtekeningen uit. Het is een compleet gekkenhuis met fans die zich naar voren gooien, echt dringen geblazen. Gelukkig kunnen we wat foto's maken. Ongelooflijk wat Hamilton altijd weer teweeg brengt zodra hij ook maar ergens tevoorschijn komt.

We maken nog wat leuke foto's op de startgrid, die gaan ze vervolgens afsluiten. Je mag ook niet meer overal komen dus de enige weg naar de uitgang is over het circuit, erg vervelend maar niet heus, hebben nog even goed van genoten. Onderweg nog wat foto's gemaakt maar er wordt al veel opgeruimd. Nog wat stukjes rubber van de baan gepulkt als souvenir en wat steentjes opgepikt. Weer een leuk aandenken. Op weg naar de metro is het nog druk, maar de terugreis verloopt vlot. Een pizzaslice en erg lekker mango ijsdrankje gehaald om de hoek van het hotel.

Jammer dat het raceweekend er alweer op zit, maar wel een mooi einde vandaag, we hebben er erg van genoten. Wel flink verbrand door de combinatie van wind en zon, maar laten we daar niet over klagen. Morgen nog een hele dag in Montreal, gaat vast een stuk rustiger verlopen.

Chantal en Edwin

Kwalificatiedag in Montreal

De dag begint hetzelfde als de andere dagen, weer veel te vroeg wakker. Plan is om eerder als gisteren naar het circuit te gaan zodat we misschien niet zo lang in de rij moeten staan. Bij het ontbijt om 7 uur zitten mensen die hetzelfde idee hebben. Er zijn ook Schotten aanwezig, die hebben een kilt aan gecombineerd met een race shirt, staat natuurlijk prachtig. Bij de metro is het ook al druk, maar aangekomen bij het circuit is er slechts een korte rij naar de controle, stukken beter als gisteren.

We lopen op het gemak wat rond, en doen nog mee met een spelletje bij de Esso stand, niets gewonnen. We hebben nu ineens ruim de tijd, dus kijken we overal even langs het circuit. Blijft leuk dat je de pitsstraat in kunt kijken vanaf de overkant, en doordat de pitmuur laag is kun je zo de pitboxen inkijken.

Rond 10 uur zijn we op de tribune voor de 3e vrije training. Onze buren zijn er al, de Franstalig sprekende meneer biedt een krant aan om op de grond te leggen want die zit onder de modder, erg aardig. Verder kunnen we niet met deze man spreken, want hij spreekt geen Engels. Hij heeft wel gevoel voor humor want de omroeper spreekt de naam Hulkenberg raar uit, en dat gingen we tegelijk nadoen, had ik niet verwacht van deze meneer.

Voordat de vrije training begint krijgen we net als gisteren wat huisregels uitgelegd, dat je op de tribunes niet mag roken is fijn, maar je mag blijkbaar niet over de hekken klimmen en over het circuit lopen of spullen op de baan gooien, want dan kunnen ze je daarvoor aanhouden. Maar goed dat ze dit vertellen anders krijg je natuurlijk massa's mensen die dit zouden doen, vermakelijk is het wel.

De vrije training verloopt erg snel, veel actie op de baan. Als het klaar is gaan we weer stukje lopen. Ook even in de schaduw gebleven, want op de tribune brandt je weg als de zon volop schijnt. We zijn al flink verbrand dus het is ondanks insmeren erg pijnlijk als je er lang zit. We lopen ook naar het terrein van Monster. Daar is het zo grappig om te zien wat er gebeurt als je een paar vrouwen in strakke pakjes op een podium zet en ze t-shirts, petjes en dergelijke in het publiek laat gooien. Al het aanwezige mannelijke volk sprint erop af en gaat fanatiek springen en rennen om iets te pakken te krijgen. Net kinderen, Edwin vangt ook een t-shirt.

Er is ook een demo van 4 motorrijders die allerlei sprongen maken, spectaculair om te zien. Hierna lopen we terug naar onze tribune want de kwalificatie gaat beginnen. Het is overal erg druk, dus het is een beetje haasten. Eenmaal op de tribune blijkt bijna iedereen al te zitten, het valt niet mee om over de mensen naar onze plek te kluiteren, dat gaan we morgen anders aanpakken, we moeten er gewoon eerder zijn.

