Pitwalk in Monza

Vandaag het eerste circuit bezoek dagje. Ontbijt is bij het hotel inbegrepen, er zitten ook wat mensen van het Williams team te ontbijten. Het is een ontbijtbuffet met van alles, maar geen normaal brood, wel lekkere taart en cake. Ook roerei, maar daar scheppen ze hier vocht over, beetje ranzig. We lopen daarna naar het station, en met trein is het slechts 5 minuten naar Monza. Vanaf daar nog een uurtje lopen door de stad en het park om bij het circuit te komen.

Dit jaar hebben ze alles wat anders aangepakt. Zo is er voor het eerst controle van tassen, en wat mag er niet mee, de doppen van je flessen. Lekker irritant want we hebben beiden 3 halve liter flesjes mee. Daar loop je dan onhandig mee. Gelukkig vinden ze niet alle flesjes in onze tassen, maar nu moeten we deze flessen wel snel leegdrinken of voorzichtig in de zijvakken doen en dan hopen niet te morsen. We gaan alvast bedenken hoe we dit de komende dagen gaan doen.

Op het circuit is men nog bezig met de opbouw van de Fan Village. Ziet er mooier uit als andere jaren, meer banners, meer activiteiten en een kunstgrasmat zodat we niet over het stoffige of modderige pad hoeven te lopen. We zijn naar de hoofdtribune gegaan, even kijken waar we de komende dagen zitten. We zien ook meteen een persmomentje. Perez en Ocon moeten wat heen en weer fietsen en poseren voor de camera’s om zogenaamd hun ruzie bij te leggen.

Daarna komen er 2 Formule 1 2-zitters langs, heerlijk geluid. We blijven een tijdje picknicken op de tribune, er is altijd wel wat te zien in de pitstraat dus de tijd gaat snel. We lopen daarna door de tunnel onder het circuit door naar de andere kant. Even bij de winkels gekeken, de winkel met de mini modelauto’s is altijd leuk. Ze hebben wat kleine autootjes voor zachte prijsjes. Er gaat dus wel een souvenirtje mee naar huis. Er staan al veel mensen in de rij voor de pitwalk van vanmiddag. Wij besluiten het deze keer eens rustig aan te pakken, de kans dat we vooraan bij ee topteam komen is toch klein en we willen niet uren in de rij staan. We gaan dus later aansluiten en dan op het gemak door de pitstraat lopen langs de kleinere teams.

Er zijn nog wat tribunes open, dus kijken we bij Ascari naar de chicane. De Safety Cars rijden net hun testrondjes, is er ook nog wat actie. Hierna lopen we naar de wachtrij voor de pitwalk, er zit wat loop in de rij, dus we besluiten aan te sluiten. Het is nog iets meer dan een uur wachten, dus dat is te doen. Voor het eerst moet je tussen dranghekken door lopen, iets meer georganiseerd dus als andere jaren. Wij kunnen net mee met de 1e groep doordat we langs de zijkant nog langs de security kunnen glippen die daar net niet aansluit. Dan begint het wachten, en eindelijk het open gaan van de deuren. Vervolgens wordt het duw en trekwerk, wij blijven telkens aan de zijkant, loopt sneller.

Eenmaal in de pitstraat is het al flink druk. Wij lopen op het gemak langs de teams van Haas, Sauber, Renault en Torro Rosso. Overal foto’s maken, en gewoon een beetje kijken. Bij McLaren is het al erg druk, dus lopen we door naar Williams waar we vooraan het hek belanden. Het was niet helemaal de bedoeling om hier te gaan staan, niet echt onze favoriete coureurs ook, maar we kunnen ook niet meer verder. Achter ons loopt het helemaal vast mensen klimmen ook overal op om iets te kunnen zien. Nog nooit zo’n drukke pitwalk gehad.

