We zijn alweer vroeg wakker vandaag. Voordeel is dat je dan vroeg je hardlooprondje kunt maken, dan is het nog niet zo warm. Vandaag is namelijk de enigste echt warme dag van de vakantie: zonnig en 27 graden. De route is deze keer naar de Steilküste ongeveer 2,5 kilometer verderop. Het grootste gedeelte over de boulevard, dan een stukje strand en dan moet je de heuvel op en sta je ineens naast de tarwevelden. Echt boerenland, maar dan aan zee. Edwin spot nog wat hazen onderweg, ik helaas niet. Wel wordt je omringd door wild vliegende zwaluwen die hun nesten bouwen in de steile klifwanden. Mooie uitzichten onderweg op dit heuvelachtige parcours.

Terug in het hotel even opfrissen en alvast de koffers klaar zetten voor vertrek. Het ontbijt is net als gisteren weer erg lekker, en een stuk stiller dat is altijd prettig. Na het uitchecken met de auto naar de supermarkt, even wat lege flessen terug brengen. Voor € 0,25 per fles doe je dat wel. Nieuw water gekocht, waar je langer voor in de rij moet staan dan nodig. De man voor me let namelijk niet op en laat een gat vallen. Dan is er een brutale bejaarde die invoegt, heel goed wetende dat ze voor dringt. Daarna om kijkt en dan zegt die man voor ons ook nog dat het goed is. Kan ik heel slecht tegen. Jammer dat ze hier bijna nergens zelfscankassa’s hebben, dan heb je dat gedoe niet.

We rijden verder naar de Steilküste, want die loopt nog een stukje door. Bij Hermannshöhe is een uitkijkpunt, daar moet je wel voor betalen, € 1,20 voor een uur. Gek genoeg kan dat hier ook weer alleen in contanten. We hebben nog een paar muntjes, dus dat komt goed. Bij het uitkijkpunt wat rond gewandeld. Mooi gebied en zicht op de steile kliffen. Hier zitten nog meer zwaluwen die nesten maken. Heel mooi om ze duikvluchten om je heen te zien maken.

Volgende stop is bij Karls Erlebnis-Dorf, een soort klein pretparkje met attracties voor kinderen, een kleine kinderboerderij en alles in thema van aardbeien. Er is voornamelijk een grote winkel met allerlei producten van aardbeien, zoals drankjes en natuurlijk jam. Ook is er honing en nog meer streekproducten. Je kunt er ook eten, wij nemen allebei een soort vierkante cake. Edwin met appel, en mijn staat aangekondigd als cake met boter en suiker. Dat klopt zeker, superlekker en inderdaad veel boter en suiker. Beetje slagroom erbij en je hebt een droomcakeje.

We kopen wat spulletjes in de winkel. Daarna weer de auto in, nu gaan we op weg naar onze laatste tussenstop voor Hamburg. Het stadje Lübeck-Travemünde, een havenstadje is niet zover rijden. Op de parkeerplaats weer wat gedoe met parkeergeld. Je moet dat weer contant doen of met een parkeerapp. Edwin besluit deze te downloaden en je kan dan inderdaad betalen via de app. Vervolgens moet je voor je autoruit een handgeschreven briefje plaatsen met daarop de tekst dat je gebruik maakt van de parkeerapp. Tja ze zijn op sommig gebied nog niet zo modern in Duitsland.

Aan de haven is het leuk wandelen, er is ook een winkelstraatje bij. Echter is dit hele gebied wel een beetje ingedut. We halen de gemiddelde leeftijd ver naar beneden. Wel leuk om een rondje te lopen en als je wat van de haven weg gaat dan kom je ook langs oude huisjes. Die staan schots en scheef. Bij de supermarkt kopen we sandwiches voor de lunch. Ook hier weer geduld hebben aan de kassa. Een oudere dame die wat extra aandacht nodig heeft, hulp nodig heeft bij het inpakken van de boodschappen en dan op zoek gaat naar gepast geld. Niet erg, maar dit is echt de reden dat ze zelfscan kassa’s hebben uitgevonden.

Eenmaal buiten lopen we naar de auto, eten daar onze sandwiches op, want het parkeergeld loopt bijna af. Nu is het een uurtje rijden naar Hamburg. Het hotel is makkelijk gevonden en de auto kan daar in de ondergrondse garage staan, wat altijd heel fijn is in een grote stad. In het hotel zitten we op de 5e etage, met groot raam, dus je kunt lekker over de straten uit kijken. We blijven even in de hotelkamer om te installeren en even te niksen na deze toch wel drukke dag.

Later wandelen we naar het centrum, we moeten eerst wennen aan de drukte op straat. Na anderhalve week rustige stadjes en dorpen bezocht te hebben is het hier ineens een gekkenhuis. We moeten eerst door het station naar de grote winkelstraat. Dat trekt altijd aparte types aan, en er hangen wat mensen op straat rond waar je met een boog omheen loopt. In het station zelf is de spits net begonnen, dus heel druk, maar wel een mooi stationsgebouw om doorheen te lopen.

Aan de andere kant weer naar buiten, daar is het wat gezelliger lopen. Brede autovrije straten en heel veel winkels. We bezoeken de Lego-winkel, zodat ik weer een stempel in mijn Lego-paspoort kan krijgen. Verder de Lindt-winkel, daar nemen we van de week wel chocolade van mee, want vandaag is het te warm om daarmee rond te lopen. Bij de McDonald’s eten we ons diner. De voorspelde regen begint inmiddels jammer genoeg ook. We lopen nog wel even naar de waterkant en lopen een overdekt winkelcentrum in, perfect om te schuilen. Daarna moeten we toch de regen in. Bij een supermarkt weer water en een snackje gehaald. Het verschil met afrekenen ten opzichte van vanmorgen is enorm. Hier geen traag gedoe, maar veel kassa’s open en personeel dat zorgt dat de klanten snel doorlopen naar de beschikbare kassa. Dat is dan weer het fijne van een grote stad.

Omdat het blijft regenen, lopen we terug naar het hotel. Echt drijfnat komen we er aan. Ik vraag bij de receptie extra handdoeken, want op de kamer ligt maar voor 1 persoon. Die komen ze brengen. Even later wordt er op de deur geklopt en de handdoeken worden afgegeven door een jongen die we al bij de balie hadden gezien waar hij werd ingewerkt. Het blijkt een Nederlander te zijn, die dus ook wist dat wij daar vandaan komen. Verklaart waarom hij bij de balie zo moest lachen. We hebben de rest van de avond niet zoveel meer gedaan. Er is meer regen en onweer voorspeld, dus blijven we maar binnen. We hebben de komende 2 dagen nog genoeg tijd om de stad te verkennen.