Laatste dag Milaan Parce delle Cava

Na het leuke raceweekend houden we een luie morgen. Na de racedagen is de laatste dag in Milaan toch altijd een beetje een hangdag. We maken daarom tijd voor een uitgebreid ontbijt. Grappig dat alle racefans hun fankledij hebben veruild voor de gewone kloffie. We pakkende koffer in en stallen deze in het hotel, zodat we nog even op pad kunnen. Bij het uitchecken krijgen we een rekening voor de minibar, maar dat klopt niet want die hebben we niet gebruikt. Die wordt weer ingetrokken gelukkig.

We nemen de metro naar de eindhalte van de metro aan de andere kant van de stad. En bezoeken daar Parce delle Cava, we kunnen het echter niet zo makkelijk vinden en lopen een tijdje door een woonwijk te dwalen. Een oude meneer die bij zijn auto staat probeert ons te helpen. Hij spreekt echter geen Engels maar wil ons wel brengen met de auto. Dat doen we maar niet, we gaan lopen en wij hebben het idee dat hij dat een beetje vreemd vind. Wij vinden hem echter ook vreemd.

We vinden het park uiteindelijk, het laatste gedeelte ernaar toe is een beetje aftands, lijkt of we in een slechte buurt zijn beland. Het park zelf is groot en leuk om doorheen te wandelen. We maken een ronde om het meer, het is er heerlijk rustig. Bij de Carrefour om de hoek willen we een lunch halen. De rugtassen mogen echter niet mee naar binnen. Marjolein blijft daarom maar buiten met de tassen, terwijl ik wat uitzoek. Bij de kassa gaat het zeer traag, men heeft de tijd hier.

Met de lunch van wat broodjes en snoeperijen gaan we terug het park in om te picknicken op een houten vlonder bij het meer. Wel lekker om zo even rustig in de zon te zitten. Daarna gaan we terug naar de mertro, de weg terug hebben we sneller gevonden. In het hotel halen we de koffers op en kleden we ons alvast om voor de terugreis. De rit met de trein naar de luchthaven verloopt vlot, makkelijk ook dat ze een nieuwe uitstaphalte in onze terminal hebben, dan is de busrit ernaar toe overbodig. We hebben speedy boarding voor deze vlucht dus kunnen mooi als 1 van de eersten door naar het vliegtuig. De irritante Nederlanders om ons heen, moeten daar weer allerlei stomme opmerkingen over maken net als over het raceweekend. Beetje irritant. De vlucht verloop mooi op schema, en dan zit het er helaas weer op. Volgend jaar waarschijnlijk weer een bezoekje aan dit raceweekend brengen.

Chantal

Het is racedag in Monza

Drukte met mede racefans bij het ontbijt. Vandaag de laatste dag naar het circuit voor de race. We doorlopen onze dagelijkse routine van naar het station wandelen, trein naar Monza nemen en naar het circuit wandelen. Gelukkig is het leker warm en droog, dat mocht wel een keertje. Veel anderen zijn ook gaan wandelen, meestal is het niet zo druk op de paden in het bos, maar nu verkiezen veel mensen de benenwagen. Bij de beveiliging aan het circuit is het rustig, slechts een korte rij.

We besluiten een kijkje op het kruispunt voor de paddock te nemen, jaarlijks goed voor het spotten van coureurs die bij het circuit aan komen. Dat weten meer mensen uiteraard en het is weer chaos ten top van auto’s die arriveren en politieagenten die met fluitjes de boel proberen te regelen. Wij gaan wat uit het gedrang staan aan de zijkant waar aankomend verkeer uit de tunnel onder het circuit door naar boven rijdt.

Als eerste zien we Bottas in een grote Mercedes Jeep arriveren, die wordt natuurlijk bestormd door fans. Verstandig om het raampje van de auto niet te ver open te zetten. Daarna komen Alonso, Stroll, Hartley, Magnussen, Raikkonen (onder luidt gejuich), Rosberg en Alesi aan. Hamilton moet ook zijn aangekomen want we zien zijn assistente lopen, met de welbekende step, en even daarvoor kwam er een grote Mercedes Jeep langs, net zo een als die van Bottas, maar op de een of andere manier zien we hem zelf niet. Misschien heeft het wat te maken met de fanatieke Ferrari fans die voor het eerst in jaren weer eens hoop hebben op een race overwinning. 

