Porto dag 2 de boekenwinkel en dwalen door smalle straatjes

Dag 2 in Portugal, we starten met een ontbijt in het hotel. Edwin wil cappuccino pakken, en vraagt zich af of dat in de kleine kopjes past die naast de koffiemachine staan. Nee dus, alle koffie loopt erover heen dus de bediening kan meteen opruimen. Je moet de kopjes gebruiken die op je tafel staan, dan past het wel. Verder is het een klein buffet met broodjes, zoete dingen als brownie en warm is er roerei, witte bonen in saus en bacon. Een niet zo bijzonder smakend ontbijt en de de sapjes smaken nergens naar, niet het beste ontbijt, de lekkere croissants maken wel veel goed.

We gaan op pad en lopen eerst een rondje door de wijk, we komen uit bij een overdekte markt. Een modern opgezette markt in een oud gebouw. Naast vers producten ook veel toeristen items. Een leuk rondje gelopen en daarna door naar de boekenwinkel Livraria Lello. Dit is een oude winkel met bijzonder houten interieur waardoor er dagelijks rijen mensen voor de deur staan. Van tevoren moesten we dus ook een kaartje met datum en tijdstip boeken. Wij zijn om 10 uur aan de beurt om naar binnen te gaan. Een kwartier van tevoren schuiven wij aan in de lange rij die er dan al staat.

Er staan 2 Aziatische busgroepen in de rij, dus het duurt even voordat we naar binnen kunnen. Eenmaal binnen is inderdaad een mooie winkel qua uitstraling. Mooie houten kasten en trap, de meeste toeristen komen er om foto’s te nemen. Om ook wat te verdienen hebben ze bij de winkel wat bedracht. Het entreekaartje kost € 8,- maar als je een boek koopt, gaat dat van het aankoopbedrag af. Ze hebben met name souvenir boeken dus niet echt een bijzondere boekencollectie, het gaat eigenlijk meer om het gebouw.

We vinden ook een boekje om te kopen. Voor de rest wat foto’s gemaakt tussen de Aziatische toeristen die echt overal voor poseren. Was leuk om binnen te springen, maar jammer genoeg niet een echte boekenwinkel beleving. We lopen hierna terug naar het hotel om de rugtassen op te halen. Die mochten niet mee de winkel in, dus hebben we daar gelaten. Daarna gaan we flink veel wandelen. De wijk Ribeira bestaat uit allemaal smalle straatjes en steegjes met oude gebouwen vol tegeltjes en sierlijke balkonnetjes.

Afhankelijk van waar je loopt staan de gebouwen er netjes bij of enorm vervallen. Het hoogteverschil is ook groot, gelukkig dalen wij af, want het gaat soms heel steil naar beneden. Na wat ronddwalen komen we bij de waterkant uit. Daar kun je over de kade wandelen met ook weer leuk uitzicht op de kleine gebouwtjesen veel restaurants. In het zonnetje is het ook lekker warm wandelen.

We steken dezelfde brug als gisteren over, deze keer aan de onderzijde waar de weg voor auto’s is met een voetpad. Links is er een port huis, daar kun je even binnen kijken of een rondleiding boeken. Wij kijken alleen even, want geven niet zoveel om port. We lopen nu over de kade aan de andere kant van de rivier. Deze is net zo leuk als waar wij net waren aan de overkant. Er zijn souvenir kraampjes en eettentjes. Ook wat toeristenplekken zoals een winkel aangekleed als circustent met alleen maar sardineblikjes te koop.

Tegen het einde vinden we een overdekte eetmarkt, hier kan je bij verschillende kraampjes wat bestellen en krijg je een pieper mee die af gaat zodra je je eten kunt afhalen. Edwin kiest een hamburger met frietjes uit, en ik ga voor eggs benedict met zalm. Lekker gegeten, al had er best wat minder zout over de zalm gemogen. We wandelen nog wat door de wijk. Ze hebben ergens op een hoek een kunstwerk van afval gemaakt, het stelt een mega groot konijn voor, die moet natuurlijk op de foto.

Met de kabelbaan kun je naar boven, zodat je niet de hele klim lopend hoeft te maken. Dit doen we dus maar, best een leuk ritje met mooi uitzicht op de stad. Eenmaal boven lopen we een parkje in, nog even van het uitzicht genoten en toen terug gewandeld over de hoge brug. Er zit nog een oud station met mooie stationshal die we bekijken. Allemaal oude geschiedenisscenes gemaakt op tegelwerk, heel mooi om te zien.

Tegenover de markt waar we vanmorgen waren zit een bakkerij/koffietentje. Daar gaan we even binnen zitten. Het is een beetje een ouderwets zaakje met oude mannetjes in de bediening. Edwin bestelt een cappuccino en ik een sinaasappelsap, deze is vers en smaakt stukken beter als die van het ontbijt. Daarbij bestellen we allebei een pastel de nata en een berliner bol met gele creme. Die laatste is flink groter dan gedacht. Omdat het heel lekker is, krijgen we het toch wel op. Als we de pastel de nata willen eten komt het mannetje van de bediening terug voor wat extra service. Er hoort kaneelpoeder over en dat wil hij even theatraal voor ons doen. Helaas voor hem gaat het een beetje mis, hij laat het bestek vallen dus het gaat een beetje rommelig. Maar goed lekker was het wel. Voorlopig genoeg gegeten. Het betalen doe je door het kaartje dat je krijgt van de ober mee te nemen naar voren. Daar zit een aparte balie voor sigaretten en snoep verkoop en dus ook de kassa voor het betalen van het koffiegedeelte van de zaak. Zeer leuk en ouderwets zaakje was het.

Omdat we al de hele dag aan het lopen zijn, besluiten we even naar het hotel te gaan om een uurtje te zitten en de voeten rust te gunnen. Als we later op pad gaan, lopen we langs een winkel met tweedehands spullen. Even rond gekeken omdat ze echt van alles hebben van speelgoed tot boeken en oude telefoons. We gaan daarna eerst wat te eten zoeken. We komen terecht bij het tentje van gisteren waar we geluncht hebben. Edwin eet een nasi goreng met kip en een gepocheerd ei, zeer lekker. Ik eet 2 pannenkoekjes met banaan, aardbei en chocoladesaus.

Genoeg gegeten voor vandaag. De avondwandeling houden we in een winkelgebied met welbekende winkelketens die je eigenlijk in elke stad vindt. Er is ook een mooi overdekt winkelcentrum met een supermarkt. Daar halen we wat spulletjes voor morgen als we een autorit gaan maken. In de winkel loopt een dame van de beveiliging die opvallend onopvallend deze 2 toeristen in de gaten houdt. Rugtassen daar houden ze niet zo van in de winkels. Wij rekenen natuurlijk alles netjes af. Ze let trouwens ook op andere klanten want een mevrouw is aan het eten in de winkel en daar wordt ze op aangesproken.