De kwalificatie was best spannend, aan het begin ook nog een mooie crash van Wehrlein voor onze tribune. Later was de strijd tussen Hamilton en Vettel mooi om te volgen. Het was zelfs muisstil toen Vettel probeerde Hamiltons tijd te verslaan, toen dat niet lukte waren de reacties gemengd. Na afloop worden de interviews met de top 3 voor onze tribune gehouden. Dat werd al de hele morgen omgeroepen zodat de tribunes goed vol bleven.

Van het commentaar verstaan we niet veel, maar het moment waarop Hamilton een helm van Senna cadeau krijgt was erg mooi, net als het aan komen rijden terwijl hij uit de auto hangt. We hadden zeker mazzel met onze plaatsen. Hierna zoeken we de schaduw weer op, want in de zon is het niet te harden. We gaan een uurtje later nog terug om de kwalificatie te bekijken van de historische raceauto's. Die maken een heerlijk geluid, dus dat was genieten.

Als dit klaar is lopen we naar de metro, de leukste races op de baan zijn geweest. Ze hebben wel geleerd van gisteren, op de brug is nu een veel breder gedeelte open voor voetgangers, waardoor er een normale doorstroom is. Op het metrostation staan agenten iedereen door te zwaaien zodat de metro snel en vol weg kan. We halen nog wat boodschappen en een kleine Mac maaltijd voor op de kamer. We eten niet daar want het stikt er van de rare types die ook niet zo fris ruiken. Dat valt wel een beetje op in deze buurt.

Morgen alweer de laatste dag op het circuit, we hebben er zin in.

Chantal en Edwin

Vrije trainingen Montreal

Vandaag weer vroeg wakker geworden, tijdsverschil went blijkbaar niet. We ontbijten in het hotel en gaan dan naar de metro. We denken heel vroeg te zijn, maar er zijn al genoeg racefans op de been. Het is slechts 1 halte rijden, en daarna een kort stukje lopen naar de ingang. Grote tegenvaller is echter de hoeveelheid mensen die in de rij staat om binnen te komen. Er is maar 1 ingang voor duizenden mensen, wie verzint dat.

In het begin was er nog een rij die al slalommend naar de tassencontrole leidt, maar doordat er metro's vol racefans blijven arriveren wordt het al gauw een zooitje. Iedereen haalt de rij in, dus dan maar massaal naar voren lopen. Na een half uur schuifelen zijn we bij de controle die eigenlijk niet zoveel voorstelt. Je moet daarna over de brug naar het circuit, op de brug is slechts een kleine strook beschikbaar om te lopen, dus weer in de file.

Eindelijk aan de overzijde lopen we naar onze tribune, nummer 12 bij de 1e chicane. Het is nog een flinke wandeling van bijna 40 minuten. Wel leuk dat het dwars door het park gaat, en overal tentjes met merchandise, foodtrucks en interactieve spellen staan. Ook veel verkooptentjes van plaatselijke bedrijven. Daar gaan we later kijken eerst maar eens op de tribune geraken.

Na nog een flinke trap beklimmen zijn we er dan eindelijk. Rij R waar wij zitten is hoog boven op de steile tribune. Iemand heeft verzonnen om grote kieren tussen de traptreden te laten, dus het is best een enge beklimming. Eenmaal boven zijn we net op tijd om het begin van de vrije training te zien. Die verloopt een beetje saai, want er gebeurt lange tijd niet zoveel. Wel wat coureurs die zich verremmen voor onze neus, geeft ook een leuk geluid. Het ziet er ook spannend uit als er iemand de pits uit rijdt terwijl een ander net de hoek om komt, dat past allemaal maar net.

Tegen het einde valt Alonso zijn auto weer eens stil. Als hij boos zijn hoofdsteun weg gooit moet iedereen lachen. Daarna bedankt hij het publiek, wat hem zeker weer populariteitspunten oplevert. Wel weer zonde dat net nooit eens goed gaat bij McLaren.