We blijven dus waar we zijn. De coureurs Massa en Stroll komen handtekeningen zetten. Daarna zien we Perez hetzelfde bij Force India doen. Vandoorne komt bij McLaren naar buiten maar loopt zo ver door dat hij voor onze neus beland. Neemt ook rustig de tijd voor iedereen. Alonso komt even later naar buiten, maar blijft ver weg van ons. Voordat hij weer weg gaat klimt hij voor een selfie op het dranghek, lekker wankel. We zien ook diverse tv-ploegen aan het werk, onder ander Channel 4.

Daarna is het tijd voor het oefenen van de pitstops. Die van McLaren kunnen we van heel dichtbij bekijken. Veel coureurs zijn al buiten geweest, dus er komt weer wat loopruimte vrij. Wij gaan dus op het gemak door naar de grotere teams. Dat kan echter niet te langzaam want de pitstraat wordt door security langzaam leeg geveegd. De truc is dus om er telkens voor te zorgen dat er een paar rijen mensen tussen jou en de beveiliging is. Dan kun je langs het hek blijven lopen en bij elk team nog even kijken en foto’s nemen. Die truc werkt heel goed. Bij Ferrari zijn ze nog pitstops aan het oefenen, dat wil iedereen zien. Gelukkig lukt het ons om bij het hek vooraan te komen. Snel foto’s en filmpjes maken. Er is een beveiliger die snapt dat iedereen dat even wil doen, dus hij werkt wat minder hard door als zijn collega’s.

Hierna moeten we toch echt de pitstraat uit. Er is ondertussen op het circuit voor de hoofdtribune een mini kartbaan neergezet. Net als vorig jaar met het voetbal gaat er een wedstrijd plaats tussen F1 coureurs en oud-voetballers, die wij dan weer niet zo goed kennen. We gaan dus naar de hoofdtribune waar we Perez, Ocon, Coulthard, Verstappen en Ricciardo zien racen tegen de voetballers. Die laatsten kunnen er niet zoveel van, en worden eigenlijk snel voorbij gereden en dan weer voorbij gelaten om vlak voor de finish weer ingehaald te worden, erg vermakelijk.

Als het evenement klaar is, wordt het tijd om terug naar het hotel te gaan, we moeten immers nog een tijdje reizen. De wandeling verloopt vrij vlot, we maken een tussenstop bij McDonalds voor een burgertje, daarna met de trein terug naar het hotel. Morgen de vrije trainingen bekijken. Ze hebben een beetje regen voorspeld helaas, even kijken waar we dus gaan zitten.

Chantal

Aankomst in Milaan

De reis naar Monza en de grand prix zit er inmiddels op, maar de komende dagen toch nog even wat verhaaltjes plaatsen van de reis. We vertrokken woensdag erg vroeg naar Milaan. Net als vorig jaar rende er weer een muis rond op de M gate van Schiphol, altijd van om te weten als je er net iets gegeten hebt. Aan het tafeltje naast ons zat een echtpaar waarvan de man al een halve liter bier op had, en op zoek ging naar nog een glas, lekker zo vroeg in de ochtend. Op onze vlucht waren we in het gezelschap van het Heineken team dat op het circuit moet werken. Onderweg weer mooi uitzicht op de Alpen en bergmeren. Bij aankomst meteen lekker de warmte in.

De reis naar het hotel verloopt voor de verandering eens vlot, zelfs meteen de juiste metrokaart kunnen kopen. We zien dat een deel van het Williams F1 team hier ook logeert. Dus we hebben goed gezelschap. Nadat we onze spullen op de kamer hebben gedumpt (met uitzicht op de Alpen in de verte) gaan we eerst boodschappen doen bij de supermarkt om de hoek. Meteen ingeslagen voor 4 dagen circuit bezoek zodat we daar kunnen picknicken op de tribune.

Met de metro vervolgens terug het centrum van Milaan in. Daar is nooit zoveel te beleven dus maken we onze jaarlijkse foto bij de Duomo kathedraal. We lopen door een winkelstraat naar het park. Ook in deze stad staan tegenwoordig overal betonnen afzettingen, er is ook veel politie op de been, daardoor heb je ook minder last van opdringerige straatverkopers met armbandjes

We lopen via een klein kasteel en fontein naar het park. Er staat veel dranghekken klaar, we vragen ons af of er een evenement is. In het park is er een partytent waar de muziek hard staat en bejaarden aan het dansen zijn. De 1 is er beter in als de ander, wel vermakelijk want niet elke soort muziek is even makkelijk dansbaar voor iedereen. Er zijn ook meer mannen als vrouwen, dus de mannetjes lopen langs de stoelen op zoek naar danspartners.