Het is inmiddels 8 uur dus tijd om naar het hotel terug te lopen. Daar zetten we alvast alles klaar, zodat we morgen na het ontbijt meteen naar de luchthaven kunnen. Daar halen we de huurauto op en gaan we rijden naar Aveiro en de grotten bij Mira de Aire, om vervolgens in onze slaapplaats Fatima uit te komen.

Porto dag 1

Vandaag begint onze 10-daagse vakantie naar Portugal. We gaan van Porto naar Lissabon en daarna door naar Lagos in de Algarve. We moesten heel vroeg op, want de vlucht gaat om 7.20 uur. Het was nog stil op Schiphol, dus we waren snel door alle checks en bagage drop of. Eenmaal in het vliegtuig is er vertraging, want een of andere klungel heeft koffers van een andere vlucht in dit toestel gedaan. Die moeten ze er dus uitvissen. Na 3 kwartier is men dan toch klaar en kunnen we weg. De vlucht zelf gaat vlot, en we hebben mooi uitzicht over de Pyreneeën.

Op de kleine luchthaven van Porto is het even wachten op de bagage, maar gelukkig is die wel mee gekomen, wat andere passagiers hebben pech want die koffers zijn blijkbaar achtergebleven. We halen een croissantje en gaan naar de metro. Alles staat hier zeer goed aangegeven dus geen gezoek. Het kaartje kopen lukt ook vrij makkelijk, als je de taal in de automaat eenmaal op Engels zet. Dan een kwartier wachten voordat de metro er is. We rijden een paar haltes mee naar een winkelcentrum. Daar wil ik even de Lego-winkel bezoeken, want er is een actie waarbij je een gratis Paasset van Lego cadeau krijgt. Gelukkig heeft deze winkel de actie, dus met wat Lego de winkel uit. En ook een paar nieuwe stempels in mijn Lego-paspoort laten zetten.

Hierna gaan we weer de metro in. Eerst even checken of we met ons kaartje weer mee mogen of een nieuw kaartje moeten kopen. Als we ons kaartje scannen staat er een tekst in het scherm die we niet snappen. Ik vraag een medewerkster maar om hulp, en gelukkig het kaartje is nog geldig, dat scheelt weer.

We stappen uit in de buurt van ons hotel, daar willen we onze koffers even afzetten, want de kamer zal nog niet klaar zijn. Dit betekent een stukje wandelen, met name steile heuvels op, heel fijn om te doen met een rolkoffer. In een op het oog gezellig buurtje zit ons hotel Casual Inca Porto. Een zeer vriendelijke receptioniste vertelt ons dat er inderdaad nog geen kamer beschikbaar is. We mogen wel onze koffers stallen.

Tijd voor iets te eten, op de hoek van de straat zagen we een leuk tentje met een teckel op de borden het heet Nicolau en heeft alles in stijl van teckels. Je kan er gezellig eten, van pannenkoeken tot een rijstmaaltijd. Wij kiezen een tosti en een zalm bagel, beiden smaakten heerlijk. Echt een leuke plek om te eten, en het schijnt een keten te zijn die ook in Lissabon zit. Waarschijnlijk gaan we er nog een keer langs.

We lopen een smal straatje in om naar de bushalte te lopen. Daar komt ineens een grote groep duiven doorheen gevlogen, een nachtmerrie voor mensen die niet van vogels houden. Aan het einde van de straat gaan we naar rechts en daar is een winkelstraat. De gebouwen zien er vervallen uit, de tegels komen van de muur en overal afgebladderde verf. Een opknapbeurt is daar welkom. Aan het eind van de straat is de bushalte. Eerst even uitvinden hoe je een kaartje kunt kopen, dat kan in de bus voor € 1,80 lees ik op internet. Als we instappen blijkt het tarief € 2,50 te zijn dus nog even wat muntgeld bij elkaar sprokkelen.

De busrit is een beleving op zich, de chauffeur wil flink door rijden dus het gaat met hard remmen en horten en stoten. Door werkzaamheden is de weg ook nog zeer slecht en we stuiteren echt hard over de weg, relaxed is anders. Op elk kruispunt is een halte dus een rit naar de kust heeft op 1 lange rechte weg wel 16 haltes, het duurt dus even.

Bij Sea Life Porto voor de deur stappen we uit. Weer een nieuw Sea Life centre te bezoeken, en via mijn werk weer gratis kaartjes. Het eerste gedeelte van het aquarium is een beetje verouderd, we zijn daar snel doorheen. Buiten zitten de pinguins, maar helaas staat er maar eentje in het zicht. Voor de rest is er buiten niet zoveel te doen, wat jammer is want het terrein is heel groot. Weer binnen gaan we naar de tweede etage, die is een stuk mooier, met een mooi zicht op het grote aquarium met tunnel waar veel haaien en een grote zeeschildpad in zwemmen. Het mooiste is een grote ruimte met schermen waarop je koraal ziet en zeedraakjes (een hele zeldzame soort zeepaardjes). In het midden staat een aquarium met 8 grote zeedraakjes, hele mooie dieren en bijzonder om te zien omdat bijna geen aquarium ze heeft. Door het kweekprogramma van Sea Life Melbourne lukt het ze dus hier wel om ze te laten zien. Hierna zijn er nog wat kleine aquaria en een roggentank.

Na de winkel bezocht te hebben, gaan we naar buiten. We lopen richting een oud fort aan de waterkant. Vanaf daar heb je mooi zicht op een strand waar heel veel surfers zijn. Er zijn dan ook mooie golven voor ze om te surfen. We kijken er een tijdje rond en gaan dan terug naar de bushalte. In de bus is het druk, vooral met bejaarden, geen idee of die hier gratis mee mogen maar de gemiddelde leeftijd is hoog. Ze zijn ook erg eigenwijs, want Edwin staat netjes op om ze te laten zitten, maar nee ze blijven liever staan. Na drie keer is het wel genoeg en gaat hij zitten. De rit is iets beter als de heenweg omdat deze chauffeur beter rijdt, maar dan nog is de weg erg slecht en is er veel oponthoud. We zijn blij als we eruit zijn.

We lopen een kleine supermarkt binnen en halen wat snacks, waaronder brioche croissant, die zien er heerlijk uit maar blijken later wat droog te zijn om te eten. Ook veel leuke Paas spullen, maar veel chocolade kun je niet meenemen als je weet nog een paar dagen in een warme auto te zitten. In het hotel kunnen we inmiddels inchecken. De receptioniste is nog steeds super vriendelijk, dus een leuke ontvangst. De lift is bijzonder, het formaat van een kast waarbij je een deur open moet doen voordat je de echte liftdeur hebt. Maar hij werkt en we komen op etage 4 uit. De kamer is netjes, en we gaan even op de kamer zitten. Het is al een lange dag voor ons, want we zijn sinds 3 uur vannacht op.