Vanaf onze tribune hebben we een weids uitzicht, zo kunnen we in de paddock kijken, niet heel goed want dat is wat ver, maar toch. Ook hebben we uitzicht over het water waar pontjes heen en weer varen om paddock gasten te vervoeren. Het is wel fris op de tribune het waait namelijk flink, en dat merk je op onze hoogte goed.

Als de 1e vrije training erop zit gaan we naar beneden en lopen we door het park. Voor ons op het pad springt ineens een groundhog uit de bosjes, hij rent ook snel weer de bosjes in. Het is vast veel te druk voor hem. Wij gaan overal een beetje kijken en kopen wat leuke spulletjes. Het merk Monster heeft een evenementen terrein gemaakt daar kijken we naar een stuntshow van motoren.

Je kan verder langs het hele circuit lopen, af en toe sta je gewoon naast de baan, alleen een hek er tussen. Wel heel gaaf, want dan sta je echt dicht op de actie. Op deze plaatsen kan iedereen staan of een plekje bezet houden met zijn kampeerstoeltje. Zelfs tegenover de pitstraat naast de hoofdtribune kun je staan en vanwege de lage pitmuur ook alle actie in de pits volgen. Ze doen hier goed hun best om iedereen overal uitzicht op te geven.

Als we weer terug zijn bij onze tribune kijken we even beneden langs de baan, waar je dus ook alle actie kunt volgen. Daarna weer naar boven. We maken kennis met onze buurman, een jongen uit Londen die hier al eens geweest is. Konden we mooi vragen hoe het zondag na de race is als je naar het podium wilt rennen, dat moet zeker haalbaar zijn.

De tribunes zitten goed vol vanmiddag ons valt op dat de Amerikanen allemaal een kussentje of uitvouwstoeltje mee hebben, zit natuurlijk een stuk comfortabeler als de harde stalen tribunevloer. Aan onze andere zijde zitten Franstalige mannen. Waarschijnlijk locals, maar dat weten we niet want we spreken geen Frans. Achter ons luidruchtig pratende Amerikanen, die het vooral over Alonso hebben, zijn Indy500 race heeft veel positiviteit voor hem meegebracht.

De 2e vrije training is een stuk leuker als de 1e. Er gaan echt heel veel coureurs voor onze neus van de baan. Soms zelfs met mooie pirouette en door het gras. De strijd om de snelste ronde wordt ook fanatiek gevolgd om ons heen, waardoor de tijd vliegt en het erg leuk kijken is. Na zijn uitvalbeurt vanmorgen wordt Alonso weer hard aangemoedigd als hij eenmaal weer rijdt. Hij komt zelfs tot een 7e tijd wat veel gejuich oplevert. De man is erg populair, maar misschien heeft iedereen ook veel medelijden met hem.

Na de training gaan we nog een even door het park lopen. Er is een standje met F1 kunst, erg mooie tekeningen. Chantal koopt een Alonso en Verstappen tekening. Ook nog een petje gekocht, uit noodzaak. We zijn de afgelopen 2 dagen door de zon flink verbrand en nu is het in de zon lopen erg pijnlijk voor het gezicht. De komende dagen wordt het ook zonnig en met de wind erbij verbrand je dus zo. Laten we maar eens beter gaan insmeren.

Als we naar de metro gaan blijkt er weer een enorme mensenmassa datzelfde idee te hebben. We lopen dus nog een stukje door om langs de bekende hairpin te lopen. Daarachter is een paddock voor de auto's van de andere races. Je mag daar gewoon tussen alles door lopen. Het mooiste zijn de oude F1 auto's die gaan dit weekend ook racen. De motoren laten ze soms al draaien, heerlijk geluid. Er staan onder andere oude Lotussen, de Ferrari van Giles Villeneuve en zelfs een oude auto van Jan Lammers. Wordt morgen leuk omdat te zien rijden.

Terug bij de brug naar de metro is het nog steeds megadruk, dan maar aansluiten in de rij. Op zich gaat het vlug en eenmaal bij de metro kunnen we zo instappen, propvol is hij natuurlijk. Ook de metro waar we op overstappen naar het centrum zit tjokvol. Toch verloopt de reis vlot. We gaan nog even kijken bij de evenementen in de stad. Het is ook hier druk, veel muziek, terrasjes en dure auto's. Op zich allemaal heel leuk, maar we blijven niet zo lang, met rugtassen op loopt het in de massa nou eenmaal niet zo lekker. We besluiten morgen zonder spullen nog eens terug te komen.