We hebben een tijdje gekeken en lopen dan door. Het is bloedheet, even wennen voor ons. We komen langs een oud gebouw dat open staat. Dat blijkt een oud stadion te zijn, onder begeleiding van een gids en teveel informatie in boekvorm mag je er even rond kijken. Wel leuk om te zien en even op het bordes te staan, allen zoeken wij daarna een manier om sneaky weg te komen anders wordt er een donatie verwacht. Dat vonden we het niet helemaal waard, dus zodra de gids met mensen even naar buiten loopt rennen wij de trap af en gaan weg. Beneden staat echter een nieuwe gids. Die vraagt gelukkig alleen waar we vandaan komen, ze zal na het antwoord wel zie je wel denken.

Als we terug het park uit lopen, zien we de dansende bejaarden helemaal los gaan op rock n roll muziek, zo grappig om te zien, sommige zijn er best goed in. We lopen nog een rondje door een overdekt chique winkelgebied. In het midden ligt een mozaïek van een stier, daar staat een rij van toeristen want als je 3 rondjes draait op deze mozaïek dan brengt dat geluk. Wij hebben niet aan die onzin mee gedaan.

Nog even gegeten bij McDonald’s, daarna terug naar het hotel want het is zo warm en we zijn moe van het vroege opstaan. Door het hotelraam gluren we nog even naar beneden en zien nog wat personeel van Williams aankomen.

We vinden ook uit dat er donderdag inderdaad een evenement is in de stad, vandaar de dranghekken. De Formule 1 coureurs gaan in oude auto’s in een kleine parade door het stukje stad bij het park. Helaas kunnen wij daar niet bij zijn, want ze hebben dit slecht getimed, namelijk net na de pitwalk. Wij kunnen nooit op tijd terug zijn daarvan, dus dat is jammer en een beetje rare timing van de organisatie. Wij houden het dan maar bij de pitwalk.

Chantal

Blackpool Zoo

Na het hotelontbijt zijn we met de trein en bus (een dubbeldekker) naar de Blackpool Zoo gegaan. Het is nog steeds heerlijk weer hier, veel zon en gelukkig niet te heet. Bij Stanley Park uitgestapt en vanaf daar door het mooie park naar de dierentuin gelopen. Daar is het heel druk met schoolgroepen. Het park is gelukkig groot, dus je kan ze een beetje ontwijken. In de dierentuin hebben ze veel ruime verblijven, niet echt gethematiseerd dus het is net alsof alle dieren gewoon in een lokaal bos of park zitten.

Na een paar uur rond lopen hebben we onder andere een hard brullende leeuw, giraffen, wallaby’s, pinguïns en nog veel meer gezien. Het leukste vinden we de ringstaartmaki’s want je mag door het verblijf heen lopen. De maki’s zitten gewoon naast je, je mag ze niet aanraken omdat ze kunnen bijten, toch zijn er bezoekers die de dieren aaien. Doen wij niet aan mee, de maki’s wel want eentje neemt ineens een sprong en loopt over Edwins rugtas en over Chantals rug om er aan de andere kant weer af te springen. Later nog een keer door een maki besprongen. De voeten voelen wat raar beetje leerachtig en koud. Voertijd is ook leuk om te zien. Om druiven te eten klimmen ze op de verzorger, heel grappig.

Als we alles hebben gezien gaan we met de bus terug. Die heeft soms haltes waar 5 minuten wachttijd is, heel apart want iedereen stapt dan in en de chauffeur gaat een paar minuten pauzeren gewoon midden op de route. Zal ongetwijfeld helpen met op tijd rijden.