Als er een tijdje niemand meer arriveert lopen wij om naar de tribune, maar het loont altijd om ’s ochtends op de racedag even op dit kruispunt te kijken. Eerst nog langs de toiletten waar het niet normaal druk is. We kijken de Porsche race, niet zoveel actie helaas. Daarna is het tijd voor de drivers parade, met de klassieke auto’s die we gisteren van dichtbij konden bekijken. Altijd leuk om de coureurs even allemaal te zien, helaas is het instappen in de auto’s in tegenstelling tot andere jaren niet voor onze tribune, dus we zien ze pas als het rondje bijna geheel gemaakt is. Hamilton stapt overigens eerder uit, dat weer wel voor onze tribune. Hij had vast geen zin om het hele stuk naar de Mercedes pitbox terug te lopen. De Engelsen die naast ons zitten dit weekend komen ook aan, ze hebben een t-shirt gekregen bij de Petronas stand. Die willen ze niet dus krijgen we hem cadeau. Als we het shirt later bekijken blijkt deze in maand XXXL te zijn, tja wat moet je daarmee.

Voor de race wordt de sfeer aangewakkert met voornamelijk veel harde muziek, men probeert een soort happening te creeeren. Hoeft voor ons niet zo. Daarna gaan de auto’s de pitboxen uit om naar de grid te rijden. Voor onze tribune zetten de coureurs allemaal de auto’s stil en worden ze opgehaald door de monteurs. Echt leuk om alles zo goed te kunnen bekijken. We zien ook Ruud Gullit lopen op weg naar de grid. Het volkslied is zeer apart deze keer. Het wordt gezongen door een rare oude man, die ook niet zo goed kan zingen. Het is fijn dat de boel op een gegeven moment wordt overstemd door de straaljagers die overvliegen met rook in de kleuren van de Italiaanse vlag uit de acherkant. Op onze tribune trekt men helaas de grote vlag weer over ons heen, goed voor de sfeer en het plaatje misschien, maar eronder zitten is echt niet leuk.

De vlag gaat vlak voor de start weg gelukkig. De race zelf is voor de Ferrari fans helaas niet wat ze gehoopt hadden, Hamilton weet hem toch weer te winnen. Wij hebben tijdens de race goed uitzicht op de pitstops en pitborden en via de tv-schermen kunnen we de race goed volgen. Als de vlag valt stormen duizenden fans de baan op om onder het podium te staan tijdens de ceremonie. Wij kunnen op onze plek blijven want we zitten voor het podium. Echt heel mooi om al die fans zo te zien en een geweldige sfeer.

De podiumceremonie is altijd leuk om te zien, met de volksliederen, de champagne en de coureurs die met het publiek bezig zijn. Felipe Massa komt nog op het podium voor interviews. Als de coureurs weg zijn loopt de tribune leeg. Wij doen rustig aan want we willen het circuit op en daar is het nu erg druk. Eerst nog op verzoek een foto gemaakt van de 2 Japanse fans voor ons. Ze willen met hun verklede teddybeer op de foto, en willen ons daarna ook op de foto zetten wat wel leuk is want dan hebben we een leuke foto samen. Ook vragen we of ons meereis paars konijn knuffel even op de foto mag met hun teddybeer, dat is wel wat lastig want ze spreken geen Engels, maar het lukt toch.

Daarna gaan we het circuit op, daarvoor moeten we over een hoge vangrail klimmen, levert weer wat blauwe plekken op. We maken foto’s op de startgrid, het is heel erg druk. We blijven een beetje in de buurt van de pitboxen, met name die van Mercedes, want meestal als Hamilton wint, klimt hij later op de pitmuur om met de fans te feesten.

Het duurt heel lang voordat hij komt, maar na het nemen van de teamfoto klimt hij op de muur. Hij springt zelfs het publiek in, iedereen duikt er bovenop natuurlijk. Eenmaal terug op de pitmuur kunnen we nog wat foto’s nemen. Hij signeert nog wat petjes, en gaat dan weer weg. Super cool om mee te maken. We blijven net als andere fans nog even plakken, er komt een pr-dame aan die over de pitmuur fotokaarten uitdeelt. Wat ervoor zorgt dat iedereen zich erop stort, wij komen ook in de meute terecht, raken elkaar kwijt worden alle kanten opgeduwt en hangen in de kluwen mensen zelfs even los boven de grond. En dat voor een fotokaart met handtekening van Bottas, iedereen dacht natuurlijk dat die van Hamilton was. Een hele clun Hamilton fans gaat nog op de foto, wat ook veel bekijks trekt, en daarna moet iedereen toch echt van de baan af, want ze gaan de boel afbreken.

We lopen nog even langs het kruispunt bij de paddock maar blijven niet zo lang hangen, het leukste moment hebben we net toch al meegemaakt, en omda t de race tegenwoordig een uur later begint, is het ook verstandig om op tijd weer weg te gaan anders loop je in de schemer door het park. We gaan via de McDonald’s terug naar de trein. We nemen een donut mee voor in het hotel. Op het statio nog even wat Engelsen geholpen met het kopen van een treinkaart. We weten inmiddels een beetje hoe het werkt.