Eten doen we in de kamer, we halen pizzapunten om de hoek en kunnen dan even rustig zitten. Morgen gaan we eerder weg om de wachttijd van vanmorgen hopelijk een beetje te kunnen vermijden.

Chantal en Edwin

Pitwalk formule1 Montreal

Vandaag weer vroeg wakker, het is moeilijk wennen aan het tijdsverschil. Ontbijten doen we in onze kamer, want we hebben een keukentje dus kunnen zelf broodjes en wafels klaar maken. Dan op tijd weg want vanaf 9 uur is het open ochtend op het F1 circuit. We kopen een 10 rittenkaart voor de metro, zodat we de komende dagen makkelijk heen en weer kunnen reizen.

De reis duurt maar 1 halte, en we lopen met wat andere vroege vogels naar de ingang. Het pad gaat langs de welbekende wereldbol. Bij de ingang is het nog stil, dus we zijn mooi op tijd en moeten nog iets meer dan een uur wachten. Helaas wordt een grote groep fans van de andere kant voor onze neus geparkeerd, maar we staan nog steeds goed vooraan. Achter ons groeit de rij gestaag tot aan de metrohalte.

Na een korte uitleg van een beveiliger mogen we door. Het wordt geen grote renpartij, want je gaat in een nette rij naar de brug, die moet je over en dan ga je met de bus over het circuit naar de pitstraat. Dat was echt heel leuk, toch een rit over het circuit gemaakt. We zaten in de 2e bus en stappen bij de 1e chicane uit. Kunnen we meteen de tribune zien waar we zitten. We lopen wel snel door want dan kunnen we aanschuiven in de wachtrij voor de plek waar de coureurs komen.

We staan best vooraan en hopen dat er coureurs komen van 1 van de grote teams. Helaas hebben wij pech en schuiven de coureurs van Sauber aan. Niemand wil eigenlijk doorlopen, want dan ben je langs de coureurs en uit de rij en moet je weer achteraan aansluiten. Helaas is dit verplicht, daar baalt iedereen om ons heen ook van. Wij hebben dus handtekeningen en foto's van Wehrlein en Ericsson. Ze reageren ook een beetje stug, dat helpt ook niet mee aan populariteit.

De rij is inmiddels zo lang geworden dat wij maar niet mee aansluiten, maar de pitstraat inlopen. Daar is het nog niet zo druk. We kunnen dus overal makkelijk foto's maken en lekker rond kijken bij alle teams. De mascotte Paars Konijn is natuurlijk ook mee. We zetten hem ook op de foto. Om het leuker te maken vraagt Edwin aan een monteur van Williams die op de pitmuur bezig is of het konijn misschien op de foto mag. De man ziet er de humor wel van in en vraagt waar dan, waarop Chantal zei dat dit zeker niet in de pitbox kon. Maar jawel hoor de monteur vindt het goed en loopt met het konijn en de camera de pitbox in. Hij kijkt nog even rond waar hij het konijn zal neerzetten, op de voorkant van de auto van Massa dus. Andere toekijkende fans liggen ook in een deuk. Een andere monteur komt kijken en doet mee door de monteur voor de pitbox met het konijn te laten poseren, echt een super foto. Het konijn wordt nog even door de lucht gegooid en daarna krijgen we hem terug. Zo leuk dat dit kon, deze man heeft punten gescoord.

We lopen nog verder door de pitstraat, hier en daar wordt een motor gestart, blijft een lekker geluid. Een aantal coureurs begint aan de trackwalk, dus zien we Sainz, Grosjean en Magnussen met hun technische mensen lopen. Aan het eind Van de pitstraat zitten wat monteurs van Renault op de pitmuur te wachten. We vragen of ze willen poseren met het Paarse Konijn en ja hoor 4 man gaat gezellig op de foto. Ook weer zo grappig geworden. Ze grappen nog tegen de monteur die het konijn vast heeft dat het konijn wel weer terug moet naar eigenaar. Zo leuk dat ze hebben meegewerkt.