Om een uur of 5 gaan we weer naar buiten om een rondje door de buurt te lopen. Het wordt al schemerig, dus heel mooi om foto’s te maken van oude gebouwen. Het verkeer staat overal muurvast in steile straten, we hadden geen idee dat het hier zo heuvelachtig was. We bezoeken ook een McDonald’s die gezien wordt als 1 van de mooiste. Het is inderdaad een heel mooi gebouw met name van binnen. We eten er ons diner, ik kan gelukkig burgers aanpassen qua sauzen zodat ik ook wat lekkers kan eten hier. De hamburger mer ei erop is wel een aanrader.

Hierna lopen we naar de waterkant, je loopt best hoog en hebt mooi uitzicht op de oude wijk met toch wel wat krakkemikkige huizen. De zonsondergang zien we vanaf de Luis I brug. Een mooie ijzeren brug waar ook de tram overheen rijdt dus je moet wel opletten waar je loopt. Schitterend uitzicht op de stad en de rivier met oude houten portboten. Er is ook een soort monument aan de overkant, met rotsbogen. Je loopt naar boven via een steil pad, en dan heb je uitzicht op de brug en stad. Er is ook een oud klooster, een mooi oud gebouw. Dit was een heel mooi stukje Porto.

We lopen terug, jammer genoeg moeten we nu alle heuvels beklimmen in plaats van afdalen, pittige wandeling. We zijn rond 8 uur terug op de kamer. Voetbal kijken Arsenal-FC Porto, toepasselijk om hier te bekijken. Morgen gaan we de stad verder verkennen.

Laatste dag in Dubai

Onze laatste ochtend in Dubai beginnen we met een rondje hardlopen. Dat is zo leuk in deze omgeving, dus dat willen we nog een keertje doen. We komen elkaar onderweg tegen en lopen samen naar de supermarkt om ontbijt te halen en ook wat snacks voor in het vliegtuig straks. Na een gebruikelijk ontbijt van broodjes en fruit is het tijd om de koffers te pakken. We checken uit bij het hotel, en ik zie de beveilingsman naar boven gaan met een kar om koffers op te halen. Wij hadden de echter al zelf meegenomen, dus die arme man gaat voor niks naar boven. Zijn wij ook niet gewend zulke service. Op de kamer laten we stroopwafels achter die eigenlijk voor Tintu bedoeld waren, dus dan heeft die man tenminste iets lekkers in ruil voor zijn zinloze wandeling naar onze kamer.

We hebben nog wat tijd over voordat we naar de luchthaven gaan. Nog maar een keertje het strand opzoeken voor wat laatste zon. Die is wel heel heet en we branden weg. Er staat ook een windje waardoor de zee wat wilder is als de afgelopen dagen met flinke golven. In de schaduw op een bankje gezeten en nogmaals een stepje gehuurd. Kunnen we nog een keer langs het strand crossen. Beetje jammer dat mijn stepje wel een snelheidsbegrenzer heeft en die van Edwin niet. Nu rijdt ik in slakkentempo en Edwin schiet er hard van door.

Bij de auto stallen we de stepjes weer en nu moeten we definitief naar de luchthaven. Onderweg walt de radio ineens stil, ik zoek nog naar andere zenders. Bij de snelweg komen we erachter dat het een soort herdenkingsdag is voor militairen, dus het was een minuut stilte op de radio. Boven de snelweg plaatsen ze dan informatie over wat voor dag het is. Door de stad en vlak langs het apart ogende Museum of the Future gereden, een soort afscheidsrondje.

Bij de luchthaven eerst de auto terug gebracht. Door naar de incheck en bagage drop-off. Daar staan lange rijen, en het hele systeem is zelfservice. Daar kan de 1 wat beter mee over weg als de ander. Achter ons staat een klagende Nederlandse mevrouw die zeurt over de snelheid in de rij en of ze wel goed staan. Op een gegeven moment is haar man het zat en geeft even lekker een snauw terug dat ze niet zo moet zeuren, gezellig. Het helpt wel want de vrouw klaagt daarna niet meer.

Wij raken aan de praat met de man voor ons. Die was zo verdiept in zijn telefoon dat hij niet door liep. Ik zei daar wat van, wat een uitnodiging was voor een gesprek. Hij vliegt regelmatig naar Libanon maar voor het eerst met grote bagage, dus we hebben maar uitgelegd hoe het werkte. Nadat de koffers weg zijn, gaat het verder snel bij de douane en kunnen we de tijd voordat we vertrekken gaan doden. We vinden een rustig plekje in de buurt van onze gate en lezen en eten wat. Op een gegeven moment check ik de app voor onze vlucht en blijkt dat ze al lang aan het boarden zijn. Bij de gate kunnen we dus ook zo door lopen want de meeste mensen zitten al in het vliegtuig. Eigenlijk niks voor ons om zo laat bij de gate te zijn. Het is daardoor wel even zoeken naar een plek voor de handbagage, maar dat kan gelukkig nog tegenover ons in de bakken.

De vlucht verloopt vlot. Terug in Nederland moeten we vooral wennen aan de vries temperatuur. Het scheelt 30 graden voor ons met Dubai. De jassen liggen in de auto, dus het is even doorbijten als we op de bus staan te wachten die ons naar de parkeerplaats brengt. Vallen er ook nog 2 bussen uit. Maar dan kunnen we eindelijk naar de auto en naar huis. De vakantie zit erop, morgen bunny ophalen en even nagenieten van de vakantie.

Stepjes, wandelen en de Miracle Gardens

Vandaag weer vroeg op om een klein rondje hard te lopen. Weer door de Marina en langs het strand. In de supermarkt tegenover het hotel kom ik Edwin tegen die net heeft afgerekend. Ik snuister wat dingen bij elkaar voor het ontbijt, en omdat ik alleen een briefje van 20 Dirham bij me heb, reken ik goed uit wat ik mee kan nemen, is ook wel grappig om zo boodschappen te doen en ik kwam op precies 20 dirham uit.

We ontbijten op de kamer met de gehaalde broodjes en fruit. Vervolgens stappen we in de auto naar Jumeirah Beach. Langs het strand heb je een lang voetpad en daarnaast een pad waar je mag fietsen of met een elektrische step mag rijden. Dat wilde ik graag eens doen. Via een app kun je ze ontgrendelen en betaal je voor de tijd dat je ze gebruikt. Het is even wennen voor mij, Edwin heeft dit van de week al gedaan, maar ik moet zeker met het nemen van bochten even oefenen. Ook het stuk waarbij je de openbare weg op moet is wel spannend want je moet op het verkeer letten. Maar het is wel heel leuk om te doen. De stepjes zijn in dit gebied begrensd qua snelheid dus heel hard kun je niet. Maar het was super leuk om zo langs het strand te rijden.