Helaas zit de race er alweer op zo’n weekend gaat snel voorbij maar het was weer enorm leuk.

Chantal

F1 kwalificatie in Monza

Het ontbijt in het hotel is weer druk met racefans. In de lichte regen lopen we naar het station, kan het nou niet gewoon droog zijn. We willen kaartjes bij de automaat kopen maar dat werkt niet. Hij is wel heel voordelig, want zodra je op de knop OK drukt rolt er muntgeld uit. Die gaat zo even door en we hebben inmiddels € 9,- cadeau gehad. We lopen dan maar naar de balie en kopen daar kaartjes. De 2 Nederlandse mannen die ook bij de automaat gaan staan, krijgen ook muntgeld cadeau. Ze vragen eerst netjes of het van ons is, maar wij vertellen dat wij dit ook al hadden. Ik weet niet hoeveel zij er uiteindelijk uit  hebben gekregen, want we zien ze pas later op het perron. 

Lopen naar het circuit gaat niet helemaal droog, maar gelukkig is het maar lichte regen. Het kan dus zonder poncho. Bij het circuit eerst weer de vervelende security, doppen van de flessen weer verstoppen. Het duurt ook erg lang allemaal, hier moeten ze echt iets aan gaan doen. De check is niet zo grondig maar het duurt wel een uur voordat we eindelijk op de tribune zitten. Overal ook nog steeds modder om doorheen te glibberen.

We bekijken de F1 vrije training vanaf onze vast plek op de hoofdtribune voor dit weekend. Dit is wel een gedeelte waar op zaterdag de fanatieke Ferrari aanhang zit met grote spandoeken. Tijdens de vrije trekken ze een enorme vlag over de tribune, dat is even leuk voor de sfeer, maar je kan er niet doorheen kijken dus we zijn altijd blij als dat ding weer weg is. Vettel klimt nog even op de pitmuur om te zwaaien naar de fans.

We bekijken nog de kwalificatie van de Porsches en daarna de pitwalk die vooraf gaat aan de kwalificatie. Het is enorm druk daar, we zien de diverse internationale tv-ploegen aan het werk. Verschillende oud-coureurs geven daar ook hun mening, dus we zien onder andere Brundle, Rosberg en Coulthard lopen. 

Op de tribune om ons heen is het trouwens een gemelleerd gezelschap. We zitten naast Engelsen, Italianen en Duitsers. Voor ons 2 dames uit Japan. Is wel het leuke altijd bij het bezoeken van een race dat iedereen lekker door elkaar zit. De kwalificatie is spannend, zeker omdat Ferrari ook mee doet voor de pole, waardoor de Italianen om ons heen erg uitbundig worden. Zeker als Raikkonen het voor elkaar krijgt om de pole position binnen te halen. Dit is reden voor de Ferrari-fans om de grote vlag weer uit te rollen over onze tribune. Hier zijn wij en andere fans niet blij mee, want ze parkeren de auto’s van de top 3 voor onze tribune dus dat willen we zien. Gelukkig beginnen veel mensen de vlag weg te trekken zodat er weer vrij zicht is. Sfeer maken is leuk, maar niet zo leuk als het ten koste van je uitzicht gaat, daar kom je tenslotte voor.

De top 3 coureurs geven een interview voor onze tribune, dat is niet zo goed te verstaan, maar kijken is ook leuk. We blijven hierna nog even zitten om de start van de F2 race te bekijken. Omdat er niet zoveel gebeurt tijdens de race, gaan we voor het einde ervan weg. We lopen achter de tribune, maken nog wat foto’s bij pilaren die daar staan met foto’s van de coureurs erop. Ook kunnen we kijken bij de tent waar de klassieke auto’s staan die morgen de coureurs vervoeren tijdens de drivers parade. Overal staat al bij wie waar in gaat plaats nemen, er zitten hele mooie auto’s bij. 

Bij de paddock wachten we even om te kijken of er nog coureurs naar buiten komen. We zien echter alleen Felipe Massa en Mick Schumacher lopen. We lopen via het bos weer terug naar het dorp. Daar is het erg druk met festiviteiten, we blijven daar echter niet hangen en eten bij de McDonald’s waar het erg druk is. Wel grappig dat ze naast de Mac Junior ook een XL versie hebben, nog groter als de gewone BigMac. Het aantal calorieen dat daar in zit is zo hoog, wij beginnen er maar niet aan. Op het station kopen we nog wat eten voor morgen, erg handig dat daar nu een kleine supermarkt is gevestigd. Met de trein weer terug naar het hotel. Morgen is het racedag.