We keren weer terug naar de handtekeningensessie. Nog steeds een mega rij. Wie nu aan de beurt is heeft mazzel want er zitten heel veel coureurs van Red Bull, Ferrari, Williams en Force India. Beetje jaloers op deze mensen, maar goed niets aan te doen. Nog wat foto's van het podium gemaakt en weer door de steeds drukker wordende pitstraat gelopen. Daar ook het programmaboek gekocht, is wel een leuke locatie daarvoor. Verder kun je er ook bier en hotdogs kopen lekker zo vroeg in de ochtend.

Wij picknicken met wat broodjes, zien James Alison nog op de pitmuur van Mercedes zitten. Ook kun je langs de weegbrug voor auto's en coureurs lopen. Bij Red Bull mag het Paarse Konijn nog even op de pitmuur zitten van een monteur, die is verder druk bezig dus helaas geen andere opties. Als we aan het eind van de pitstraat zijn, komen net de Torro Rosso coureurs terug van de trackwalk. Die klimmen over de pitmuur en moeten door de menigte naar hun pitbox. Sainz neemt nog even de tijd voor fans, en het lukt om een selfie te maken, super leuk. Kvyat klimt even later ook over de muur, stond ik goed vooraan, maar op het laatste moment koos hij toch een andere route naar de pitbox dus daar viel helaas niets te halen.

Voor ons was dit het einde van de pitwalk. We moeten met de bus het restant afleggen van het circuit, dus het lange rechte stuk en de hairpin. Onderweg komen we Grosjean tegen, die plichtmatig even zwaait (zo enthousiast zag het er echt uit). De busrit is verder wel een unieke ervaring, hebben we meteen het hele circuit gezien. We lopen weer terug naar de metro, je kan bij de Biosphere vandaag gratis naar binnen, dat is die grote bol bij het circuit. Lijkt ons wel leuk, maar binnen is het dringen, want je moet eerst via de balie iets ophalen voor het bezoek, dus dan maar niet.

Met de metro naar het hotel gegaan, spullen afgezet en wat boodschappen gedaan, want met de warmte gaat het water er hard doorheen. Verder wandelen we 's middags door het centrum, bezoeken wat winkels en de festiviteiten. Het begint steeds drukker te worden, maar wel heel gezellig. Bij 5 Guys eten we een lekkere hamburger en daarbij de overheerlijke Oreo pindakaas milkshake.

We gaan 's avonds nog een keer naar Cirque du Soleil, de voorstelling zien we nu vanuit een andere hoek, maar het is heel leuk om nog eens te bekijken. Na afloop kunnen we even backstage praten met de Finse zangeres die er in meedoet. Edwin had het via Facebook geregeld dus was wel leuk om dat zo te kunnen doen. Ze vertelde dat een dag eerder Hamilton en Bottas waren langs geweest en hadden meegetraind met de bmx rijders. Daar komen vast nog filmpjes van online.

Daarna terug naar het hotel, de stad is vol leven overal terrassen vol en muziek, er gezellig. Morgen weer naar het circuit voor de vrije trainingen. We vonden trouwens 2 bidons van het hotel in onze kamer, zat een briefje bij dat dit een cadeautje is wegens het F1 weekend, leuke attentie van ze.

Chantal en Edwin

Eerste dag in Montreal

We moeten nog even wennen aan het tijdsverschil, want we zijn al rond 5 uur wakker. Dan maar langzaam wakker worden met de tv, veel Amerikaanse zenders dus best leuk, en verder wat op de stadsplattegrond gekeken om later makkelijker door de stad te kunnen lopen. Rond een uur of 7 gaat Edwin een rondje hardlopen langs het water, een gebied vlakbij het hotel waar onder andere de tent van Cirque du Soleil staat.

Na deze langzame start ontbeten in het hotel. Het is een buffet met ruime keuze zowel warm als koud en zelfs pindakaas. Alleen thee is er niet, dan moet je een beker water verwarmen in de magnetron, dat laten we maar zitten. In de lobby zitten wat mensen te wachten die op het F1 circuit werken dit weekend ze doen iets met satellieten en verbindingen.

