Vandaag onze vertrekdag uit Amerika. Eerst nog even terug komen op gisteravond, want zoals ik al schreef moesten we wachten tot iemand handdoeken kwam brengen en anders moesten we ze zelf bij de receptie halen. Er kwam gelukkig iemand langs. Volgende probleem was het toilet, deze wilde niet doorlopen, en doortrekken ging niet meer want dan stroomde hij over. Edwin probeerde zelf voor loodgieter te spelen, maar zonder gereedschap gaat dat natuurlijk niet. Dus hij ging naar de balie, ze zouden iemand sturen.

Even later stond de dame van housekeeping voor de deur, degene van de handdoeken. We hadden niet de verwachting dat zij iets kon oplossen, maar ze was heel voortvarend. Ze haalde zo’n plopper ontstop ding en ging aan het werk, toen was het zo opgelost. Heel fijn voor ons en handig iemand die van aanpakken en oplossen weet.

De hotels waar wij verbleven in Amerika kunnen sowieso allemaal een loodgieter gebruiken. Bij veel hotels waren de toiletten niet de beste qua waterhuishouding. De douches waren ook altijd fragiel. Vaak moet je dan trekken aan knoppen om de douche aan te krijgen en temperatuur te regelen. Dit durf je nooit te hard te doen bang dat je die knoppen uit de muur trekt. En waag het niet om de douchekop of stang te verstellen, alles kraakt en voor je het weet heb je alles in je handen. Maar goed dan is je eigen douche thuis toch altijd iets waar je naar uit kijkt.

Vanochtend dus om 6 uur wakker, opfrissen en de laatste boterhammen met pindakaas opmaken. Uitchecken bij het hotel en de auto inladen. We rijden nog even naar Manhattan Beach voordat we naar de luchthaven gaan. Dat even duurde drie keer zo lang als gepland. Flinke files op de snelwegen. Het is ook nog mistig, wat wel mooi is voor het uitzicht op de heuvels langs de weg.

Geen zon dus op Manhattan Beach, maar toch gaan we even kijken op de pier. De surfers zijn er ook weer, er zijn ook mooie lange golven die best hoog zijn. Geen bijzondere dieren gezien deze keer, maar wel veel pelikanen en aalscholvers. Er zijn ook weer veel kleine visjes rond de pier dus zowel de vogels als de vissers halen makkelijk hun buit binnen.

We wandelen nog een rondje door het plaatsje en gaan dan naar de luchthaven. De huurauto inleveren is zo gebeurt. Dan moet je met de bus naar de terminal. Ook dat gaat vlot, daarna wordt het rommelig.

KLM had gisteren onze vlucht geannuleerd en ons als vervanging een vlucht naar Seattle gegeven. Daar hadden we 37 minuten de tijd om onze vlucht naar Amsterdam te halen. Volgens ons onmogelijk, maar bij Delta Airlines waar we nu mee vliegen zeggen ze dat het goed komt. Wij printen onze labels voor de koffers en moeten dan inchecken bij een balie want het lukt ons niet via de machine of online. De man achter de balie kan ons niet inchecken want het is gergeld voor KLM dus moeten we bij een andere terminal bij KLM inchecken.

Niet fijn, want we moeten een eind lopen. Staan we bij KLM in de rijd sturen ze ons naar een andere balie omdat we al bagagelabels hebben. Daar staat een mevrouw die zegt dat we naar Delta terug moeten, ja dag. Ik leg hoe het zit en dan zegt maar bij KLM zijn nog plaatsen vrij op de rechtstreekse vlucht van 14 uur. Dus moeten we naar de ticketbalie. Het gevoel van het kastje naar de muur gestuurd worden is een understatement hier.

Wij lang wachten bij de balie, maar met een hoop dat we alsnog rechtstreeks kunnen vliegen. De meneer bij de balie verteld hoe het zit. Hij zegt dat de vlucht vol zit en dat het niet kan, en dat we terug moeten naar Delta. Hier wordt je best moe van hoor. Ik vertel hem dat zijn collega heeft gezegd dat we op de rechtstreekse vlucht mee konden omdat er nog plekken vrij zijn. De man tikt eindeloos in de computer, en dan ineens hebben we 2 boardingpassen voor de rechtstreekse vlucht. Echt super blij mee, waarom het zo raar geregeld is en ze dit niet meteen als alternatieve vlucht gegeven hebben weten we niet, maar we zijn allang blij dat we mee kunnen zonder overstap.

De security check is zo gedaan, we kopen een duur broodje en moeten een eindeloze weg door gangen afleggen om bij onze gate te komen. Daar hebben we een uurtje de tijd voordat me aan boord gaan. Ik zeg tegen Edwin dat ik wil kijken of ik ons nog bij een raamzitje naast elkaar kan krijgen want nu zitten we in het midden van het vliegtuig. Dat lukt makkelijk, de mevrouw bij de gate regelt het in 2 tellen, dat hadden we niet verwacht. Superfijn want de vlucht is bijna 10 uur en dan wil je wel lekker zitten. Raar geregeld allemaal bij KLM maar dit is in ieder geval gelukt.

De vlucht zelf was in een hypermodern toestel, deze vloog pas 6 weken rond. Personeel ook super vriendelijk dus daar hebben ze dan toch punten gescoord. Nu net thuis gekomen met de koffers, straks alles uitpakken en even bij slapen. Eerst ons konijntje ophalen van haar logeerpartij, hopelijk herkent ze ons nog.