Chantal

Vrije trainingen F1 Monza

Ontbijt in het hotel tussen andere racefans, met de trein naar Monza voor de vrije trainingen van de Formule 1. Vanaf het station moeten we helaas door de regen naar het circuit lopen. Halverwege gaat de regen over in enorme hoosbuien, waardoor we genoodzaakt zijn om ponchos aan te trekken. Irritante dingen, maar dan blijft de kleding en de rugzak droog. In het bos wordt het zo erg dat we besluiten te schuilen bij een gesloten kermisattractie, het blijft maar regenen waardoor het hele pad vol loopt en we op een eilandje komen te staan. Als de regen wat afneemt zoeken we de minst natte weg over het pad. Op het circuit is alles ook blubber en onder gelopen.

Bij de controle van tassen is het druk, eigenlijk mogen de flessen met dop niet mee, zonder dop wel, maar een beveiliger is wel erg aardig voor Marjolein en geeft aan dat ze er snel mee mag door lopen. Stiekem dus snel terug in de tas en door lopen. Bij de tribune is het ook een grote modder bende, de brandweer moet ook water wegpompen. Niet helemaal wat je verwacht als je in de nazomer in Italie bent.

De overdekte hoofdtribune zit natuurlijk heel vol want iedereen wil droog zitten. Gelukkig vinden we nog een mooi plekje. Er wordt niet veel gereden vanwege de regen, wel mooi om de auto’s door de regen te zien rijden met al de spray erachter. Na de vrije training lopen we door de Fanzone, bij de tent van Mercedes een boekje met niet zo interessante info meegenomen, maar wel leuke foto’s erin. Lego heeft een Bugatti gemaakt op ware grootte die ook nog kan rijden, deze auto mag je van dichtbij bekijken, zeer mooi gemaakt want alle details kloppen.

In plaats van allemaal losse kleine tentjes hebben ze dit jaar 1 grote tent gemaakt waar je van alle teams souvenirs kan kopen. Voornamelijk team kleding uiteraard. De prijzen zijn wel erg aan de hoge kant, we zien ook niet echt iets wat we per se willen hebben, dus vertrekken met lege handen. We lopen langs de kleine winkeltjes die achter de paddock zitten. Daar kun je miniatuur auto’s kopen en wat oudere F1 souvenirs. Zo hebben ze oude petten van Hamilton in de uitverkoop, die komen nog uit zijn McLaren tijd. Deze wel aangeschaft. 

We lopen hierna naar de bocht bij Ascari, daar willen we bovenin zitten zodat je over het hek kan kijken, maar de tribune zit al vol. We lopen naar een andere tribune, bij de 1^e chicane. Daar bekijken we eigenlijk elk jaar een vrije training. Het pad er naar toe is vol modder, oppassen om niet uit te glijden. Bij de tribune weer controle van de tassen en of je geen dopjes mee hebt. Wat ze niet melden maar pas bij de controle zeggen is dat er geen bier mee mag op de tribune, een Nederlandse meneer staat dus met zijn net gekochte volle plastic beker en moet nu beslissen om  het op te drinken of weg te gooien. Beetje raar dat ze dat niet even melden van tevoren.

Wij gaan op de tribune hoog zitten, zodat je geen hekken voor je hebt. Na de eerste paar gereden rondjes is er opeens een hoop lawaai en zien we voor onze neus de auto van Ericsson voorbij vliegen. Onderdelen vliegen in het rond en de auto gaat meerdere malen over de kop. Daarna landt hij recht voor de tribune. Een heftige crash om in het echt te zien, en de tribune springt op om te kijken of de coureur ok is. Gelukkig kan hij ongedeerd uitstappen, van de auto is niet veel meer over en deze wordt op een vrachtauto gehezen. Zo’n zware crash ziet er op tv altijd spectaculair uit, maar als het voor je neus gebeurt is het flink schrikken en veel heftiger om te zien. Ook de herrie die erbij komt is zo hard.

Hierna duurt het even voordat de sessie wordt hervat, maar gebeurt er niet veel bijzonders meer. Vooral gewoon kijken naar de auto’s die de rondjes rijden. Na afloop gaan we terug naar de andere kant van het circuit. Onderweg naar het toilet gegaan, gewoon in zo’n tijdelijk hokje, altijd behelpen. We lopen nog een rondje langs de winkels en moeten voor de 2^e keer vandaag wachten op de F2 auto’s die terug keren naar hun standplaats achter de paddock. Daarvoor moeten ze een stukje over het voetpad oversteken, dus we staan eerste rang als de auto’s daar worden stil gezet. De F3 auto’s komen ook nog naar buiten, dus we staan er echt met de neus bovenop. Blijft toch wel leuk dit kneuterige van dit circuit. 