Terug in de stad hebben we over de boulevard gewandeld, nog een arcade hal bezocht en weer met 2 cent muntjes 2 prijzen in de wacht gesleept, een sleutelhanger en een zakje jellybeans. Voor weinig inzet een hoop lol. Daarna over het zeer brede strand gelopen. Het water staat nu heel laag, maar kan soms tot aan de boulevard staan getuige de zeewier die daar op de trappen ligt. Een kleine snack gehaald bij de McDonald’s.

Morgenavond vliegen we terug naar huis via Manchester. We gaan al vroeg die kant op zodat we daar de hele dag in de stad kunnen rondkijken.

Chantal en Edwin

Pleasure Beach Blackpool

Vandaag gaan we naar Pleasure Beach, het pretpark ligt naast het hotel dus dat is makkelijk. Edwin heeft aangevraagd of hij ‘s ochtends mag meekijken bij de technici die alle attractie checken voordat het park open gaat. We zien namelijk elke ochtend vanuit onze kamer die mensen bezig met de achtbanen. Het werd zowaar goed gevonden en dus mocht hij mee met een technische medewerker. Veel uitleg gekregen en bij verschillende attracties achter de schermen mogen krijgen, een leuke ervaring.

Om 11 uur ging het park open, we zijn meteen in de Big One gestapt de hoogste achtbaan van het park. We waren de eersten dus konden voorin. De baan dendert flink, en je krijgt veel g-krachten te verwerken. Omdat het nog rustig is, gaan we meteen nog een keer maar dan in het midden zitten. Dat loopt voor Chantal wat minder goed af. Beetje last van nek en schouder vooraf al en bij 1 van de bochten schiet het verkeerd. Gevolg is een stijve nek en veel pijn in nek en schouder. Niet helemaal zeker wat er aan de hand is, maar even geen heftige attracties doen.

Edwin gaat in de Steeple Chase, daarbij zit je op een paardenrenbaan met drie paarden naast elkaar, soort achtbaan. Ook gaat hij in een ronddraaiende attractie met vliegtuigjes. Daarna doen we voornamelijk rustige attracties, van die ritjes in karretjes met thema gebied indoor of outdoor. Helaas loopt1 van de attracties vast. Na een tijdje komen er medewerkers om ons en wat anderen uit de attracties te halen. We moeten de route door de attractie naar buiten lopen, nog nooit meegemaakt maar was op zich wel grappig toen we eenmaal uit het karretje mochten.

Edwin doet de schiettoren nog en daarna hebben we geluncht bij een pizzatent waar je onbeperkt mocht pakken van het buffet. Wij pakken gewoon kleine porties per keer, anders wordt het eten toch maar koud. De meeste bezoekers pakken echter complete pizza’s en andere dingen. Niet dat ze alles opeten wat erg zonde is. ‘s Middags doen we nog wat attracties, Edwin nog 2 achtbanen die Chantal helaas niet mee kan doen. Wel is er een rit in autootjes waarbij je zelf mag gas geven en sturen. Ook die attractie wordt stil gelegd want iemand is zijn petje verloren op de baan, en nu moet hij helemaal worden nagelopen, beetje jammer van het wachten. Als is de medewerker erg vriendelijk in de uitleg, we verstaan de helft niet vanwege zijn accent. Uiteindelijk kunnen we een rondje rijden.

Chantal wil toch de houten achtbanen proberen, want rondlopen tussen deze attracties en ze niet kunnen doen dat is frustrerend. Eerst de Big Dipper, een hele oude baan en zo ziet hij er ook uit. Op zich verloopt de rit goed, wel wat pijnlijk maar het is te doen als je je goed vast houdt en geen zijwaartse klappen krijgt. Dus er volgen nog 2 houten achtbanen, daarna stopt het wel zo’n beetje. We nemen nog een ijsje en dan zit de dag er alweer op. Hartstikke leuk om na 16 jaar het park weer te bezoeken, en ook dezelfde attracties weer in te gaan.

