Las Vegas the strip en shows
Onze eerste dag in Las Vegas, vroeg wakker geworden ondanks de late aankomst. We eten ontbijt in het hotel, Edwin gaat voor eggs benedict en ik neem ei met toast en hash browns, ook een pannenkoek om te delen. Om ons heen stampen mensen best veel eten naar binnen.
We spelen een spelletje in het casino van het hotel. Wij spelen alleen voor de lol, dus op machines van 1 of 5 cent inzet per keer. Vooral het roulettespel is leuk. Hierna lopen we naar The Strip waar alle entertainment activiteiten zijn. We wandelen rond in casino’s, bekijken de indoor tuin in de Bellagio. Het thema is dit keer de Japanse tuin, met grote kraanvogels en een enorme vaas bekleed met bloemblaadjes.
Voor de lunch eten we hamburgers bij Whitecastle. Daar krijg je alles in mini versie, dus ook mini vierkante hamburgers. We lopen door The Venetian, waar je een membership gratis kan laten aanmaken en daarmee voordeel kan krijgen. Tijdens het invullen van het formulier heeft Edwin een hoop lol met de receptie mensen. Ze willen weten wat zijn naam betekent. Hij legt uit dat het de bovenkant van een boerderij deur is. Ik sta verderop en hoor alleen dat het over paarden gaat, ik vroeg me echt af in wat voor gesprek hij verzeild was geraakt. Verder hebben we nog door Caesars Palace en nog wat kleine casino’s gelopen.Niet zoveel mee gemaakt. Naar ons hotel terug gelopen voor een beetje rust. ‘s Avonds is Edwin naar de Cirque du Soleil show O geweest. Stond al lang op zijn lijstje, was ook een mooie show met een waterbak in het midden en een variëteit aan acts.
Chantal gaat ondertussen naar The Thunder From Down Under. Een Australische mannen stripshow, niet alles gaat uit hoor. Wel zeer vermakelijk om te zien, ik zit aan 1 van de voorste tafels waar ze vanaf het podium opspringen. Na afloop kun je met ze op de foto op het podium, natuurlijk ook gedaan. Edwin wacht ondertussen buiten de showroom tot ik naar buiten kom. De mannen komen daar ook nog even langs, dus kan Edwin mooi helpen met nog wat foto’s maken met de ze. Ik krijg ook nog een omhelzing van 1 van hen, omdat ik die ook op Instagram volg. Gelukkig is Edwin niet snel jaloers.
We lopen terug naar het hotel, dat gaat niet zo snel, ik heb weliswaar lage hakschoenen aangedaan, maar dat is toch geen geschikt schoeisel voor een wandeling van een klein uur. Wel wat blaren opgelopen. We hebben ook nog bij de fonteinenshow van de Bellagio gekeken, altijd spectaculair.
Chantal
New York laatste dag en aankomst in Las Vegas
Onze laatste dag in New York vandaag, we vliegen vanavond door naar Las Vegas. Ik loop alleen naar Dunkin Donuts en haal een ontbijtje voor op de kamer. Andere jaren deed Edwin dat, maar ik vind het ook wel een keertje leuk om voor ontbijt op pad te gaan. Naast broodjes met ei en kaas ook een chocolade donut meegenomen, zo lekker. We pakken de koffers in en laten die achter in het hotel zodat we nog een rondje door New York kunnen lopen.
We gaan naar een nieuw woongebied langs de Hudson, daar staat een koperkleurig gebouw dat eigenlijk een kunstwerk is in de vorm van een honingraat en daar mag je in, het heet The Vessel. We zijn wat vroeg dus het is nog niet open, er zit een nieuwe shopping mall naast, dus kijken we daar even binnen. Kunnen we meteen aan de koude wind ontsnappen want het waait erg hard en in vergelijking met gisteren is het ook veel kouder.
In de mall naast winkels ook een kunstwand waar je zelf iets kan maken. Het zijn van die platte glitter kralen die een andere kleur krijgen als je er tegenin wrijft. We maken een vis en een konijn, best lastig maar heel leuk. Vooral veel volwassenen leven zich uit op de muur. Je kunst hangt echter niet lang, als iemand anders langs loopt, kan hij zo je werkje weer uitwrijven en zelf iets maken. Beetje jammer dat mijn vis maar enkele minuten heeft gehangen, Edwins konijn houdt het langer vol.
We mogen om 10 uur naar The Vessel. In het open gebouw zijn allemaal trappen die naar verschillende loopbruggen leiden, ze hebben bepaalde vormen waardoor het lijkt alsof je in een Escher schilderij loopt. Leuk om foto’s van te maken en ook helemaal naar boven te klimmen, mooi uitzicht ook. We dwalen wat rond, en gaan dan weer naar beneden.