Na dit tochtje stappen we in de auto naar de Creek, een smalle waterweg die vanaf zee de stad in loopt. We parkeren onder een brug en je kunt hier langs de waterkant wandelen en dan kom je allemaal bruggen tegen van bijzondere architectuur. De eerste zou ook een werkende waterval moeten hebben, maar deze staat blijkbaar uit, dus nu is het gewoon een brug. We wandelen door naar de volgende en gaan daar over naar de andere kant. Het is heel stil hier en het is een gebied in aanbouw. Overal worden huizen en appartementencomplexen gebouwd. Over een jaar of wat is dit dus een compleet nieuwe, moderne woonwijk aan de waterkant.

We zoeken onderweg nog naar een step om sneller de route te kunnen afleggen maar vinden ze niet, of maar eentje die bijna leeg is. Dus alles gelopen, was ook heel leuk. Na een kleine picknick aan de waterkant stappen we de auto weer in. Eerst even tanken en dan door naar de Dubai Hills Mall. Ook dit overdekte winkelparadijs is weer enorm groot, maar publiek is er bijna niet, dus het oogt ook heel leeg. Edwin wilde hierheen om de indoor achtbaan te doen, en heeft een prive rit want er is niemand. Hij vond het een ontzettend gave baan.

Voor de rest door wat flauwekul winkels gelopen, waar ze veel prullaria of hip gemaakte huishoud spullen verkopen. We komen opeens ook een Hema tegen. Al is het assortiment hetzelfde als die andere prullen winkels, aangevuld met een klein beetje echte Hema spullen. Bij de Starbucks gaan we even zitten voor een thee met taartje. Erg lekkere chocoladetaart hebben ze er, voorlopig zit ik wel vol.

Volgende stop zijn de Miracle Gardens, hier zijn we een paar jaar geleden ook geweest. Het is een grote en kleurrijke bloementuin. Onderweg herkennen we de route niet meer, waar het jaren terug leeg was en je echt zandwoestijn met kamelen had, staan er nu hele woonwijken. We rijden daardoor ook verkeerd, en mogen weer een kwartiertje omrijden.

Eenmaal bij de tuinen is het heek druk, veel toeristen uit India. De tuin is heel mooi, hele grote sculpturen bekleed met bloemen. Zo staan er enorme olifanten en dansende bloemenmeisjes die bewegen op wals muziek. Ze hebben een enorm vliegtuig staan van bloemen en overal bogen in de vorm van hartjes zodat je je Instagram foto kunt maken. Al dat geposeer om ons heen is wel vermakelijk. Wij kijken vooral rond en maken hier en daar een foto. Er is ook een gedeelte met het thema smurfen, zodat je in het smurfendorp kunt lopen. En verderop staan enorme pinguins van bloemen. Echt een schitterende tuin, we blijven er dan ook langer als verwacht.

Vanaf de tuin rijden we terug naar het hotel, we eten een kleine snack en lopen dan naar het Blue Waters eiland. Vandaag is onze laatste hele dag hier en dit gaan we wel missen, het lopen door de Marina en langs het strand. Onderweg komen we langs een event van de local community, alvast voor National Day zijn er activiteiten te doen voor locals. Wij gaan de brug over naar Tintu van Madam Tussauds, de collega die we van de week bezocht hebben. We zouden nog even gedag komen zeggen. Helaas zijn we wat aan de late kant en is ze in een vergadering. Pas over een uurtje is daarmee klaar. We besluiten omdat we heel veel honger hebben om dan maar te gaan eten.

Weer terug de brug over en naar de Cheescake Factory. Een Amerikaans restaurant met een boekwerk van een menukaart. Ik besluit alleen een voorgerecht te eten en een dessert. Edwin kiest een voorgerecht en hoofdgerecht. Niet normaal hoeveel eten je hier krijgt. Van de vorige keer weten we nog dat we toen tot de volgende dag rond de middag geen honger meer hadden. Het is ook nog eens erg lekker. Het toetje is een strawberry shortcake. Ik deel normaal geen toetjes, maar deze wel want met 3 bollen ijs, 3 shortcakes en slagroom en een heleboel aardbeien is het een hele klus om dit op te eten. Dat lukt ons samen niet eens.

Na het eten nog een kort rondje gelopen over de boulevard en door de Marina. Daarna terug naar het hotel en morgen gaan we helaas weer naar huis. We hebben het hier heel erg naar ons zin gehad, dus zouden gerust wat langer kunnen blijven.

Legoland Dubai en een bezoekje aan de oude stad

We worden om 6 uur wakker. We gaan al vroeg hardlopen voordat het te warm wordt. Het wordt een rondje door de Marina, bij de 2e brug overgestoken en naar het strand gerend. Daar is het nog lekker stil, dus even genoten van de rust. Terug naar het hotel, uiteindelijk 4,71km gelopen, had ik niet gedacht. Maar het loopt hier dan ook lekker, onderweg veel andere hardlopers. Bij de supermarkt meteen ontbijt gehaald, wat broodjes en fruit. Edwin is daar ook, hij had een andere route gelopen, maar we eindigen toch op dezelfde plek.

We hebben geen haast vandaag dus rustig ontbeten en wat gelezen op de kamer. We zijn beiden nog aan het herstellen van de dagen ziek zijn. We vertrekken rond 9 uur met de auto en rijden naar Legoland Dubai. Langs de weg voor het eerst kamelen gezien. Doordat er veel bijgebouwd wordt in deze regio, is er bijna geen leeg natuurgebied, dus de kans om kamelen te zien is stukken kleiner als een paar jaar geleden.

De afslag naar Legoland is verlaten en de parkeerplaats telt ook niet veel auto’s. Legoland zit samen met wat andere attracties bij elkaar op een plek net buiten het drukke Dubai. Op doordeweekse dagen is het dus heel stil. In park komen we ook niet veel mensen tegen. Er is een miniland van Lego waar Dubai en omstreken is nagebouwd, heel groot en mooi gemaakt. Het is indoor, zodat de Lego niet meteen verkleurd in de brandende zon buiten.

Het is ook erg warm hier doordat je meer in de omgeving van de woestijn bent. Een bootritje gemaakt, een indoor schietattractie waar het lastig bleek om punten te scoren. We zijn in de 2 drakenachtbanen geweest en hebben alle gebouwde beelden bekeken. Het park is mooi opgezet, maar zo stil dat we er best snel doorheen gaan. Ze hebben ook een miniversie van Sea Life gebouwd. Je gaat met een soort duikboot aan een rails onderwater. Als er gevoerd wordt, ben je ineens omringd door heel veel vissen.