Op het kruispunt bij de paddock is het heel druk, altijd veel fans die staan te wachten op coureurs die hierlangs naar buiten gaan. De hekken zijn verder de paddock ingetrokken omdat er dan meer plek is voor de fans om te staan en het kruispunt wat meer vrij blijft. Dat in theorie want op het kruispunt blijft het hectisch met auto’s en lopende of wachtende racefans. Wij blijven vandaag niet lang wachten want het weer is niet betrouwbaar en we hebben geen zin in nog een nat pak. Bij een klein verkooppunt kopen we een programmaboek. De verkoper is wat in de war met het wisselgeld en grapt er wat over, waarom ik niet gewoon meer neerleg voor het boekje. 

Op de terugweg stappen we flink door want het spettert wel een beetje. Er zijn veel andere race wandelaarrs, niet iedereen duikt dus meteen in de shuttlebus. We eten bij de McDonald’s. Daar hebben ze de McJunior, dat is de kleine versie van de BigMac, top idee want net zo lekker maar minder rommelig eten. Ondertussen regent het weer erg hard, dus snel het station in. Lange rijen bj de automaten voor treinkaartjes. Er zijn ook kaartjes te koop bij een man, die gezien zijn uniform vast voor de trein werkt, anders is dit een beetje louche. Wij kopen toch maar bij hem en krijgen wat kleine printjes als bewijs mee. Gaat wel sneller als de automaat. Bij de supermarkt nog wat water gehaald, helaas moeten we daarna lang wachten op de trein. Eenmaal terug in het hotel even relaxed gezeten op de kamer.

Chantal

F1 Italie Pitwalk

In het gestart met een lekker ontbijtje, voldoende keuze hier altijd met croissants, worstjes, taart en eitjes die zelf mag koken. Alleen niet kan afkoelen, dus daarna verbrand je je vingers bij het pellen. Anders dan andere jaren nog geen F1 medewerkers gespot in het hotel.

Met de trein naar Monza, het hotel ligt tegenover het station en in 5 minuten ben je met de trein in Monza, dus een super snelle verbinding. In Monza is het ongeveer een uur lopen naar het circuit. Eerst door het stadje waar iedereen de tijd heeft, en op straat rond hangt of een koffie staat te drinken. Op een doordeweekse dag vraag je je af of er ook gewerkt wordt. In het park is het rustig, en altijd weer een mooie wandeling.

Bij het circuit blijkt dat de poorten nog dicht zijn. Andere jaren kon je er al vroeg naar binnen om lekker rond te kijken, de winkeltjes te bezoeken en op tribunes te kijken. Ook zag je altijd wel coureurs die hun trackwalk aan het doen waren met hun engineers. Dat zit er vandaag niet in want het hek blijft dicht. Als ik vraag aan een medewerker hoe laat het circuit opent, zegt hij om 10 uur, ik zeg het is al 11 uur, waarop de man op zijn telefoon naar de tijd kijkt en zegt, dan weten we het ook niet.

Dan maar in het zonnetje zitten, het is wel erg warm. We raken aan de praat met een Australische man uit Sydney, die er in zijn eentje is. Vorige week heeft hij Spa bezocht. We praten over van alles en nog wat, veel over F1 want hij is ook een liefhebber. Na uren wachten en een opspring moment voor de fans als Vettel in zijn auto bij het circuit arriveert, gaan de hekken om 14 uur eindelijk open. We balen enorm want nu is er weinig tijd voordat de pitwalk begint, en eigenlijk wilden we lekker gaan rond kijken. Krijgen we eerst ook nog een beveiligingscontrole waarvoor we lang in de rij staan. Net als vorig jaar mogen de doppen van de flessen niet mee. We verstoppen ze dus weer zodat we ze later er weer op kunnen draaien.

Er zijn 2 Nederlandse mannen achter ons die het leuk vinden dat 2 vrouwen de F1 bezoeken. We praten wat en zij vertellen dat ze bij de 1e chicane zitten, wij op de hoofdtribune, dat vinden ze niks want daar rijden de auto’s alleen maar snel voorbij. De ene man zegt ook nog, tja die tribunes moeten ook gevuld worden he. Terwijl wij het wel leuk vinden op de hoofdtribune, want je kan de pitstops zien, en de borden voor de coureurs, en natuurlijk mooi zicht op het podium.

Met de Australische man lopen we naar de hoofdtribune, even ons plekje bekijken. De man neemt een foto voor ons, maar ook met zijn eigen camera, ik weet niet wat hij daarmee gaat doen, maar ach het was een aardige meneer. Hij gaat verder kijken, wij kijken nog even naar de activiteiten in de pitstraat.

Dan lopen we om via het tunneltje onder het circuit, bij de paddock staan geen hekken meer, dus je kan die goed bekijken. Ook hebben ze bij de uitgang de hekken meer naar binnen gezet om het kruispunt wat vrijer te houden van wachtende fans. Voor de pitwalk staat een enorme rij, lang wachten weer, dan mag er een grote groep naar binnen, wij nog niet. Het duurt allemaal erg lang, en er valt van de warmte ook nog iemand flauw. Pas na 5 uur kunnen we naar binnen, de drukte is niet te doen, veel duw- en trekwerk. Wij kijken bij Sauber en McLaren, daar vertelt een fotograaf dat de meeste coureurs al geweest zijn.