In het hotel wilden we wat eten van het bar menu, daar aangekomen kon dat niet zolang het restaurant open was moest je daar vragen. Dat deden, de man had dat menu niet, begeleid ons daarna naar een tafel en geeft de gewone menu kaart van het restaurant. Dat wilden we niet want er staat niets lekkers op. Als we uitleggen dat we van het bar menu willen bestellen verwijst de man ons terug naar de bar daar moet de kaart staan. Niet dus, we gaan maar weg hier gaat het niet gebeuren.

Met de tram naar de pub van van de week gereden en daarna stukje gelopen. Daar snel eten besteld, maar dat komt maar niet. Andere tafels hebben allang hun eten gehad. Na 35 minuten maar even gevraagd, de man ging het nakijken. Wij denken dat ze ons gewoon vergeten zijn. Uiteindelijk ons eten gekregen, maar makkelijk mocht het vanavond niet.

Morgen nog een dagje Blackpool, waarschijnlijk gaan we naar de dierentuin en gewoon wat rond wandelen in de stad. Beetje rustig aan doen en hopen dat de nekproblemen over gaan.

Chantal en Edwin

Blackpool dag 3

Vanmorgen was het druk in de ontbijtruimte, we moesten in de bar wachten tot er een tafel vrij was. Daarna wel weer lekker genoten van een Engels ontbijtje. Met de tram naar de Blackpool Tower gegaan. Na een 4D show ga je met een liftje omhoog en kun je over Blackpool uitkijken. Je kan ook op een glasplaat staan en dan recht onder je naar beneden kijken. Best eng. Ook kun je nog via smalle trappen naar boven en buiten kijken. Het uitzicht over zee is erg mooi.

Als we weer beneden zijn gaan we even in het zonnetje zitten. Op het strand staan de bekende Blackpool ezeltjes waar je een ritje op kan maken, dat slaan we over. Om 12 uur gaan we in de Blackpool Tower naar de Ballroom. We hebben daar een high tea gereserveerd. De zaal in lopen is echt leuk, er zit een man op een orgel te spelen en wat voornamelijk oudere dansstellen, we denken van een dansschool, dansen over de vloer.

De zaal is erg mooi en je zit met te high tea ook echt op de dansvloer. Je mag 90 minuten blijven zitten om de high tea te doen, en ondertussen kun je naar de dansende paren kijken. Je mag zelf ook mee doen, maar gezien het niveau is het handig als je er ook echt iets van kan. De thee en lekkernijen smaken goed. Het is een verzameling van sandwiches, een pastei, scones en taartjes. Met de name de taartjes zijn overheerlijk. Hadden ze de hele etagère mee mogen vullen. We gaan daarna nog boven op het balkom kijken, echt alles is in oude stijl. Hartstikke leuk om dit bezocht te hebben.

Daarna lopen we wat door het centrum, lopen hier en daar een winkel in. Over de boulevard gaan we terug lopen naar het hotel. De zon brand aardig, maar het is goed uit te houden. We bezoeken ook 2 keer een pier. Beiden hebben een enorme kermis erop staan, de attracties slaan we over. Wel bezoeken we de arcade hallen, daar kun je allerlei spellen doen tegen een kleine bijdrage.

Wij vinden het vooral leuk om met muntjes van 2 pence nog meer muntjes en kleine prijsjes proberen te winnen in van die munten schuifkasten. Bij 1 van de machines komen er tickets uitrollen, we winnen er 10 en die kunnen we dan inruilen voor een rolletje snoep. Later bij een andere hal winnen we een sleutelhanger. De muntjes ben je kwijt maar daar heb je wel een hoop lol voor en dus kleine prijsjes.

In het hotel hebben we kleine maaltijdjes gegeten op de kamer. Van die kant en klare potjes waar alleen warm water bij moet. Na de uitgebreide high tea hadden we niet veel trek meer in een grote maaltijd. Na het eten nog terug gelopen naar de boulevard en een rondje gelopen langs het pretpark dat we morgen gaan bezoeken.