We lopen de High Line op, een langgerekt stadspark gebouwd op een oude spoorlijn. De rails ligt er nog en verder zijn er veel struiken geplaatst. Een mooie wandeling op hoogte en dwars door Chelsea en het Meatpacking District. Aan het einde gaan we naar beneden en lopen we door deze 2 wijken. Oude pakhuizen zijn omgebouwd tot woonhuizen en dure winkels.
We bekijken de Starbucks waar ze hun koffiebonen branden, en bezoeken de Chelsea Market waar vooral eetgelegenheden in zitten. We lopen verder door de rustige wijk naar Penn Station. Daar halen we een picknick: cupcakes van Magnolia (de lekkerste die er zijn) en een sandwich bij Pret a Manger. Daarook alvast wat zout en suiker zakjes gejat die we volgende week in de camper kunnen gebruiken.
We lopen naar Bryant Park waar het enorm druk blijkt te zijn, overal mensen aan de picknick. We hebben mazzel als er net een tafeltje vrij komt. De lunch smaakt goed en we blijven even zitten mensen kijken, of loerders die graag een tafeltje willen en blijven dralen in de buurt van mensen waarvan zij denken dat ze zo weg gaan. Opvallend ook dat sommige mensen al hun spullen achter laten bij de tafel en ergens een foto van gaan maken. Kan blijkbaar ook gewoon want niemand kijkt er verder naar om.
Na de lunch lopen we naar de bibliotheek om de hoek, met de stenen leeuwen voor de deur. Binnen lopen veel toeristen want het is een oud gebouw met mooie plafonds en oude boekenkasten, wij maken ook een kort rondje. Verder gelopen naar Grand Central Station, gewoon om even binnen in de grote hal te kijken en de winkel te bezoeken. Vanaf daar naar 5th Avenue en Rockefeller centre. In de NBC store gekeken, ongelooflijk dat ze daar nog steeds souvenirs van Friends verkopen, de serie is al zo lang geleden gestopt.
We maken nog een kort rondje over Times Square en gaan dan terug naar het hotel om de koffers op te halen. We nemen een taxi naar Penn Station, wel lastig om de koffers erin te krijgen, eentje moet op de voorbank. Het is een gammele taxi, in de kofferbak zit van alles los en ook aan de zijkant van de achterbank, maar ach we komen op onze bestemming. Vanaf Penn Station de trein naar luchthaven Newark genomen. Eerst nog trappen af met zware koffers, niet fijn, een jongen biedt me aan om te helpen, ik had bijna ja gezegd maar toch maar zelf gedaan.
De trein krijgt oponthoud doordat er een medisch noodgeval in een andere coupe is. Er wordt een oproep gedaan of er verpleegsters of dokters kunnen helpen. Ook nu weer apart dat de vrouw tegenover ons gaat helpen en haar koffer onbeheerd achter laat. Op het volgende station wordt de persoon uit de trein gehaald en gaan wij verder vlot door naar de luchthaven.
Daar nog wat akkefietjes met mensen. Bij het afgeven van de koffers een groep Mexicanen met veel koffers achter ons in de rij. Als we van een medewerker mee mogen naar een andere balie dringt 1 van hun voor en vraagt vervolgens of we de rest er ook even langs kunnen laten. Mooi niet, ik heb haar uitgelegd dat ik echt niet de hele familie met wel 10 koffers voor ga laten. Was ze niet blij mee, dus proberen ze toch voor te komen, maar als ze aan de beurt zijn hebben ze hun papieren niet gereed dus mogen anderen erlangs, net goed.
Bij de security check een Joodse meneer die bij de shuttle ook al voordrong die nu ook hier probeert voor mij te komen. Ook deze meneer er maar netjes op gewezen dat er 1 rij is, meneer kijkt of ik lucht ben. Maar voor gaat hij niet, grappig dat ook deze man weer het deksel op zijn neus krijgt als hij zijn handbagage er uit gepikt wordt voor nadere controle, karma?
We eten hamburgers bij een diner, ik weet niet wat mensen op deze luchthaven hebben, maar de vrouw naast ons haalt de rugtas niet weg die tegen mijn stoel staat, ik wil toch echt zitten dus trek de stoel maar weg. Rugtas valt om, een geïrriteerde blik van mevrouw, maar ze zoekt het maar uit.