Van Doorne komt nog wel langs, handtekeningenkaart bemachtigd. We staan nu ook vooraan en kunnen bij Sauber de pitstop oefening zien, maar dat gaat niet door, want we worden door de beveiliging gevraagd weg te gaan. De pitwalk zit er op, we zijn net een half uur binnen, dus dat is niet zo goed geregeld. De fans protesteren, sommigen gaan door het lint en krijgen ruzie met de beveiliging. Het is wel begrijpelijk want we hebben amper de tijd gehad om wat te zien.

We proberen dan maar zo langzaam mogelijk te lopen, hier en daar een foto maken. Dan wijst een politieagent de mensen erop dat de coureurs van Torro Rosso in de pits lopen. Slecht idee natuurlijk, want iedereen duikt er op af, wel aardig van de agent door er op te wijzen. Nou zo hebben we 3 coureurs gezien, en een handtekeningenkaart van Stroll op de grond gevonden, leek wel weggesmeten.

Bij Red Bull zien we Gasley zijn stoeltje passen voor volgend jaar. Bij Ferrari en Mercedes kunnen we amper kijken, we worden voort geduwd, echt heel onvriendelijk ook, nog nooit zo’n slechte pitwalk gehad. Bovendien hebben ze tegelijkertijd in de Fanzone achter de hoofdtribune de Ferrari coureurs op het podium, kan je dus nooit allebei doen.

Buiten op het kruispunt is het niet veel beter, want de hele meute komt daar nu in 1 keer terecht. Dan probeert Raikkonen via die kant ook nog eens weg te rijden, echt chaotische Italiaanse toestanden. Zeker wat betreft de pitwalk hoop ik dat ze het volgend jaar anders doen. We lopen maar terug en eten bij de McDonald’s. Met moeite daarna een treinkaartje kunnen kopen, zo druk en de automaten zijn niet zo handig. Daarna even rust in het hotel.

Chantal

Milaan

Vandaag vliegen we voor het jaarlijkse F1 uitje naar Milaan, in alle vroegte. De beveiliging is al lekker wakker, zo ook de man van een broodzaakje, die allemaal flauwe grappen maakt tegen passagiers, wordt je vanzelf vrolijk van. Na een vlotte vlucht met mooi uitzicht op de Alpen, komen we aan in Milaan. Eerst naar het hotel met de metro. Altijd een lange rit, en bij de kaartmachine weer even zoeken wat we nodig hebben.

De hotelkamer kunnen we pas vanaf 14 uur in. Gelukkig kunnen we wel even omkleden want het is heel warm hier. We lopen maar vast naar de supermarkt om voor de komende dagen eten en drinken in te slaan. Lunchen doen we daar op het pleintje met pizzabroodjes. Terug bij het hotel kunnen we de kamer in, en alles installeren.

Daarna de metro terug naar het centrum, daar is het warm en druk. Zoals elk jaar is het moeilijk om de tijd door te komen in Milaan. Er is niet zoveel te beleven, dus lopen we langs de kathedraal voor onze jaarlijkse foto, vanaf daar langs de chique winkels naar het kasteel met een groot park. Er is een feesttent met muziek waar bejaarden aan het dansen zijn. We worden 2x ten dans gevraagd door oude mannetjes, maar bedanken beleefd. Is niet helemaal aan ons besteed, maar ze blijven vooral de jonge dames vragen.

We lopen terug naar het centrum, en eten bij de McDonald’s, heel fijn dat je via een zuil kunt bestellen, want anders snapt het personeel er niets van. Ook leuk: ze hebben een junior bigmac, de helft dus van een gewone, smaakt hetzelfde maar eet stukken makkelijker. We lopen nog een rondje langs wat winkels en passeren een F1 event van Rayban. Niet helemaal duidelijk wat er gaat gebeuren. Verder de Ferrari-winkel bekeken, en er zit een Lego-store, ook binnen gelopen.

Op het centrale plein zal waarschijnlijk een event van Torro Rosso plaats vinden. Bij 1 van de gebouwen hangt ook hun F1 auto aan de gevel. Verderop in de stad is trouwens een F1 event met demo’s van onder andere Ferrari aan de gang. Het is aan de andere kant van de stad dus niet makkelijk om te komen voor ons. Als we later de beelden zien, is het natuurlijk jammer dat we er niet bij waren, maar het stond er rijen dik met toeschouwers, we hadden sowieso weinig kunnen zien.