Het is bijna National Day hier, in het kader daarvan hebben ze een speciale mini optocht in het park met mascottes op Arabische muziek. Ondanks het gebrek aan bezoekers gaat het personeel er vol voor om iedereen een leuke dag te bezorgen. De service is hier echt van een hoge level. We eten Grannys apple fries met cream, heerlijk maar de cream smelt meteen weg in de zon. Het is echt heet hier, zelfs in de schaduw.

In de grote winkel rond gekeken, nog wat zakjes Lego gekocht en een Lego kamelen knuffel. Daarna gaan we weg, het was echt een leuk park met vriendelijk personeel, alleen veel te stil. We rijden terug naar de stad en naar de Dubai Mall. Het is hier zelfs midden op de dag erg druk met parkeren. Wij moeten helemaal naar boven in de parkeergarage en belanden op het dak met uitzicht op de wolkenkrabbers die hier omheen staan.

Ik wil een USB-cardreader voor mijn SD-kaarten van de fotocamera kopen, dat mag je hier echter niet zomaar alleen doen. In de winkels staan altijd veel service medewerkers om je te helpen. Wat heel vriendelijk is, maar ook irritant want ze blijven constant met je meekijken om je te helpen. Ik wilde gewoon even kijken wat er allemaal te koop is, maar als Edwin aan de man verteld wat we zoeken is dat niet meer mogelijk. Ja we vinden heel snel een cardreader, maar als ik nog even wil kijken wat er nog meer te koop is, blijft de man er maar bij staan. Het helpt niet dat Edwin ook blijft zeggen dat we de juiste al gevonden hebben en de rest niet nodig is. Ik wilde gewoon even snuisteren in de winkel. Dus dan maar afrekenen en de winkel uit.

We lopen naar de metro, dat is een overdekte brug waar je ongeveer een kwartier doorheen moet lopen. We kopen een dagkaart en rijden een paar haltes mee. De metro is zeer modern en snel, we komen langs het Museum of the Future een apart gebouw dat er een beetje als een oog uit ziet. De metro rijdt wat hoger als de snelweg van auto’s waardoor je een goed beeld krijgt van hoe groot het hier is. Er zijn 7 banen richting het noorden en 7 naar het zuiden, allemaal goed gevuld met auto’s, wat een drukte en dat midden in de stad.

We stappen over op een andere lijn en belanden in de oude stad. Hier is niks meer modern, oude gebouwen en appartementencomplexen en veel souks. Je vindt hier souks voor kruiden, stoffen, goud en nog veel meer, maar ook veel rommelwinkels met spullen die eigenlijk iemand nodig heeft. We stappen op een klein houten bootje dat ons voor 1 Dirham naar de overkant brengt. Het lokale vervoersmiddel waar je met ongeveer 12 mensen op kan. Het is een plat bootje met een verhoging in het midden om op te zitten. Wij zitten helaas aan de achterkant waar de diesellucht en rook van de motor niet te harden is. Normaal is dit een leuke tocht, maar met deze dampen zijn we blij als we van boord gaan.

Hier zijn ook veel souks met allemaal smalle steegjes en kleine winkels oo elkaar gepropt. Overal word je aangeklampt door verkopers om maar even te komen kijken. Al snel wordt dat erg irritant want ze proberen sjaals of Arabische doeken over je heen te draperen zodat je moet stil staan. Overal geroep, dit is echt een beleving op zich. Edwin koopt wat souvenirs en daarna lopen we naar de goudsouk. Niet om iets te kopen, maar om nog een beetje sfeer op te doen. Zoveel goudwinkels bij elkaar ook. Ondertussen word je aangesproken door mannetjes die je graag nep Rolexen willen verkopen. Dit is totaal anders als het luxe en georganiseerde Dubai dat je kent. Deze beleving hoort er echter wel bij. Als ik een toilet bezoek waar alleen een gat in de grond zit, is het plaatje wel compleet.

We gaan terug naar de boot. Deze keer hebben we een plekje aan de zijkant, dat is beter qua lucht. We moeten terug lopen door de souk, inmiddels zijn we wel klaar met de verkopers die je blijven naroepen, niet stil staan is het advies. We hebben het hier ook wel gezien en gaan naar de metro. Bij de metro is het heel druk, echt proppen om erin te komen. Bij de Dubai Mall er weer uit, we hebben ontzettende honger, maar moeten eerst weer die lange route over de brug lopen. Op naar het foodcourt, daar eet ik knoflookbroodjes van de pizzeria en Edwin haalt wat bij de McDonald’s. Ik eet ook een hamburger mee. Een tafeltje verder is een vrouw druk bezig met de schoonmaak. Van haar tas wel te verstaan, want blijkbaar is de koffiebeker in haar tas open gegaan, alles zit onder.

Na het eten lopen we naar buiten, het is inmiddels donker en tijd om een fonteinen show te bekijken. Dit is een enorme fontein zoals ze die ook in Las Vegas hebben. We bekijken een show met Arabische muziek en een half uur later een andere met een onbekend nummer. Wel heel mooi om te zien. In de Mall nog even rond gekeken, bij een Japans rommelwinkeltje nep Lego gekocht. Eens kijken of dat leuk is om te bouwen (eenmaal thuis kom ik er al snel achter dat dit niet het geval is, veel te klein en de instructies zijn onduidelijk op een grote poster gedrukt).

Terug naar de auto, de skyline kunnen we nu in het donker zien vanaf het dak. Het uitrijden gaat vrij vlot, maar we stonden op etage 11 dus moesten flink wat rondjes naar beneden draaien om op de straat uit te komen, je werd er duizelig van. Terug gereden naar het hotel, dat ging voor de verandering een keer vlot.

Dubai vanaf het water

Vandaag een rustig dagje in Dubai. We ontbijten deze keer niet in onze kamer, maar gaan met een luxe jacht mee voor 2 uurtjes varen inclusief ontbijt. De opstapplaats van Exclusive Yachts is bij ons in de buurt in de Marina, dus we kunnen erheen lopen. Edwin is nog wat ziekjes maar het gaat beter als gisteren. Bij de boot moeten we even wachten, we gaan met 16 mensen aan boord. De meesten zijn vooral mee voor hun Instagram account lijkt het. Na wat instructies vertrekken uit de haven. Er is een dame mee uit India die van begin tot eind live met de familie video belt. Zij krijgen op deze manier de hele reis mee, beetje apart.