Uiteindelijk gaan we dan toch het vliegtuig in, 2 kleine kinderen en 1 baby in de rij voor ons, dus dat wordt vast gezellig. De man naast mij blijft maar stiekem bellen, terwijl dat allang niet meer mag. Telkens zijn telefoon verstoppen als er een stewardess langs loopt. Tja beetje kinderachtig.
De vlucht verloopt verder vlot, de kids voor ons zijn stil. Alleen wat turbulentie onderweg, en vlak voor het landen ook flink, de piloot had al gewaarschuwd, de stewardessen moesten eerder gaan zitten, dus we waren voorbereid, maar is niet fijn voor het landen. Verder ging het vlot, we waren binnen een half uur vanuit het vliegtuig in Tuscany Suites waar we logeren, koffers snel en taxi snel, goed geregeld.
Morgen gaan we in Las Vegas op pad en allebei een show bekijken.
Chantal
New York een flinke wandeling
Edwin is vandaag naar de gratis bootcamp gegaan in Washington Square Park. Ik helaas niet, ben al sinds aankomst wat grieperig, dus het lukt jammer genoeg niet. Vanaf het hotel heeft Edwin gerend naar het park, is best een eind, 40 blokken dus beweging genoeg. De bootcamp is leuk, er zijn 7 mensen en een half uur lang oefeningen. Na een korte babbeltje met 1 van de begeleiders, gaat hij met de metro terug naar het hotel.
Ik heb ondertussen nog een beetje gedommeld. Na opfrissen gaan we naar Dunkin Donuts voor een ontbijt. Het is een stuk drukker buiten op een doordeweekse dag. We gaan voor 2 croissants met ei en kaas en een mini wrap. Toen naar de metro gelopen die we naar Brooklyn nemen. Het is even wachten, en onderweg gaat de metro ook nog eens stuk. We denken iets met de remmen, want zo ruikt het wel. Er staat snel een ander voertuig, dus daarna staan we vlot in Brooklyn. We lopen naar het Brooklyn Bridge Park vanaf daar kun je de skyline op Manhattan mooi zien. Het is een mooie buurt met ouderwetse huizen en veel groen. De snelweg die onder het park door loopt geeft wel veel herrie.
Via het park en nog een mooi gedeelte van de wijk komen we beneden bij de waterkant uit. In vergelijking met een paar jaar geleden is er veel verandert. Er zijn verschillende piertjes opgeknapt en opgebouwd tot sportvelden, parken en speeltuinen. We maken er een leuke wandeling, mooi uitzicht inderdaad op het water en de skyline. Het is wel erg warm vandaag, we branden weg in de zon. Bij de Brooklyn Bridge lopen we er een stukje onder door, ook daar is veel opgeknapt.
We hebben gewandeld door het park en langs oude panden die zijn opgeknapt. Op het water zien we opeens een grote opblaasbare flamingo op een boot langs varen. Het ziet er uit als een promotiecampagne van Pepsi, heel apart gezicht. We maken nog een standaard toeristenfoto bij de Manhattan Bridge, iedereen neemt daar in dezelfde straat een foto. Een leuke wandeling door dit gebied was het wel, heel mooi en rustig gelegen.
We willen de Brooklyn Bridge op, dus moeten we een eindje terug lopen. Bij een hotdogkraampje water en een pretzel gekocht. We wandelen over de brug naar de overkant, het waait flink en met de zon erbij zijn we dus ook flink verbrand. Het is erg druk met toeristen ook.
Eenmaal aan de overkant is het tijd voor lunch, we gaan de McDonalds maar eens uit testen. Snelle service en even lekker rustig kunnen zitten. Hierna zijn we naar Trinity Street gelopen en Wall Street, beetje gedwaald tussen de hoge wolkenkrabbers daar. Vervolgens gelopen naar Battery Park, waar je over de Hudson uit kijkt. Bij het WTC gelopen, blijft apart dat veel mensen het als een soort attractie zien. Binnen in het winkelcentrum een rondje gelopen.
Daarna is het plan om helemaal terug te lopen naar het hotel in de 50ste straat. Het is wel een leuke route langs veel highlights, dus we pakken alles meteen mee. We proberen zoveel mogelijk uit de wind en in de schaduw te lopen, want het is erg warm en we zijn al verbrand. Bij Dunkin Donuts een Oreo ijsje gehaald, 1 bolletje van het dubbel zo grote formaat als in Nederland. Smalkt wel goed, net als de banaan-mango smoothie die Edwin drinkt.