In het hotel halen we nog een drankje bij de bar voor op de kamer. Morgen de 1e dag op het circuit.

Chantal

Wenen dag 2

Wenen dag 2

Heerlijk geslapen, een fijn hotel, je hoort ook geen andere gasten. Het ontbijt is een zeer uitgebreid buffet met koude salades en beleg, daarnaast ei, veel soorten broodjes en een assortiment cakejes. Daarnaast de plaatselijke lekkernij Kaiserschmarrn, een soort pannenkoekjes, maar dan luchtiger en een beetje cake achtig geprobeert. Heerlijk, net als de andere cakjes. Met een goed gevulde maag gaan we op pad, het is al meteen heet buiten. We steken de brug naar het centrum over. Daar vertrekt een boot naar Bratislava, misschien leuk voor een andere keer om daar op deze manier heen te gaan.

We nemen de metro naar de dierentuin, de kaartjesautomaat is gelukkig makkelijk te gebruiken. Het is een korte rit met de metro naar de dierentuin die ligt bij Schloss Schonbrunn ligt, oftewel het paleis voornamelijk bekend van Sissi. Door een mooie tuin lopen we naar de ingang, op de plattegrond zien we dat de tuin veel groter is als verwacht. We lopen een hele ochtend door 1 van de mooiste dierentuinen die we ooit bezocht hebben.

Een grote dierencollectie, die je vaak van heel dichtbij kunt bekijken, zoals koala’s, giraffen, nijlpaarden, Amoer panters (we zien zelfs de kleine tweeling die pas geleden geboren is) en panda’s. Er is ook een avonturenroute door een tropisch regenwoud, die gaat ook door een vleermuizengrot. Nadat Edwin het gordijn open trekt vliegt er meteen 1 naar buiten, we besluiten dit verder over te slaan, wie weet ontsnappen er meer en om ze nou om je heen te hebben vliegen.

Er is heuvelop ook een route door de boomtoppen over een houten pad, vanaf daar heb je ook een mooi uitzicht over de stad. We eten voor we weg gaan een hotdog en een langos, dat is een grote platte schijf gemaakt van deeg en aardappel, waarover knoflooksaus gaat. Smakelijk, maar gelukkig delen we er eentje want het is zwaar op de maag. We lopen vanuit de dierentuin naar het paleis door een lange laan met bomen en nette hegjes. In de verte begint het te rommelen, onweer op komst, we hopen dat het over waait.

De paleistuin is enorm, de bloemenperken zijn erg mooi, er is ook een grote Neptunus fontein met waterval. Je kunt omhoog lopen naar de Gloriette een oud gebouw, die werd gebruikt als ontbijtzaal en waar feesten werden gegeven, er is ook een uitkijkpunt. Welopen daar niet heen gezien de kans op regen en ook een beetje tijdgebrek. We gaan wel het doolhof in, we lopen door 2 labyrinthen, op zich kun je er niet echt verdwalen. In de 3^e zitten wel doodlopende stukken, maar helaas begint het hard te regenen, dus moeten we schuilen.

We lopen door naar het paleis, maar gaan niet naar binnen, het gebouw zelf vinden we leuk om te zien, maar een tour lopen heeft niet echt onze interesse. Omdat het nog regent gaan we maar een gebakje eten, ze hebben hier zoveel lekker gebak, dus we moeten natuurlijk wel iets uittesten. In cafe restaurant Residenz maken ze zelf hun Apfelstrudel (je kan zelfs een tour bijwonen om dit te aanschouwen), Edwin test deze uit en hij smaakt heerlijk. Ook een aparte koffie erbij, de slagroom zit in een glaasje en je giet zelf je koffie er over heen, natuurlijk ook een succes. Chantal houdt het bij thee en Cremeschnitte, ook heerlijk.

Buiten is de zon weer doorgebroken, het is niet afgekoeld nog steeds 35 graden. Wij gaan terug naar het centrum met de metro. Daar lopen we naar het Hundertwasserhaus, een kleurrijk appartementencomplex met gekke vormen, erg toeristisch is het daar tegenover gelegen Hunderwasser Village met toeristenwinkels.

Hierna lopen we terug naar het station voor de trein naar de luchthaven, want we vliegen vanavond weer naar huis. Op het station nog inkopen gedaan in de Manner winkel, bekend van de wafel-hazelnoot koekjes.

Op de luchthaven eten we een heerlijke hamburger met frietjes. Het is er druk, veel teams en fans van de MotoGP komen vanuit Brno na de wedstrijd via deze luchthaven terug vliegen. In ons vliegtuig zitten ook nog een Nederlandse Beach volleyballer. Er was een groot toernooi in de stad. Wij zitten weer lekker voorin op rij 5. Nog een mooi uitzicht vanuit het vliegtuig, en dan zit de korte weekendtrip erop. Wenen was superleuk om te bezoeken, moeten we zeker nog een keer doen, maar dan langer, want we hebben niet alles kunnen zien in deze korte tijd.

