Vandaag voor de laatste keer naar het circuit in Abu Dhabi. Edwin is ziek, zelfde als wat ik had van de week, dus dat wordt een pittige dag voor hem. Na het ontbijt in de kamer vertrekken we. We gaan eerst naar de Emirates Zoo, deze is namelijk gratis te bezoeken met onze F1 tickets. Omdat het programma op het circuit pas laat begint vandaag, doen meer F1 fans even iets anders met de tickets, bijvoorbeeld deze dierentuin.

Onderweg zien we dat een braak liggend terrein gebruikt wordt voor kleine cricketwedstrijden van de locals. Op de parkeerplaats van de dierentuin gebaart een meneer ons te stoppen. Wij snappen niet waarom, maar hij loopt naar onze auto en duwt met een harde klap de voorklep dicht. Wij hebben nooit geweten dat deze niet goed dicht zat, dachten dat het bij de aparte vorm van de auto hoorde dat er een soort kier zat, niet dus. Aardig van deze man om het even aan te duwen.

De dierentuin is klein, en erg warm. Je kunt er eten kopen om de dieren mee te voeren. Wij lopen eerst naar de giraffen, want die mag je ook voeren. Super gaaf om zo dicht bij deze grote dieren te komen. Hun kop is van dichtbij erg groot. Een irritante fotograaf van de dierentuin wil er foto’s van maken. Is prima, alleen jammer dat je vervolgens moet poseren met je rug naar de dieren. Ik wilde gewoon voeren. Dat lukt nog wel, maar een hoop eten is al weggegeven tijdens het poseren, hadden we beter niet gedaan.

Je kunt ook de nijlpaarden voeren, maar deze liggen lekker in het water en reageren amper op het geroep van de verzorgers dus we slaan dat over. Hun verblijf was trouwens wel echt mooi om te zien. Nog wel kamelen en lama’s gevoerd. Daarna de hoek met de kleine dieren bezocht, en schildpadden en geiten gevoerd.

In het andere gedeelte van de dierentuin hebben ze mooie verblijven gebouwd, maar zie je de dieren amper. De olifanten worden op een andere plek gevoerd en zijn daardoor niet zichtbaar. De leeuwen en tijger wel maar voor de rest zijn alle dieren denk ik aan het schuilen voor de zon en hitte, het is hier dan ook heel heet.

Na zo’n anderhalf uur hebben we het wel gezien en gaan terug naar de auto. Voor ons loopt een meneer met een kameel aan een touw. Deze gaat naar het dierenhotel dat naast de dierentuin zit. Wij rijden naar het circuit, een korte rit vanaf hier. We parkeren weer bij Ferrari World en lopen door de Mall naar de shuttle bussen. Het is in de Mall erg druk met racefans die Ferrari World hebben bezocht of even winkelen voor ze naar het circuit gaan.

Met de bus naar de 3e stop gereden, de poorten van het circuit zijn al open en ondanks de drukte gaan we vlot naar binnen. We lunchen op een terras in de schaduw in de Fanzone. Via een groot scherm is de laatste en kampioensbepalende race van de F2 te volgen. Zouden we natuurlijk ook live kunnen kijken op de Hill maar het is echt bloedheet in de zon en Edwin is behoorlijk ziek, dus we blijven even in de koelte.

In de Fanzone heb je bij de terrassen een soort streetfood achtige sfeer door de kleine karretjes met divers eten die er staan. Ik loop even langs het karretje met acai ijs en bowls. Nieuwsgierig naar hoe het smaakt. Ik krijg een proefbakje, het smaakt goed en ik heb nog een leuke babbel met de verkoper en een andere klant. Misschien later nog eens terug voor een bakje eten. Eerst nog even op het terras mensen kijken. De ingang voor de mensen met Paddock kaarten zit hier namelijk ook. Het is niet de ingang voor de coureurs en beroemdheden, maar meer voor mensen met geld of een interessante Instagram account. Grappig om te zien wat er allemaal komt binnen lopen. Ook veel vrouwen die goed gebruik maken van de plastisch chirurg en dat willen tonen door opvallend weinig/slecht passende kleding te dragen.