Chantal en Edwin

Blackpool dag 2

Edwin is de dag gestart met hardlopen over de boulevard van Blackpool. Daarna hebben we ontbeten in het hotel, een heerlijk Engels ontbijt buffet. Daarna met de tram naar de andere kant van de boulevard. Edwin heeft een weekkaart gedownload op zijn telefoon dus elke keer als je instapt hoef je alleen maar je geactiveerde kaart op je telefoon te laten zien.

We zijn eerst bij Madam Tussauds binnen gestapt. Er stonden heel veel beelden van mensen die wij niet kennen. Erg georiënteerd op de Britten, toch wel even leuk om een rondje te lopen. Daarna ging Edwin The Dungeons bezoeken, Chantal ging ondertussen naar een boekenwinkel en een sportzaak. Elkaar weer tegen gekomen op de boulevard in een heerlijk zonnetje. Een kleine lunch gegeten bij de Marks & Spencer.

Toen door naar Sea Life, een leuk oud aquarium om te bezoeken met een mooie roggen tank en een mooie onderwatertunnel waar veel en grote haaien in zitten. Edwin had een snorkelavontuur geboekt. Je mag dan in een kooi in die tunnel snorkelen. Wat leuke uitleg gehad ook over de dieren en het centre. Edwin vond het snorkelen erg leuk.

Eenmaal buiten nog wat door de winkelstraten gelopen. Bij een mega grote Sainsbury wat gegeten. Daarna gewandeld over de noord pier, beetje vervallen pier die wel opgeknapt wordt. Ook nog wat over de boulevard gelopen. Het stikt hier van de vrijgezellenfeestjes, mannen in vrouwenkleding en vrouwen in allerlei rare voornamelijk roze outfitjes. Er zit ook al genoeg alcohol in. Wij gaan maar terug naar het hotel met de tram, lekker rustig op de kamer zitten.

Chantal en Edwin

Blackpool dag 1

Vandaag zijn we naar Blackpool gereisd via de luchthaven van Manchester. Bij Easyjet voor het eerst Speedy boarding geboekt, en dat is erg handig. Als eerste het vliegtuig in en uit, geen gedoe met in de drukte wachten. De darter Michael van Gerwen was ook aan boord, zat schuin voor ons. Bij de lange rij voor de douane stond hij net achter ons, voornamelijk over voetbal te praten.

Wij gingen vanaf de luchthaven met de stoptrein naar Blackpool. Het was erg druk omdat ze maar 2 treinstellen ipv 4 gebruikten. Een deel van de treinreizigers leek al behoorlijk dronken qua gedrag en herrie. In Blackpool eerst een broodje gegeten bij Subways. Toen met de tram naar ons hotel gegaan. Edwin bedacht gelukkig op tijd dat de trams ook wel links zouden rijden net als de rest van het verkeer, anders hadden we voor niks staan wachten.

De rit over de boulevard was wel leuk omdat je meteen langs alle attracties komt. Blackpool ziet er wel behoorlijk vervallen uit, oude pandjes, roest, lege panden etc. maar oogt toch als een typisch Engelse badplaats. In het hotel krijgen we zomaar een upgrade en daardoor een hele mooie kamer met een leuk zitje erbij. Het uitzicht is top, we hebben allemaal achtbanen naast de kamer staan van Pleasure Beach. De houten achtbaan komt echt vlakbij net als het treintje.

Via het hotel kun je gratis een kijkje in het pretpark nemen. Voor de attracties moet je betalen, maar we gaan maandag een armband halen waarmee je de hele dag alle attracties mag doen. Vandaag dus alleen even gekeken. We waren hier 16 jaar geleden ook en veel attracties staan er nog steeds, wel wat verouderd.

Na een rondje wandelen door het park gaan we naar een supermarkt om even wat boodschapjes voor op de kamer te halen. Een wandeling van een half uur, op de terug weg gegeten bij een pub. Heerlijke fish & chips en Gamon steak voor Edwin. Daarna over de boulevard terug naar het hotel. Waar we thee op de kamer kunnen drinken want heel fijn in Engeland is er altijd wel een waterkoker en thee op de kamer. Er liggen zelfs koekjes bij, ideaal.