Wij gaan vandaag nog niet naar het circuit, maar met de metro naar het centrum. Daar wandelen we wat rond in de winkelstraten. Overal wordt druk opgebouwd voor de evenementen van deze dagen. Voor de F1 is er een evenementen terrein in opbouw, en in een ander gedeelte wordt een muziekfestival met vele podiums opgebouwd. Het gaat megadruk worden de komende dagen.

Na dit gelopen rondje kunnen we daadwerkelijk winkels in, want we waren zo vroeg dat alles nog dicht was. We bezoeken een dollar winkel, de Best Buy en een F1 winkel. Op verschillende plekken in de stad hebben ze leegstaande winkels gevuld met F1 souvenirs, voornamelijk teamkleding. Er is van elk team wel iets te koop. Chantal gaat met een Ferrari hempje naar buiten.

Ondertussen hebben we ook geld gepind. We betalen veel met de kaart, maar voor kleine bedragen is het wel handig. Het geld is net als in Engeland van een vreemd materiaal gemaakt, lijkt wel plastic monopoly geld. Bij een winkel die voor drogist moet door gaan, kopen we lunch voor in het park. Je kan daar echt van alles krijgen, het drogist gedeelte is een beetje van ondergeschoven belang. Chantal helpt nog een oud vrouwtje dat niet bij de bovenste plank kan om koekjes te pakken. Daar was ze heel dankbaar voor, en ze vond me heel erg lang omdat ik er zomaar bij kon. Dat vat wel mee, het vrouwtje was gewoon erg klein.

We dwalen nog wat verder door de stad, en komen in een straat uit met musea. Op een zijstraat is een kunstwerk gemaakt met allemaal gekleurde plastic plaatjes. Je kan erin staan voor een leuke foto. Daarna loopt de straat steil omhoog, we gaan op weg naar een groot park Mont Royal, dat ligt boven de stad en dus heb je eenmaal boven een mooi uitzicht over de stad.

Je moet er wel wat voor over hebben, want het is een enorme klim via houten trappen. Je kun ook een weg met haarspeldbochten schuin omhoog volgen, maar dat duurt langer. Het is behoorlijk warm dus na een paar trappen ga je best kapot, en iedereen om je heen ook. De omgeving is wel heel mooi, je klimt tussen de bomen door en af en toe is er een beekje langs de weg. Het is ook erg druk met wandelaars, fietsers en hardlopers.

Trap na trap volgt en net wanneer je denkt zijn we er nou eens, ben je boven. Het uitzicht boven de stad is de klim zeker waard. Je kan dan ook goed zien dat er veel laagbouw is en veel bouwprojecten om toch wolkenkrabbers aan de stad toe te voegen. Er staat ook een paviljoen, maar daar is eigenlijk niet echt iets te zien.

We lopen wat verder naar een picknickplekje. We kiezen een beton rand uit om te zitten, de rand houdt water tegen wat daar tussen de boven stroomt. We denken dat er de afgelopen dagen behoorlijk wat regen is gevallen, want het lijkt of er tussen die bomen normaal geen water staat. Vanuit het vliegtuig gisteren viel het ook al op dat alles er van bovenaf zo drassig uit zag. Wij hebben nu gelukkig mazzel met de zon en warmte.

Na de lunch lopen we verder de heuvel op, het is mooie wandeling naar de top waar een groot kruis staat om de top te markeren. Verder niet zo bijzonder, dus nu afdalen. Eerst via een pad en dan alle trappen weer af. Ondertussen medelijden hebbend met de mensen die nu omhoog komen. We passeren beneden nog een mooie waterval, en zijn dan bij een universiteit beland. Daar is het de dag van diploma uitreikingen dus erg druk met studenten in traditionele mantels en de bekende hoedjes. Leuk om iets van mee te krijgen, want hier wordt dat groots gevierd.

In de stad drinken we even wat bij de Burger King, want we willen even zitten, onze benen vonden het klimwerk namelijk erg inspannend. De Oreo milkshake smaakt goed, daarna lopen we door het festival gebied naar ons hotel. We doen nog even boodschappen voor de komende dagen. Daarna piepen we op de kamer een kleine maaltijd op in de magnetron, zo kunnen we lekker rustig zitten.