Als dit op is komen we langs een promo winkel van Blue Bunny Icecream, met allerlei spelletjes. Zoals een glijbaan die eindigt in een foambad. Ik houd het bij tshirt schieten naar een wasmachine, was leuk maar helaas niet raak. Een gratis ijsje opgehaald, het is een mini chocolade ijsje dus dat gaat er nog net in na het vorige ijs. Daarna gewandeld door Washington Square Park, Union Square met de farmers markt en een zitpauze in de schaduw in Madison Square park, beetje mensen geobserveerd. Wel lekker om even te zitten want de kilometers hakken erin.
Veel mensen die met leuke honden aan de wandel zijn en een eekhoorn die plat onder een bankje gaat liggen rusten. De man op het bankje heeft niets door. We wandelen door, foto gemaakt van de Flatiron Building. Onderweg nog wat trommelaars tegen gekomen. Op Herald Square terecht gekomen en Macy’s bezocht, waar ze nog ouderwetse houten roltrappen hebben. We lopen door naar Times Square, altijd erg druk. Wat winkels bezocht van Disney en M&M’s. Er is ook een demonstratie aan de gang, ik weet niet helemaal waarom maar er vindt een toespraak plaats en aan de overkant van de straat staat een hele groep Joden met spandoeken. We lopen maar verder.
Voor het avondeten gaan we naar Panda Express. Lekker Chinees eten, rijst met Orange Chicken en een kleine groente loempia, smaakt goed. Daarna naar het hotel gelopen, we zijn bekaf, totaal gelopen kilometers: 21 dus niet zo gek dat de voeten moe zijn. Morgen hebben we nog een dag in New York en vliegen we ‘s avonds naar Las Vegas.
Chantal
New York belevenissen dag 2
We zijn vanmorgen vroeg wakker geworden. Edwin gaat een eindje hardlopen langs de Hudson langs allerlei piertjes naar de 14e straat en dan weer terug. Na het opfrissen lopen we naar Dunkin Donuts voor het ontbijt. Het is nog erg stil op straat en ook bij Dunkin, waar we ons vergapen aan het ijsbanket, in allerlei soorten en versies, zoals de ijspizza. Dat eten we zo vroeg nog niet, gewoon een kleine ontbijtwrap met ei en kaas.
We lopen een aantal blokken door de stad rond Times Square. Waarna we splitsen want vandaag gaan we los van elkaar op pad. Edwin neemt de metro naar Queens voor de voorstelling Luzia van Cirque du Soleil. Een Mexicaans gethematiseerde show. Voor een kleine upgrade mag hij ook nog naar de VIP-tent, waar voor de show en tijdens de pauze nog wat hapjes worden uitgedeeld.
De show is heel mooi, Edwin heeft weer erg genoten. Daarna met de metro terug naar Grand Central Station gegaan en gewandeld naar het hotel. Intussen ben ik in de ochtend naar Central Park gelopen. Daar zijn al veel mensen op de been met hun hond aan de wandel of aan het sporten. Er is ook een groot evenement de Aids walk waar heel veel mensen voor op de been zijn.
De openingsceremonie vindt plaats met cheerleaders en een warming up op een podium. Daar gaan ook allerlei mensen van de organisatie, sponsors en bekende Amerikanen een speech houden of zingen. Ik ken die mensen eigenlijk niet. In ieder geval zitten er 2 actrices bij van de serie Orange is the new black, maar dat kijk ik niet. Ook is er een senator van de democratische partij, Kirsten Gillibrand, met een pittige anti Trump speech. Het geheel is wel vermakelijk dus ik blijf een tijdlang kijken.
Als ik wegloop geven ze net het startsein de dames met grote trommels beginnen te drummen en de cheerleaders komen er achter aan, toevallig stond ik er net, dus ik beland midden in de start van die optocht. Was wel heel leuk om mee te maken. Ik loop nog een stukje door Central Park en dwaal dan wat rond bij 5th Avenue en omgeving. De HBO winkel bezocht, die is erg druk want er zijn grote kortingen. Met name de Game of Thrones artikelen zijn populair. Vandaag is dan ook de laatste aflevering.
Ik zag niks leuks en ga Bryant Park in, daar is een kunstmarkt en veel drukte met picknickers. Ik ga ook even in de zon zitten, mensen kijken. Daarna naar een Comic Book store, voor de liefhebbers een mooi assortiment, wel apart dat mensen daar ook verkleed naar toe komen. Hierna met de metro naar het zuiden van Manhattan. Daar wil ik een reisboekenwinkel bezoeken. Eerst totaal verkeerd gelopen en toen ik eenmaal in de winkel was, bleek deze heel klein en niet bijzonder.