Voor de Driver’s Parade ga ik naar de Hill, Edwin blijft achter in de schaduw. De coureurs komen langs op een grote vrachtwagen, en dat gaat heel snel. Gelukkig kun je hier vrij rondlopen op dit grote veld, dus kun je aan 2 kanten kijken, heb je ze toch 2 keer gezien. Terug kom ik langs een eetkraampje waar ze zoete deegpannenkoekjes verkopen in de vorm van visjes. Ik koop er een paar en zoek Edwin op. In de drukte vind ik hem niet zo gauw, na veel heen en weer lopen ontmoeten we elkaar op een terras. Hij heeft bij de Bearded Bakers een soort kaastaartje dat lijkt op crème brûlée gekocht. Echt super lekker, dat hadden we eerder dit weekend moeten weten.

Na het vullen van onze waterflessen gaan we een plekje opzoeken op het veld. Even goed kijken waar je qua uitzicht zit, een beetje hoger op de heuvel is wel zo makkelijk en checken dat er geen rokers om je heen zitten. De auto’s komen langs rijden op weg naar de startopstelling. De zon zakt al wat weg, waardoor het aangenaam is op ons kleedje. Het volkslied wordt gespeeld en via de schermen zien we dat er ook afscheid wordt genomen van teambaas Franz Tost. Het is zijn laatste race als teambaas naar vele jaren werken bij Alpha Tauri. Ondertussen is er de fly over van vliegtuigen en straaljagers. Geen grote show vandaag, ze komen maar 1 keertje overvliegen.

De race start, altijd weer verbazingwekkend hoe snel de auto’s voorbij komen. Tijdens de race zien we heel veel inhaalacties, je kunt dan ook een groot gedeelte van het circuit zien vanaf onze plek. De race zelf is minder goed te volgen, er zijn wel grote schermen, maar je mist natuurlijk de extra informatie die je thuis wel hebt. Na afloop helaas geen coureurs die in ons zicht donuts draaien. Wel enorm veel vuurwerk, heel mooi om te zien.

De podiumceremonie kunnen wij op het scherm volgen. Daarvoor en na maken ze het circuit donker en is er een hele gave lichtshow op muziek, zeer spectaculair. We blijven nog even op het veld om te voorkomen dat we in een menselijke file terecht komen richting uitgang. En het is natuurlijk leuk om nog even op het veld rond te kijken, morgen zijn we hier immers niet meer. Als we terug zijn in de Fanzone, hebben ze de looproute voor concertgangers gewijzigd zodat we niet allemaal naar dezelfde uitgang gaan. De Foo Fighters treden om 21 uur op, maar wij slaan het over. Edwin is nog steeds niet lekker en omdat we ook nog terug moeten rijden wordt het anders erg laat.

Voordat we weg gaan lopen we nog even door de West Area waar ook een Fanzone is. Daar kun je nu met korting kleding van het circuit kopen. Voor 160 Dirham, omgerekend ongeveer € 40,- kun je 5 hardloopshirts meenemen. Helaas geen goede vrouwenmaten. Wel veel leuke in mannen model. We zoeken er met moeite 5 uit, ik kan ze ook wel dragen, voor hardlopen maakt de vorm van het shirt niet zoveel uit. Buiten de stand zijn optredens en vooral veel zeer harde muziek, echt overdreven, dat moeten ze echt eens aanpassen. Tijd om van het circuit weg te lopen. Altijd moeilijk, omdat je weet dat je er voorlopig niet terug komt.

We lopen terug naar de Mall, deze keer kunnen we nog een stukje afsnijden, want je mag onderlangs bij Ferrari World lopen, dat scheelt veel looptijd en we staan zo in de Mall. Weer hetzelfde gedoe met de file van het circuit af. Eenmaal op de snelweg komen er wat luxe auto’s voorbij 2 Ferrari’s en een Lamborghini. Die kunnen lekker gas geven.

We stoppen weet bij de McDonald’s daar eten we wel vaak deze dagen, maar is snel en gemakkelijk. Bovendien mag je alle burgers personaliseren qua wat je er qua sauzen en groente etc op wil, dus met mijn allergie is dat wel zo makkelijk. Terug de snelweg op, rijden we vlakbij het hotel weer verkeerd, we leren het ook nooit. Weer een kwartiertje omrijden en om half 11 op de kamer. Morgen zouden we met de collega van Madame Tussauds de bergen inrijden en wat andere staten van de VAE bezoeken, maar zij is ziek, dus dat gaat jammer genoeg niet door. Misschien maar goed ook, want we kunnen wel een rustdagje gebruiken.