Eenmaal uit de haven kunnen we wat sneller varen en gaat de muziek aan, erg hard ook jammer genoeg. Wel leuk om Dubai vanaf het water te zien. Het ontbijt is een klein buffet met broodjes en verse spulletjes. De Instagram mensen gaan daarna vanuit alle hoeken hun beste foto’s en filmpjes maken. Het moet natuurlijk lijken alsof ze alleen op het jacht zijn, en er erg luxe uitzien. Wij genieten vooral van het vaartochtje. We stoppen op het water bij de Burj Al Arab zodat je foto’s kan maken van dit luxe hotel. Vanaf het volgebouwde strand kun je dit gebouw namelijk niet fotograferen. Iedereen kan even poseren, het gebouw heeft de vorm van een groot zeil en is daarom iconisch voor Dubai.

Als alle foto’s gemaakt zijn keren we om en varen terug naar de haven. Tijd voor de Instagram mensen om de camera’s op te bergen, en toch maar te gaan genieten van het tripje. Beetje zonde anders als je alles via je camera beleefd om anderen te kunnen laten zien hoe leuk het was, terwijl je amper wat gezien hebt. Vlakbij de haven kun je meerdere malen parachutespringers zien landen op een platform. De hele dag door vertrekt er een klein vliegtuig om steeds mensen te laten springen dat is erg populair hier. Mij niet gezien. In de verte zien we ook het Palm Island met grote hotel. Op de boot gaat het inmiddels los als een paar dames besluit te dansen op de muziek onder andere de macarena, zo werd het toch nog een dolle boel.

Terug in de haven leggen we aan, het was een zeer leuke tocht en lekker ontspannen op een bootje zitten is natuurlijk heerlijk. We lopen de Marina Mall in, wat winkels bekeken en er is een Waitrose. Daar hebben ze heel veel Engels eten en vooral ook veel vers eten. Na de makkelijke maaltijden van de vorige dagen gaan we op zoek naar wat gezonds, dus we nemen meloen mee en broodjes. De lunch eten we op de kamer.

Daarna gaan we apart van elkaar op pad. We blijven wel in deze buurt, de Marina omdat je er zo lekker kunt wandelen en het niet zo druk is. Ik loop langs de waterkant door de jachthaven, via 1 van de bruggen een leuk straatje achter het strand in gelopen. Veel hotels hier en daardoor geen uitzicht op het strand. Ook kun je niet naar het strand lopen omdat het prive stranden van het hotel zijn. De boulevard zelf is wel mooi, en er zijn veel muurschilderingen. Bij het Hilton hotel kan ik eindelijk naar het strand. Dat is hier een smalle strook, ik ben via een pad langs het strand gelopen met veel restaurants. Het is bloedheet. Uiteindelijk kom ik weer uit bij het strand vlakbij het hotel. Daar heb je de brug naar Blue Waters, een eilandje met een winkelcentrum en promenade langs het water.

Ik ga daar op een bankje in de schaduw bij de waterkant lekker een boekje lezen. Lekker niksen is ook weleens leuk. Na een uurtje nog even rond gelopen en bij de McDonald’s een ijsje gehaald voor de nodige verkoeling. Dan via de brug en het strand richting het hotel terug. Bij de supermarkt alvast een maaltijd gehaald voor straks op de kamer. Eerst nog even kijken op het dakterras van het hotel. Daar is een klein zwembad, waar de hele dag ook als er niemand is, een badmeester moet zitten. Lijkt me een zeer saai beroep.

Het uitzicht is mooi dus ik ga in een luie stoel nog even zitten lezen. Er kwam een grote kraai achtige vogel vlakbij zitten die maar bleef krijsen. Later kwamen er nog meer valk boven me zitten, niet echt relaxed zo. Ook blijken er veel mieren te lopen, dus iets minder ontspannen zitten als gedacht. De moskee om de hoek doet een oproep tot gebed, blijft altijd bijzonder hoe hard dat hier overal door de stad klinkt.

Edwin komt ook terug. Hij is ook in de Marina gebleven en langs het strand gelopen. Hij ging wel langs de privé stranden, om er daarna achter te komen dat je dezelfde weg langs het water moet terug lopen, want het strand zelf is prive terrein. Ook heeft hij nog een stepje gehuurd via de Lime app. Die gaan flink hard, dus hij was zo in de Mall voor het halen van een maaltijd. Bij de Waitrose kun je verse rijst met kip krijgen. We hebben op de kamer gegeten en rustig gezeten. We waren van plan om nog even naar buiten te gaan, maar hadden toch geen zin meer. Allebei nog wat aan het herstellen van de griep/corona. Er is een hele slechte film op tv dus die kijken we maar af, en dan lekker slapen. Morgen weer op pad in Dubai.

Racedag in Abu Dhabi en een bezoekje aan de dierentuin

Vandaag voor de laatste keer naar het circuit in Abu Dhabi. Edwin is ziek, zelfde als wat ik had van de week, dus dat wordt een pittige dag voor hem. Na het ontbijt in de kamer vertrekken we. We gaan eerst naar de Emirates Zoo, deze is namelijk gratis te bezoeken met onze F1 tickets. Omdat het programma op het circuit pas laat begint vandaag, doen meer F1 fans even iets anders met de tickets, bijvoorbeeld deze dierentuin.

Onderweg zien we dat een braak liggend terrein gebruikt wordt voor kleine cricketwedstrijden van de locals. Op de parkeerplaats van de dierentuin gebaart een meneer ons te stoppen. Wij snappen niet waarom, maar hij loopt naar onze auto en duwt met een harde klap de voorklep dicht. Wij hebben nooit geweten dat deze niet goed dicht zat, dachten dat het bij de aparte vorm van de auto hoorde dat er een soort kier zat, niet dus. Aardig van deze man om het even aan te duwen.

De dierentuin is klein, en erg warm. Je kunt er eten kopen om de dieren mee te voeren. Wij lopen eerst naar de giraffen, want die mag je ook voeren. Super gaaf om zo dicht bij deze grote dieren te komen. Hun kop is van dichtbij erg groot. Een irritante fotograaf van de dierentuin wil er foto’s van maken. Is prima, alleen jammer dat je vervolgens moet poseren met je rug naar de dieren. Ik wilde gewoon voeren. Dat lukt nog wel, maar een hoop eten is al weggegeven tijdens het poseren, hadden we beter niet gedaan.

Je kunt ook de nijlpaarden voeren, maar deze liggen lekker in het water en reageren amper op het geroep van de verzorgers dus we slaan dat over. Hun verblijf was trouwens wel echt mooi om te zien. Nog wel kamelen en lama’s gevoerd. Daarna de hoek met de kleine dieren bezocht, en schildpadden en geiten gevoerd.

In het andere gedeelte van de dierentuin hebben ze mooie verblijven gebouwd, maar zie je de dieren amper. De olifanten worden op een andere plek gevoerd en zijn daardoor niet zichtbaar. De leeuwen en tijger wel maar voor de rest zijn alle dieren denk ik aan het schuilen voor de zon en hitte, het is hier dan ook heel heet.