Na het eten gaan we naar het havengebied, voor de voorstelling van Cirque du Soleil Volta. We gaan wat eerder en konden zo nog langs het water lopen en de grote bol aan de overkant zien liggen die bij het circuit ligt. Voor de voorstelling hebben we mooie plaatsen op de 3e rij. De show is prachtig, heel modern en de acts zijn erg mooi, en meest indrukwekkend zijn de bmx fietsers op het einde. We hebben ons zeker geamuseerd. Na afloop koopt Edwin nog een souvenir en lopen we terug naar het hotel. Morgen vroeg op voor de open ochtend op het circuit.

Chantal en Edwin

Op weg naar Montreal

De eerste dag van de reis gaat eigenlijk geheel op aan reizen. 's Middags vertrekken we met het vliegtuig naar Reykjavik. Vroeg opstaan hoef dus niet, we gaan wel bijtijds weg wegens file ongemakken en je weet ook nooit hoe lang het duurt op Schiphol. Gelukkig blijft er daar tijd genoeg over om rustig in een soort overdekt namaak park op de luchthaven te zitten, compleet met vogelgeluiden.

We vertrekken wel later want het toestel komt laat binnen. Tijdens het wachten bij de gate is er wat entertainment in de vorm van het toekijken hoe een mega groot pakket op een pallet het vliegtuig niet lijkt in te passen. Er komt 3 man aan te pas, en heel wat duw en trekwerk totdat het pakket eindelijk in het vliegtuig is. Hoe ze dat er weer uit krijgen is een ander zijn probleem.

De vlucht verloopt verder vlot, er zelfs een goed entertainment systeem aanwezig, dus lekker films kijken. Tijdens de landing mooi uitzicht op IJsland met geisers, een maanlandschap en een lagune heel apart allemaal. De controle bij de douane verloopt vlot, dus we eten nog wat. De gate waar wij moeten wachten is normaal gesproken alleen voor personeel, dus het is er druk met piloten en stewardessen, net alsof we in hun kantine zijn beland. We gaan pas laat inchecken, en dan met de bus naar het vliegtuig die maar half gevuld is. Kunnen we mooi ons rijtje van 3 stoelen uitgebreid gebruiken. We vliegen te laat weg, maar hebben een kortere reistijd dus nog redelijk bijtijds in Montreal.

Ook daar gaat het snel, de douane is ook zeer vriendelijk, niet zo streng als bijvoorbeeld in Amerika vaak het geval is. Er wordt ook Formule 1 volk verwacht, gezien het bordje F1 Renault Team dat in de aankomsthal staat. Wij worden niet opgehaald maar gaan met de bus en metro naar het hotel. Daar hebben we een ruime kamer met klein keukentje. We hebben bij een mega grote supermarkt om de hoek meteen wat boodschappen gedaan. Ze hebben daar echt teveel lekkernijen, dat wordt moeilijk inhouden deze week. Ook de drogist ernaast is enorm met 2 etages, lang zoeken om iets te vinden.

Bij de McDonald's halen we hamburgers voor op de kamer en een raar bakje patat met kaas, bacon en gravy erover, smaakt apart waarschijnlijk bestellen we dit niet nog eens. Morgen gaan we de stad verkennen.

Chantal en Edwin

Kopenhagen dag 2

Edwin start met een hardlooprondje door de buurt en langs de kleine zeemeermin en de koninklijke paleizen. Daarna door naar het het ontbijtbuffet in het hotel. Er is genoeg keuze, zowel warm als koud zelfs kleine pannenkoekjes en voor de liefhebber: verse haring en bietjes. Dat laatste is aan ons niet besteed. De receptie van het hotel zit naast het eetgedeelte, waardoor we meekrijgen dat een andere hotelgast niet echt blij is met zijn kamer. De man schreeuwt nogal en vindt zichzelf ook nog heel wat, je krijgt zoveel medelijden met de receptioniste die wonderlijk genoeg heel kalm blijft. Uiteindelijk gaan ze kijken naar een andere kamer, maar we gokken dat deze meneer altijd wat te klagen zal houden.