Terug naar de metro en door naar het WTC. Langs de 9/11 memorial naar de waterkant gelopen. In de zon wat gegeten. Het is bloedheet daar. Omdat het richting onze afspreek tijd gaat, neem ik de metro terug naar boven. De exprestrein blijkt een stoptrein te zijn, dus duurt het lang. Na de halte Grand Central wordt het toch een exprestrein, waardoor ik veel te ver uit kom. Snel een andere metro in gegaan. Dat blijkt een goede zet, die stopt dichter bij het hotel. Daar zet ik wat spulletjes af.
Om 18 uur voor de Sbarros afgesproken, we zijn allebei op tijd. We hebben een heerlijke pizzaslice gegeten met knoflookbroodje en cheesecake/carrotcake als toetje. We maken nog een avondwandeling langs de Hudson, een populaire hondenuitlaatplaats, er zitten hele leuke honden bij. Al willen ze niet meewerken met de selfies van de baasjes.
Terug in het hotel, kunnen we de laatste aflevering van Game of Thrones op tv kijken. In de lobby horen we andere Nederlanders ook bij de balie vragen op welk kanaal het is. Ik zal geen spoilers plaatsen, dus laat ik het bij dit. Hopelijk wordt de rest van de hotelgasten ook een beetje rustig want een paar kamers met dronken mensen maken erg veel herrie.
Morgen gaan we weer samen op pad, waarschijnlijk starten met een half uurtje gratis bootcamp in Washington Square Park.
Chantal
Eerst dag in een mega druk New York
Vandaag begint onze reis naar Amerika. We vliegen naar New York, blijven daar een paar dagen en vliegen dan naar Las Vegas. Daar blijven we een paar dagen, en gaan we ook met een camper door nationale parken rijden.
Vanmorgen begon heel vroeg, de wekker om 5 uur. Niet veel geslapen ook omdat er om 2 uur een brandweerwagen met zwaailicht en sirene door de straat reed, reden onbekend. Naar Schiphol gaat het vlot en de vlucht zelf ook, met lekkere chocolade muffins bij het eten. Boven Amerika mooi uitzicht gehad op het groene bosgebied en uiteindelijk op de stad zelf ook, is heel mooi van bovenaf.
Bij de douane is het even lang wachten, maar daarna verloopt het vlot met de shuttle en de trein naar Penn Station. De treinrit maken we wel samen in dezelfde trein, maar in allebei een andere wagon. Het is heel druk en Edwin stapt in een wagon, ik pas daar denk ik niet in, dus loop ik maar door naar een andere deur. Volgepropt gestaan bij de deuren, en er van uit gegaan dat Edwin gewoon in zijn wagon is gebleven. Wat zo blijkt te zijn. Wel blij als we eruit kunnen was een beetje warm binnen. We gaan met de metro naar het Skyline hotel om de koffers af te zetten, is geen doen met de drukte in de stad en de trappen van de metro.
We mogen de kamer gelukkig al in, mooie ruime kamer met uitzicht op de wolkenkrabbers rond Times Square, ook het Empire State Building kunnen we zien. We kleden gauw om en gaan op pad, eerst bij de Pret a Manger een broodje gehaald. Toen om de hoek bij een food market terecht gekomen. De hele straat is afgezet en er staan lange rijen met eetkraampjes. Er is van alles op eetgebied te koop en ook wat te proeven zoals popcorn, en hete chili sausjes. Volgens Edwin erg heet, dus gelukkig heb ik overgeslagen. Er is een klein podium waarop een man trompet speelt, de openingstune van Game of Thrones, om alvast in de stemming te komen voor de laatste aflevering morgen.
Vanaf de markt is het een kort stukje naar Central Park, erg druk daar vanwege het mooie weer. We hebben een kleine wandeling gemaakt en toe over 5th Avenue gelopen, niet echt gewinkeld zoals de meeste mensen hier. Wel rond gekeken in de Lego winkel, de Nintendo winkel en FAO Schwartz, de speelgoedwinkel die in kleine versie weer terug is in de stad. Verder gewandeld naar Times Square, heel erg druk, we vermijden de winkels vanwege de drukte, er staan ook veel rijen voor theaters en een winkel.
Verderop is de straat afgezet, veel brandweer op de been. Er blijkt een digitaal reclamescherm in de brand gevlogen te zijn. Dat is inmiddels uit, maar de troep wordt nog opgeruimd. We lopen er langs en gaan bij Five Guys hamburgers eten, erg lekker. Na het eten wat door de buurt gewandeld, maar overal opstopping door drukte van groepen mensen.