Chantal en Edwin

Wenen dag 1

Wenen dag1

Een zeer vroeg begin van de dag, de wekker gaat om 3.15 uur. Op naar Schiphol, we kunnen lekker dichtbij parkeren dus niet met de irritante bus mee vanaf de parking. Het is al druk, maar bij de controle gaat het snel. We hebben een upgrade gedaan, waardoor we in de lounge van de KLM mogen zitten en ontbijten. Er staat een buffet met erg veel keuze, ei, pannenkoeken, broodjes, koekjes en donuts er is van alles te krijgen. We mogen ook nog eens via de priority lane aan boord gaan, voor ons staat DJ Rob Gee, kennen wij niet maar vinden we uit via Google. We zitten op rij 2, leuk eens een keer luxe te doen, want je krijgt ook daar weer een uitgebreid ontbijt met yoghurt, fruit, kaasjes en brood.

Om 8.45 uur landen we in Wenen, snel omkleden in iets luchtigers want het is hier erg warm, de temperatuur zal naar de 35 graden gaan. Met de CAT trein een snelle verbinding van 16 minuten naar de binnenstad. We kopen meteen water, maar helaas niet goed want is met bubbels, niet zo lekker. We lopen door een stadspark naar het Opera gebouw, opvallend veel slapers in het park, niet duidelijk of het allemaal zwervers zijn of toeristen die uitgeteld zijn.

Voor € 9,- kun je in het Opera gebouw een rondleiding krijgen, in wel 6 talen. Wij kiezen voor Duits, want daar staan de minste mensen, dus is het tijdens de tour lekker rustig en kun je makkelijker foto’s nemen. We kunnen het Duits ook aardig volgen. We komen achter de schermen van het podium, de hal met grote trappen en natuurlijk de zaal zelf, alles heel mooi om te zien. Veel info gekregen over hoe het er aan toe gaat, zo verbouwen ze per show de zaal, en bij het debutantenbal wordt er zelfs een hele dansvloer aangelegd.

Na de tour gaan we naar de overkant waar Hotel Sacher zit, daar kun je terecht voor de enige echte Sachtertorte. Het is heel chique binnen, de taart smaakt goed, is van chocola en een dun laagje abrikozenjam, daarbij krijg je slagroom (zonder suiker). Duurste taartje ooit, maar wel lekker en een leuke beleving.

We lopen door een brede winkelstraat, er is hier veel autovrij gemaakt dat maakt het gezelliger. We bezoeken de Swarovski winkel en dwalen langs de grote dom, het Sisi-museum en het museumkwartier met vele grote oude gebouwen. Wenen is een heerlijke stad om te lopen, ondanks de warmte en het is vrij rustig. Op het plein voor het stadhuis is een filmfestival met vele eettentjes opgebouwd, die slaan we over, eerst naar het hotel even afkoelen. Onderweg kan dat trouwens ook, want overal zijn waterpunten waar je gratis je flesje met koud water kunt bijvullen.

We logeren in Hotel Das Capri, een zeer ruime kamer met balkon. Het ligt om de hoek van het Prater park waar we na een korte rustpauze heen lopen. Eerst met de gratis kaart naar Madam Tussauds, veel gedoe bij de kassa gaat niet snel. Binnen is het beetje gedateerd, vooral veel oude beelden, binnen een kwartiertje weer buiten, maar we wilden er dan ook snel doorheen.

We willen namelijk schnitzel gaan eten, we kiezen een terrasje uit en krijgen bij de schnitzel (2 per persoon is blijkbaar gebruikelijk) patat en een salade, smaakt allemaal heerlijk. In het park bekijken we wat attracties het is druk veel vrijgezellenfeestjes ook. We doen 2 achtbanen, je betaalt per attractie dus kijk je naar wat je echt wil doen. Beide achtbanen zijn heel leuk, alleen de baan met 5 loopings heeft irritante beugels over de schouders die gedurende de rit steeds strakker gaan, waardoor het behoorlijk pijnlijk is aan de schouders.

Natuurlijk gaan we ook in het oude reuzenrad, lang wachten en de rit is niet zo bijzonder, maar het is meer iets wat je daar een keertje gedaan moet hebben. We lopen via het station naar het hotel, daar is 1 winkel open en in complete chaos teveel mensen die snel iets willen hebben, veel irritatie dus snel weg daar. Naast ons hotel zit een Italiaans restaurant met een ijsbalie. We nemen een lekker ijsje mee het hotel in. Morgen nog een hele dag, met onder andere een bezoek aan de dierentuin.

Chantal en Edwin