Vanmorgen na een koude nacht wakker geworden om 6 uur. Edwin gaat een rondje hardlopen langs de rim van de Grand Canyon. Het regent een beetje, en het blijft koud, de kachel in de camper draait overuren en alles is koud, koelkast niet nodig.

Edwin ziet tijdens het rennen 2 herten van heel dichtbij. Hij maakt een selfie en loopt weer door, maar de herten, weliswaar op afstand vinden hem blijkbaar zo interessant dat ze achter hem aan rennen. Er zitten wat meters tussen dus het is geen spannende achtervolging maar toch. Uiteindelijk is hij maar door de struiken naar de weg gerend. Daar stoppen de herten want ze schrikken van de bus die langs rijdt. Aan de rim zelf is het rustig en de canyon is bewolkt.

Bij terugkomst ontbeten in de camper. We blijven daarna maar binnen want het regent, zoals voorspeld was. Ik loop even naar het toiletgebouwtje en raak aan de praat met een Amerikaanse vrouw uit Virginia. Ze zijn al 2 maanden op pad met camper maar hebben heel veel slecht weer gehad tot nu toe, en dat in woestijngebied. Ook gevraagd of ze de weersverwachting naar Kanab weet, ze snapt eerst niet welke plaats dat is, blijkbaar spreek ik het verkeerd uit. Het zou daar iets beter moeten zijn, dus dat hopen we voor de rit van morgen.

Even later begint het ook nog eens te sneeuwen, eerst een beetje natte sneeuw maar daarna grote vlokken en langzamerhand is de camping wit. Het gaat best lang door, hier hadden we totaal niet op gerekend. Als het sneeuwen stopt gaan we naar buiten, wat foto’s gemaakt van de sneeuw en een kleine sneeuwpop gemaakt. Je moet er wel snel mee zijn want de sneeuw is ook zo weer verdwenen.

Rond de middag gaan we op pad, eerst nog een hagelbui afwachten, maar dan kunnen we weg. Bij de market plaza gaan we lunchen. Ze hebben daar mini pizza’s en Wifi niet een hele sterke verbinding maar dan kan er tenminste weer een blog geplaatst worden en de weersverwachting van de komende dagen gecheckt worden. Die is erg wisselvallig, tegen het einde van de week pas hoge temperaturen.

Na de bestelling aan de kassa wordt je naam omgeroepen als het klaar is. De mijne is lastig blijkbaar, ze roepen Chankal. De pizza’s zien er heerlijk uit, ze zijn in Amerika altijd erg vrijgevig met de ingrediënten op je pizza. De drankjes zijn gratis, want die staan niet op de bon, dat klopt niet maar we laten het maar zo.

Na de lekkere lunch zijn we met de bus naar de Bright Angel trail gegaan, bovenaan de rim gekeken en moeten schuilen voor hagel en sneeuw. Daarna de rode buslijn genomen naar Hermit’s Rest. Onderweg zijn er 9 haltes om uit te stappen en op de terugweg 3 op dezelfde route. Dit wordt tot vervelens toe herhaalt door de buschauffeur en het bandje. Daarnaast krijg je van de chauffeur een hoop informatie per uitkijkpunt. Laten we zeggen het was een lange rit.

Wij gaan helemaal mee naar het einde, daar kijken we rond over de canyon, de uitzichten zijn hier altijd mooi. Het weer is inmiddels opgeklaard, dus we lopen nu in de zon, al is het nog steeds fris. Met de bus weer terug en bij de 1e halte eruit: Pima Point. Daar kun je de Colorado rivier diep in de canyon zien stromen. Weer terug de volgende bus in en eruit bij Powell Point, daar is een uitkijkpunt op een ridge. Dat is een smal gedeelte waarop je naar het uiteinde kan lopen en dan meer in de canyon kan kijken.

Daarna hebben we het wel gezien en nemen we de bus terug naar de Village Route Transfer. Vanaf daar willen naar de camping terug lopen. Edwin had deze route vanmorgen ook gerend. Bij de 1e oversteek komt er een groot hert, een elk, aangelopen deze loopt achter ons aan. Nog wel op een afstandje maar hij heeft duidelijk zin om achter ons aan te lopen. Er wordt gewaarschuwd dat je altijd afstand moet houden bij deze dieren, ze kunnen agressief zijn dus we lopen dichtbij gebouwen om hem af te schudden.

Dat lukt maar verderop staan er weer 2 over de weg en daar is eigenlijk verder niemand. Om een herhaling van vanmorgen te voorkomen besluiten we deze route niet te lopen, de herten kunnen erg opdringerig en irritant zijn dus we nemen de bus een stukje naar het visitor centre en lopen vanaf daar naar de camping. Geen hert meer gezien, op de camping zelf lopen ze ook wel rond maar die reageren niet op mensen.

Het avondeten bestaat uit courgette, worst en hashbrowns. Morgen gaan we verder rijden naar Kanab.

Chantal