We lopen weer naar het hotel en hebben even op de kamer gezeten, en de lobby voor de Wifi, waar Scandinaviers de uitslag van het songfestival zitten te kijken, krijgen we half mee maar pas de volgende dag horen we dat Nederland gewonnen heeft, nooit gedacht.
Erg laat gaan we het niet maken, het was een lange dag met weinig slaap, morgen gaan we na het ontbijt los van elkaar op pad, ieder onze eigen dingetjes doen. Het is erg leuk om weer in deze stad te zijn.
Chantal
Laatste dag Martinique
We zijn weer terug in Nederland, maar hierbij het verslag van de laatste dag.
We rijden naar het zuiden naar Diamant, een kustplaats met een groot rotseiland voor de kust. In het stadje is het heel toeristisch, maar wel gezellig. Het water staat hoog hier, flinke golven waardoor er niet veel strand over is. We lopen over de steiger, het water is helder, we zien een grote trompetvis zwemmen.
Een eind verderop is een kleine overdekte markt, met name voor toeristen want het is ongeveer hetzelfde als de markten met souvenirs die we op andere plaatsen gezien hebben, maar nog steeds leuk om te bezoeken. Er zit ook een bakker tegenover, die heeft een heerlijk assortiment in de vitrine, moeilijk kiezen, maar toch een zoet hapje meegenomen.
Met de auto verder naar Petite Anse waar we eerder deze week waren. Daar kan Edwin snorkelen bij het rif dat voor het strand ligt. De stroming is ook hier sterk, maar het strand is nog breed, gelukkig want het is heel druk hier. Edwin ziet weer een hoop vissen en zeesterren. Daarna opdrogen in de zon. We picknicken op het strand, lekker om nog even van het mooie weer en strandleven te kunnen genieten.
Daarna verder gereden, langs de weg zit een klein houten huis waar ze verse fruitsap verkopen. Daar hebben we wel trek in, het huisje blijkt van een kunstenaar te zijn, Claude Henry die zijn schilderijen en kaarten hier verkoopt. Er zitten mooie dingen bij, we kopen ansichtkaarten van zijn werk, kan thuis mooi in een lijstje. Verder een glaasje verse sinaasappelsap en mangosap gedronken, was lekker verfrissend.
De route wordt vervolgd naar Anse Mitan, ook een toeristenplaats met een winkelstraat en resorts die privé stranden hebben. Waar je wel zo op kan lopen, we blijven daar niet lang maar wandelen naar een openbaar strand dat groter is en wandelen door de zee. Volgende stop is L’ Anse a Ane daar willen we dineren bij de strandtent waar we van de week geluncht hebben. De keuken gaat echter pas na 18.30 uur open. Dat zou nog lang wachten betekenen, dus drinken we alleen iets en eten een klein bekertje ijs.
We rijden terug naar Fort de France, aan de haven zit een pizzatent met terras die is open. Ondanks de drukte kunnen we nog een tafel krijgen, een heerlijke pizza gegeten, met ei erop, apart maar lekker. Daarna terug gekeerd naar het appartement. Morgenmiddag vertrekken we naar huis, best jammer want we hadden het erg naar ons zin op reis.
Vertrekdag
Voor de laatste keer ontbeten op het balkon, daarna de koffers gepakt. We blijven tot de middag in het appartement want het regent veel en hard vandaag. Dat is buiten niet zo handig en een beetje jammer van de laatste ochtend hier. Voordat we naar de luchthaven rijden gaan we nogmaals lunchen bij L’ Anse a Ane bij de strandtent La Case a Glace. Geen observerende eenden deze keer. Ook nu weer Accras besteld, bij Edwin zit er meer garnaal in dus nog lekkerder, de vis versie is hetzelfde als van de week. Verder nog frietjes, omelet en worstjes op.
We rijden naar de luchthaven, onderweg willen we de auto stofzuigen, anders kost het € 30,- bij de autoverhuur. De benzinepompen zijn hier echter op ingespeeld lijkt het, want je moet voor het stofzuigen een kaart kopen van € 30,- waarmee je dan meerdere keren kunt stofzuigen, maar ja wij hebben daar niets aan. Dan maar zo de auto inleveren.
We vliegen eerst naar Barbados, daar wordt er getankt en schoongemaakt (ook zijn er passagiers met deze eindbestemming). Wij moeten ook tijdelijk het toestel uit, zijn we toch een beetje op Barbados geweest. Vanaf daar vliegen we naar Frankfurt, om over te stappen op een vlucht naar Amsterdam. Overal een douanecheck gehad. Ik werd er overal wel uitgepikt, drugstest, fouilleren en ik was vergeten een flesje zonnebrand weg te gooien. Ik wist niet dat die in handbagage zat, dus eerst in Barbados gedoe, maar toen vonden ze het flesje niet en wist ik niet dat ik het mee had. Daarna in Frankfurt waar ze het flesje wel vonden, beetje stom dat ik er toen ook pas achter kwam.