Na zo’n anderhalf uur hebben we het wel gezien en gaan terug naar de auto. Voor ons loopt een meneer met een kameel aan een touw. Deze gaat naar het dierenhotel dat naast de dierentuin zit. Wij rijden naar het circuit, een korte rit vanaf hier. We parkeren weer bij Ferrari World en lopen door de Mall naar de shuttle bussen. Het is in de Mall erg druk met racefans die Ferrari World hebben bezocht of even winkelen voor ze naar het circuit gaan.

Met de bus naar de 3e stop gereden, de poorten van het circuit zijn al open en ondanks de drukte gaan we vlot naar binnen. We lunchen op een terras in de schaduw in de Fanzone. Via een groot scherm is de laatste en kampioensbepalende race van de F2 te volgen. Zouden we natuurlijk ook live kunnen kijken op de Hill maar het is echt bloedheet in de zon en Edwin is behoorlijk ziek, dus we blijven even in de koelte.

In de Fanzone heb je bij de terrassen een soort streetfood achtige sfeer door de kleine karretjes met divers eten die er staan. Ik loop even langs het karretje met acai ijs en bowls. Nieuwsgierig naar hoe het smaakt. Ik krijg een proefbakje, het smaakt goed en ik heb nog een leuke babbel met de verkoper en een andere klant. Misschien later nog eens terug voor een bakje eten. Eerst nog even op het terras mensen kijken. De ingang voor de mensen met Paddock kaarten zit hier namelijk ook. Het is niet de ingang voor de coureurs en beroemdheden, maar meer voor mensen met geld of een interessante Instagram account. Grappig om te zien wat er allemaal komt binnen lopen. Ook veel vrouwen die goed gebruik maken van de plastisch chirurg en dat willen tonen door opvallend weinig/slecht passende kleding te dragen.

Voor de Driver’s Parade ga ik naar de Hill, Edwin blijft achter in de schaduw. De coureurs komen langs op een grote vrachtwagen, en dat gaat heel snel. Gelukkig kun je hier vrij rondlopen op dit grote veld, dus kun je aan 2 kanten kijken, heb je ze toch 2 keer gezien. Terug kom ik langs een eetkraampje waar ze zoete deegpannenkoekjes verkopen in de vorm van visjes. Ik koop er een paar en zoek Edwin op. In de drukte vind ik hem niet zo gauw, na veel heen en weer lopen ontmoeten we elkaar op een terras. Hij heeft bij de Bearded Bakers een soort kaastaartje dat lijkt op crème brûlée gekocht. Echt super lekker, dat hadden we eerder dit weekend moeten weten.

Na het vullen van onze waterflessen gaan we een plekje opzoeken op het veld. Even goed kijken waar je qua uitzicht zit, een beetje hoger op de heuvel is wel zo makkelijk en checken dat er geen rokers om je heen zitten. De auto’s komen langs rijden op weg naar de startopstelling. De zon zakt al wat weg, waardoor het aangenaam is op ons kleedje. Het volkslied wordt gespeeld en via de schermen zien we dat er ook afscheid wordt genomen van teambaas Franz Tost. Het is zijn laatste race als teambaas naar vele jaren werken bij Alpha Tauri. Ondertussen is er de fly over van vliegtuigen en straaljagers. Geen grote show vandaag, ze komen maar 1 keertje overvliegen.

De race start, altijd weer verbazingwekkend hoe snel de auto’s voorbij komen. Tijdens de race zien we heel veel inhaalacties, je kunt dan ook een groot gedeelte van het circuit zien vanaf onze plek. De race zelf is minder goed te volgen, er zijn wel grote schermen, maar je mist natuurlijk de extra informatie die je thuis wel hebt. Na afloop helaas geen coureurs die in ons zicht donuts draaien. Wel enorm veel vuurwerk, heel mooi om te zien.

De podiumceremonie kunnen wij op het scherm volgen. Daarvoor en na maken ze het circuit donker en is er een hele gave lichtshow op muziek, zeer spectaculair. We blijven nog even op het veld om te voorkomen dat we in een menselijke file terecht komen richting uitgang. En het is natuurlijk leuk om nog even op het veld rond te kijken, morgen zijn we hier immers niet meer. Als we terug zijn in de Fanzone, hebben ze de looproute voor concertgangers gewijzigd zodat we niet allemaal naar dezelfde uitgang gaan. De Foo Fighters treden om 21 uur op, maar wij slaan het over. Edwin is nog steeds niet lekker en omdat we ook nog terug moeten rijden wordt het anders erg laat.

Voordat we weg gaan lopen we nog even door de West Area waar ook een Fanzone is. Daar kun je nu met korting kleding van het circuit kopen. Voor 160 Dirham, omgerekend ongeveer € 40,- kun je 5 hardloopshirts meenemen. Helaas geen goede vrouwenmaten. Wel veel leuke in mannen model. We zoeken er met moeite 5 uit, ik kan ze ook wel dragen, voor hardlopen maakt de vorm van het shirt niet zoveel uit. Buiten de stand zijn optredens en vooral veel zeer harde muziek, echt overdreven, dat moeten ze echt eens aanpassen. Tijd om van het circuit weg te lopen. Altijd moeilijk, omdat je weet dat je er voorlopig niet terug komt.

We lopen terug naar de Mall, deze keer kunnen we nog een stukje afsnijden, want je mag onderlangs bij Ferrari World lopen, dat scheelt veel looptijd en we staan zo in de Mall. Weer hetzelfde gedoe met de file van het circuit af. Eenmaal op de snelweg komen er wat luxe auto’s voorbij 2 Ferrari’s en een Lamborghini. Die kunnen lekker gas geven.

We stoppen weet bij de McDonald’s daar eten we wel vaak deze dagen, maar is snel en gemakkelijk. Bovendien mag je alle burgers personaliseren qua wat je er qua sauzen en groente etc op wil, dus met mijn allergie is dat wel zo makkelijk. Terug de snelweg op, rijden we vlakbij het hotel weer verkeerd, we leren het ook nooit. Weer een kwartiertje omrijden en om half 11 op de kamer. Morgen zouden we met de collega van Madame Tussauds de bergen inrijden en wat andere staten van de VAE bezoeken, maar zij is ziek, dus dat gaat jammer genoeg niet door. Misschien maar goed ook, want we kunnen wel een rustdagje gebruiken.

Kwalificatiedag in Abu Dhabi 2023

We zijn bijtijds wakker om naar het circuit te gaan. Na het ontbijt stappen we in de auto, onderweg hebben we een beetje regen, tja dat kan hier ook. Ik voel me trouwens stukken beter als gisteren, nog niet helemaal top maar beter als gisteren. Jammer dat Edwin nu keelpijn heeft, ik heb hem aangestoken denk ik.