Morgen gaan we naar de andere kant van de boulevard, onder andere naar Sea Life waar Edwin gaat snorkelen in een aquarium.

Chantal en Edwin

Laatste dag in Montreal

De dag van vertrek is aangebroken. We vliegen pas 's avonds dus we kunnen overdag nog wat leuks doen. Edwin gaat vroeg in de ochtend hardlopen in een park een eind van het hotel vandaan, dus eerst met de metro erheen. Het park is gebouwd op een oude afvalberg, om de hoek ligt het kantoor van Cirque du Soleil. Leuk om eens een keer langs te rennen, voor de rest is het park nog in aanbouw, dus een beetje rommelig.

Als Edwin terug is gaan we ontbijten in het hotel. Het wordt hier steeds stiller nu de meeste racefans vertrokken zijn. Daarna de koffers ingepakt en uitgecheckt bij het hotel. De receptioniste zegt dat we nog $ 200 moeten betalen. Dat klopt niet alles was vooraf betaald. Net als ik mijn mail daarover erbij wil pakken begint ze ook nog over een gebruikte parkeerplaats. Nou we hadden niet eens een auto dus ergens gaat iets fout. Als ze nogmaals checkt blijkt ze de verkeerde kamer te hebben aangeklikt. Lekker dom, maar goed probleem opgelost, we laten de koffers nog even in het hotel.

Bij de supermarkt willen we 2 flesjes water meenemen, dit mag natuurlijk niet te snel worden afgerekend. Net als bij zo'n beetje elke kassa is er weer een vervelende klant. Ze denkt dat iets goedkoper is dan de kassa aangeeft. Een medewerker gaat het uitzoeken. Intussen kan ze de rest van haar boodschappen alvast in tassen doen, maar nee dat doe je hier niet zelf. Dat moet de kassamedewerker doen terwijl zij aanwijzingen geeft over wat in welke tas moet. Het is vrij normaal hier, maar we blijven het onzin vinden. Nadat blijkt dat de kassamedewerker gelijk had over de prijs mogen we eindelijk de flesjes water afrekenen.

We wandelen daarna een stuk door de buurt langs wat souvenirwinkels en een Kerstwinkel, die is het hele jaar bezig met het Kerstseizoen. Om de hoek ligt de Notre Dam, zo'n beetje de kopie van die in Parijs staat. De straten in de buurt doen Europees aan ook kun je hier door het hele centrum onder de grond door een gangenstelsel lopen die verbonden zijn met hotels, kantoren en winkelcentrums. Dit is met name handig in de winter als het hier min 24 of iets dergelijks is.

Wij raken alleen maar de weg kwijt, dus keren we terug boven de grond. We zijn al verder als gedacht en dichtbij het park waar we woensdag al waren. Bij boekenwinkel is het weer feest met een klant, hij denkt dat hij geen korting heeft gehad op zijn boek. Dat klopt volgens de kassamedewerker had hij daar ook geen recht op. Meneer vindt van wel, dan moeten ze het maar duidelijk aangeven etc. de medewerker legt het nog eens uit. Waarop de man na een rotopmerking maar weg gaat. Ik vraag me af wat dat hier is met klanten en het afblaffen van medewerkers, volgens mij ga je als kassamedewerker elke dag huilend naar huis, kan geen leuk werk zijn.

Langs een fototentoonstelling van de expo 1967 lopen we bergop het park in. Het is weer behoorlijk warm maar we kunnen deels in de schaduw lopen. Wel fijn omdat het een oplopend pad is, wel een leuke route. We komen bij een meertje uit, en lopen nog door naar het uitkijkpunt. Met een Oreo ijsje in de hand via heel veel trappen weer afgedaald naar straatniveau. We lopen terug naar het hotel om de koffers op te halen en gaan met de bus naar de luchthaven. Dat duurt door allerlei files en opstoppingen langer dan normaal maar we komen ruim op tijd aan. De vakantie zit er helaas op maar Montreal was heel leuk om te bezoeken en heeft zeker herhaalwaarde.

Chantal en Edwin