Na een lange reisdag weer terug thuis, ik ga op de blog nog wat foto’s plaatsen de komende dagen, want dat lukte onderweg helaas niet.
Chantal
Wandeling langs de beekjes in de jungle Martinique
Donderdag
Ook vanmorgen begint het regenachtig, maar het klaart snel op, en de lucht is blauwer als de afgelopen 2 dagen. We rijden vanochtend naar een bosgebied voor een wandeling, er schijnt ook een picknickplek te zijn, dus we willen bij de bakker broodjes meenemen. Die is niet zo makkelijk te vinden. In het dichtstbijzijnde plaatsje Saint Joseph uitgestapt om er 1 te zoeken. Geen toeristische trekpleister ondanks de mini Notre Dame die er staat. Op straat veel rond hangende mannen en wat weed rokers. Bij de supermarkt hebben ze wel broodjes, maar ook vliegen dus dat gaat het niet worden. Een stukje verderop wel een bakker gevonden, met heel veel lekkers in de vitrine, altijd moeilijk kiezen.
Proviand ingeslagen, op naar het bos Foret Coeur Bouliki. De weg is smal en heuvelachtig, als we er bijna zijn blijkt dat het beekje, of soms snel stromend riviertje, over de weg loopt, je moet er met de auto doorheen, goed dat het water niet al te hoog staat. Je kunt een route lopen door het bos, of hier beter jungle genoemd. Op de parkeerplaats stikt het van de katten die op je afrennen en eten willen, dat wordt leuk picknicken straks.
We lopen de korte route langs het water en door de jungle. Soms is er een aangelegd pad, maar er zijn ook stukken waar je door de moddergrond en over boomwortels moet lopen. Precies wat we zoeken, een beetje avontuurlijk maar niet te veel. Een korte maar leuke route, met een klein stukje over een hangbrug, dat stelt echter niet zoveel voor want het ding is kort en maar net boven de grond. Onderweg nog even Deet gesmeerd, want de tijgermug is gespot en we zijn al genoeg gestoken deze reis, dus verder prikleed willen we voorkomen.
Terug op de parkeerplaats blijkt 1 van de katten onze auto als slaapplaats te hebben uitgekozen, het dier ligt op de motorkap met zijn rug tegen de ruitenwissers. We gaan nog niet weg, dus laten we hem maar even en lopen we naar het riviertje, Edwin klautert daar nog in over de rotsen, lekker koud water. Daarna willen we lunchen, maar zodra je bij een picknicktafel komt, gaan de katten achter je aan. Zo belanden we voor de lunch weer in de auto, die ook omsingelt wordt door katten. De slapende kat is inmiddels wakker en van de auto af.
Na de lunch rijden we verder en volgen we een steile slingerweg over de heuvels dwars door de jungle, een muur van groen aan weerszijden. Onderweg zien we nog een waterstroom die over een zijweg loopt, Grande Fond, dus maken we daar een stop. Je kan er naar de waterstroom lopen, heel mooi hier. Daarna nog een keer gestopt bij een waterstroom, hier zijn helemaal geen toeristen, we hebben de plek voor ons zelf. Edwin klautert via de rotsen naar de andere kant waar snel stromend water is, ook weer een mooie plek, zeker omdat het zo stil is hier.
Na deze stop volgen we de weg naar de oostkust, dwars door de heuvels. Het is een smalle weg met veel haarspeldbochten, gelukkig niet veel verkeer op de weg want het rijden is al pittig genoeg. We worden omringd door groen en soms heb je een mooi zicht in de vallei of op een steile wand vol palmen en bamboe. Wegen als dit gaan we zeker missen als we hier weg gaan.
De weg eindigt uiteindelijk bij de kust, daar willen we een strand bezoeken. Ondanks dat het veel minder hard waait als van de week is er een hoge golfslag. De stranden zijn nu heel klein en de golven slaan soms heel hoog over het strand, wel een mooi gezicht maar de zee in gaan is er niet bij zo. We rijden naar het volgende strand, de kustweg heeft soms geen zeewering en dan zie je meteen dat de golven er flink overheen zijn geslagen, veel zand en rommel op de weg.