Na het uitchecken lopen via de waterkant naar het standbeeld van de kleine zeemeermin. Het waait erg hard en het is best fris. Onderweg zijn er wat grasdijken en oude huisjes, het lijkt wel een Nederlands polder landschap. Het aantal toeristen neemt toe naarmate we dichterbij het standbeeld komen. Daar staan hele busladingen Aziaten elkaar op de foto te zetten, ook veel Engelsen afkomstig van een nabij gelegen cruiseschip, formaat flatgebouw.

We maken ook wat foto's onder andere van onze reismascotte het Paarse Konijn. Dit leidt tot wat enthousiaste reacties van de toeristen, erg grappig. We nemen ook een kijkje bij het cruiseschip, niet normaal hoe groot die is. Wij denken 1 van de grootste ter wereld, maar als we het later opzoeken is deze pas 42ste op de lijst. Van het dichtbij is het echter enorm. De wind is ook enorm op dit gedeelte, we worden echt weg geblazen en gezandstraald, niet echt lekker lopen.

Via de graspolders lopen we terug en komen zelfs een molen tegen, wat ook weer erg Hollands aan doet. We komen uit bij een militaire kazerne die bestaat uit oude rode huizenblokken, oude wachtershuisjes en 2 houten bruggetjes, waardoor het oogt als een openlucht museum. Zeker als er ook nog een koets met paarden voorbij komt. Voor toeristen genoeg te bekijken dus.

Via een korte wandeling komen we daarna uit bij de koninklijke paleizen. Een enorm plein met verschillende grote gebouwen. Voor elk gebouwen lopen bewakers rond in ouderwets ogende pakken. Ze hebben wel een echte taak, want als er een man op de stoep voor een gebouw gaat zitten wordt hem met flink wat geschreeuw duidelijk gemaakt dat dit niet de bedoeling is. We lopen verder door de stad door een groot park dat bij een kasteel hoort. We kijken daar alleen buiten wat rond, is al leuk zat.

Om de hoek daarvan zit een posterwinkel met werkelijk duizenden posters op voorraad. Van Disney posters tot kunst alles kan. Wij slepen er 1 mee van Kopenhagen waar een leuke scene met overstekende eenden op staat. Voor de lunch stoppen we even bij de McDonald's, lekker om even rustig te kunnen zitten. Met de metro gaan we de binnenstad uit op weg naar het aquarium dat een halte verwijdert ligt van de luchthaven.

Een koude en winderige wandeling van de halte naar het aquarium waar het lekker rustig is. Ook dit is weer gratis met de pas, en er is van alles te zien. Via themagebieden kom je langs lokale vissen en allerlei soorten tropische vissen. Het Amazone gedeelte is erg mooi, met onder andere een enorm aquarium met honderden piranha's. Buiten zitten zeeotters, die zijn altijd leuk om te zien spelen. Je kunt buiten ook ver over het water uitkijken en de brug die de weg naar Zweden verbindt zien. Als je hier langer bent kun je dus makkelijk een dagje met de trein naar Malmo aan de overkant. Verder zien we in het aquarium een grote octopus, zeeslangen en zeedraakjes (een bijzondere soort zeepaarden).

Het indrukwekkends is echter het enorme aquarium waar 4 miljoen liter water in zit. Je kunt de dieren via een enorme ruit bekijken, maar ook via een tunnel die er doorheen loopt. In de tank zitten vele grote haaien- en roggensoorten zoals hamerhaaien en pijlstaartroggen. Ook zwemmen er grote baarzen in rond. Tijdens het voermoment zijn alle dieren helemaal goed te zien.

We spelen ook nog wat met de app van het aquarium waarbij je zelf een vis kunt ontwerpen en deze in de centrale ruimte op de muur kunt loslaten. Na een best lang bezoek gaan we terug naar de metro, op zich kunnen we vanaf hier naar de luchthaven lopen, maar de wind maakt dat erg koud en dus niet leuk. Dan maar makkelijk een halte met de metro pakken. Op de luchthaven gaat alles zo vlot dat er tijd genoeg is om de grote winkel te bekijken en wat te eten. Hierna zit de reis er alweer op. De 2 daagjes Kopenhagen waren erg leuk, precies genoeg tijd om deze stad te bezoeken.

Chantal en Edwin