In de Mall staan wat mensen en cameraploegen bij de winkel van Manchester City. Deze wordt waarschijnlijk officieel geopend. Er zit een voetballer in de winkel, wij herkennen hem niet, ik neem wel een foto. Later vinden we uit dat om Aguero gaat.

Met de shuttlebus naar de 2e halte van het circuit. We lopen naar onze ingang waar helaas al een flinke rij staat. Dat wordt straks strijden voor een plekje vooraan bij de podiuminterviews in de fanzone. Het circuit gaat stipt 11 uur open. Het advies om via een andere ingang naar binnen te gaan waar het stiller is negeren we, dit is nou eenmaal de snelste route naar de fanzone. Als de poorten open gaan snel doorlopen naar de security checks. Dat gaat bij mijn rij helaas wat langzaam. Om tijd goed te maken snel lopen en rennen naar de fanzone, valt niet mee in deze hitte. Vooraan staat het al redelijk vol, dus ik sta weliswaar vooraan maar erg aan de zijkant. Ik kan het podium wel goed zien, maar er staat een pilaar voor de plek waar de coureurs komen te staan.

Nu is het wachten in de brandende zon, naast mij staat een stel die groot van Gasly zijn. Ze zijn dit jaar al naar meerdere races geweest en soms in de paddock, hebben blijkbaar flink geld er voorover om F1 te bezoeken. Edwin is ondertussen een rondje door de fanzone gelopen. Bij een stand over duurzaamheid kun je 5 opdrachten/spellen doen en daarmee wint hij een thermosfles.

Ik sta nog steeds te wachten op de eerste coureurs. Ondertussen is er wat gedoe tussen beveiliging en fans over het ophangen van vlaggen, wat blijkbaar niet is toegestaan. Zodra de mensen van de F1 organisatie dit door hebben, regelen zij dat het wel mag en dat er niet zo streng over gedaan moet worden. Dan zijn eindelijk de coureurs ook aanwezig. We starten met Verstappen en Perez van Red Bull. De standaard vragen van gisteren aan coureurs worden ook vandaag weer gebruikt. Door de pilaar kan ik niet allebei de coureurs zien, dat is jammer.

Hierna komt het team van Haas met Hulkenberg en Magnussen op het podium, gevolgd door Ferrari waar veel fans voor aanwezig zijn. Leuk om alle coureurs te kunnen zien, maar jammer genoeg gaan ze niet naar de fans toe en verdwijnen ze na het interview meteen. Ik kan daardoor ook moeilijk foto’s nemen. Edwin dit veel verderop staat kan dit nog enigszins doen door in te zoomen. 

Na Ferrari is Mercedes aan de beurt, leuke interviews met Hamilton en Russell. Zij lopen nog wel even naar de voorkant van het podium om bij de gehandicapte fans langs te gaan. Daardoor kan ik nog een mooie foto van de coureurs maken. Als laatste komen Gasky en Ocon van Alpine op het podium. De vrouw naast mij heeft veel geluk, want het team deelt wat mini helmen uit aan de fans en zij krijgt er eentje, ik jammer genoeg niet. Maar sta wel op hun social media doordat de vrouw naast mij zo enthousiast is.

Als de interviews klaar zijn, lunchen we in de schaduw. Edwin eet een pizza en ik eet mijn meegebrachte eten. We vullen onze flessen bij aan de watertap en gaan naar de Abu Dhabi Hill om de 3e vrije training van de F1 te bekijken. We zitten vol in de zon, dus smeren ons goed in. Er gebeurt niet zo heel veel bijzonders.

Als we het veld af lopen begint de vliegshow met straaljagers. Het is dezelfde show als die ze gisteren aan het oefenen waren. Heel gaaf om te zien ook met de gekleurde rook die ze gebruiken. Echt 20 minuten genieten van de straaljagers. We lopen verder door de fanzone en ik besluit de spelletjes ook te gaan spelen om een thermosfles te winnen. Een leuk gratis souvenir, en je moet onder andere je reactie testen door ballen te vangen die stuk voor stuk naar beneden vallen, in een windturbine staan om ballen te vangen en je mag met een repblica van de beker op de foto. Een thermosfles rijker lopen we door naar de promotie stands van Abu Dhabi, daar kun je thee drinken en dadels eten. Wij laten onze namen in het Arabisch opschrijven door een meneer die daar de hele dag zit te kaligraferen.

Er is ook een optreden van Arabieren met muziek en dans, leuk om te zien. Het is ondertussen heel druk geworden en er hangt een soort festivalsfeer. Ze hebben het hier wel goed voor elkaar om wat activiteiten te bieden om je tussendoor mee te vermaken. Veel mensen en met name vrouwen die vooral met poseren voor Instagram bezig zijn, heel ander publiek als bij races in Europa. In de schemering lopen we terrug naar de Hill voor de kwalificatie van F1. Altijd leuk om mee te maken langs de baan. Jammer dat Hamilton er in Q2 al uit is. Na afloop gaan we het veld af. Het is inmiddels donker, en het programma voor vandaag is klaar. Doordat er veel mensen tegelijk weg gaan is het even wachten bij de trap. Ze doen hier aan crowd management zodat de doorstroming beter gaat.

Ook bij de tunnel richting uitgang is het druk. Soms zetten ze hem even dicht om het niet te vol te laten lopen. Het duurt dus even voordat we het circuit af zijn, maar was prima geregeld. Buiten de poorten is het heel druk, bij de bussen een enorme rij en de bussen zelf staan vast in het verkeer. Hier zouden ze nog wel wat aan kunnen verbeteren. Wij gaan maar lopen, dat is sneller en ook niet zo erg. Veel mensen die naar het concert gaan doen dit ook, dus het is wel file lopen. Wij lopen langs de concert ingang naar de mall. Dat is nog best een stukje, maar sneller dan de bus nemen. In het donker over een gravelveldje was ook niet zo handig, maar dan snij je een stuk af. We lopen langs de achtbanen bij Ferrari World. Daar is de Mall ook en halen we onze auto op. Een  beetje file hebben we doordat je van baan moet wisselen.

Onderweg naar Dubai stoppen we langs de weg om te tanken en bij de McDonald’s te eten. Een MacArabia dat is een soort flatbread met kip en als toetje een ijsje. De medewerker in het kleine restaurant is heel snel met alles. Hij is continu tafels aan het leeg ruimen en kijken wat er te doen is qua werk, dat zie je niet vaak.

Terug in de auto meteen door naar het hotel. Helaas gaat het vlak voor de afslag mis als we de verkeerde afslag inrijden en daardoor een kwartier langer onderweg zijn. Uiteindelijk zijn we om half 11 op de kamer, en rustig zitten en bijkomen van de drukke dag. Daarna slapen en morgen nog een laatste dagje naar het circuit.