Op het volgende strand nog een kleine picknick gehouden en rustig gezeten. Ook hier weer een onstuimige zee, dus we houden het maar droog vandaag. Af en toe komt er een mega lange en grote golf op het strand terecht, mooi om te zien, ze slaan echt ver het zand op. De zon verdwijnt helaas en we krijgen weer een beetje regen. Daarom maar terug gereden naar het appartement. Morgen nog 1 hele dag hier, we gaan in het zuiden wat baaien en stranden bezoeken. Hopelijk is de zee daar wat rustiger.
Chantal
Duiken in Martinique
Woensdag
Er is regen voorspeld vandaag en dat wordt meteen al duidelijk als we op het balkon ontbijten. Vanaf de heuvels in de verte zien we de buien aankomen. Het zijn korte maar forse buien, er valt veel regen in een paar minuten. Op het balkon zitten we droog, en wachten de buien een beetje af voordat we op pad gaan.
Edwin gaat vanmiddag duiken dus we gaan terug naar het zuidwestelijk gedeelte van het eiland. We bezoeken het strand van Anse Mitan, een erg toeristische plaatsje, waar ook een veerpond stopt vanuit Fort de France. Na een korte wandeling door de zee, gaan we de auto weer in.
Rond de middag stoppen we in L’Anse a Ane voor de lunch. Er zitten een paar strandtenten, de meeste restaurants zijn hier ‘s middags geopend van 12 tot 14.30 uur. Daarna gaan ze dicht of kun je alleen een drankje halen, we hebben geen idee of ze ‘s avonds ook weer open gaan, nergens hangen openingstijden. La Case a Glace heeft een leuk terras met felle kleurtjes en een leuke menukaart, dus daar gaan we zitten.
Om 12 uur is het de gewoonte dat iedereen gaat lunchen, de plek stroomt vol. Het personeel spreekt alleen Frans helaas, dus het bestellen en de vragen die ze hebben zijn weer een uitdaging. Maar het wordt allemaal begrepen en we krijgen niet veel later ons eten. Ik kies weer eens voor een omelet met frietjes en Edwin gaat voor worstjes met friet. Daarbij hebben we allebei een portie van de lokale Creoolse keuken gekozen: Accras de morue en Aacras de crevette. Dat zijn deegballetjes met vulling, ik heb de visvulling gekozen en Edwin de garnalen. Daarbij krijg je een vreemd ogend doorzichtig sausje met kruiden erin. Dat heeft niet echt smaak maar de deegballetjes wel, die zijn heerlijk. De rest trouwens ook, onder het toeziend oog van 2 eenden die door het restaurant lopen en bij elke tafel smekend staan te bedelen voor eten. Lekker opdringerig, maar helaas voor hen krijgen ze niets.
Na de lunch rijden we naar Grande Anse d’Arlet. Edwin gaat daar duiken, ik blijf op het strand. In de verte zien we het Nederlandse zeilschip de Stad Amsterdam. Die ligt in deze baai voor anker, het schip maakt een reis langs verschillende eilanden. Af en toe zijn er nog steeds hevige regenbuien, maar de temperatuur is goed. Je ziet de buien van achter de heuvel aankomen, dus op zich kun je tijdig schuilen. Hoewel ik 1 bui maar gewoon over me heen laat komen, toch al nat van het zeewater, dus dat maakt niet meer uit. Alleen de rugtas goed afdekken. Net als de meeste andere mensen dan maar de zee in, want die is lekker warm en dan weer opdrogen in de zon.
Edwin is intussen met de boot mee naar de duikplek. Eerst gesnorkeld, want je gaat duiken met begeleiding dus dat gaat omstebeurt. Bij het snorkelen een zeeschildpad gezien, en diverse andere vissen. Maar bij het duiken heeft hij helemaal mazzel want er zwemt meteen een zeeschildpad heel dicht voorbij. De begeleiding die mee is, maakt foto’s en de volgende dag staat er een hele mooie foto van Edwin met de zeeschildpad op hun Facebook site. Verder heeft hij zoveel verschillende vissen gezien: murenes, keizervissen, zeesterren, teveel om op te noemen. Het was daardoor een zeer geslaagde duik.
Terug aan de kant een certificaat gekregen voor de 1e duik. We lopen terug naar de auto, via de supermarkt rijden we terug naar het appartement. Daar eten we een paar simpele tosti’s en een klein gebakje. Ik bedacht me trouwens dat de Ziggo app hier zou moeten werken, want die doet het op Europees grondgebied, en dit is Frans terrein, dus even uitgetest, en het blijkt te werken. Als we willen kunnen we dus Nederlandse tv kijken, grappig zo ver weg van huis, en beter dan onverstaanbare Franse tv.
Chantal