De eerste nacht in de camper, altijd een beetje lastig slapen, het was ook nog vrij koud. Gebruik gemaakt van de douche faciliteiten op de camping. Ontbeten in de camper met broodjes en een ei. Daarna vroeg vertrokken voor een lange rit naar de Grand Canyon, toch zo’n 450 kilometer.

Via de snelweg gaat het vlot alleen is de weg niet van de beste kwaliteit, veel putten en ook een harde wind, dat maakt het voor Edwin niet makkelijk om te rijden. We tanken voor de eerste keer, maar weten niet hoeveel er in gaat, veel blijkt als we na het tanken zien dat de meter nog niet op vol staat, voor nu is het genoeg.

We maken even later een eerste tussenstop in Kingman waar een oude trein staat, de Santa Fe. Er is klein bezoekerscentrum bij The Powerhouse, met een winkel. Alles ingericht op de Route 66 die daar doorheen loopt. Er is buiten een mini markt met wel heel weinig spullen, dus we stappen weer in de camper.

Verder over de hobbelige weg naar Seligman ook bekend van de route 66, veel toeristen daar en gebouwen in de ouderwetse stijl. Vol met souvenirwinkels en een hamburgertent. Daar gaan wij niet eten, want we lunchen in de camper met onze eigen spulletjes. Het worden wraps met kalkoen- of hamfilet en paprika en tomaatjes. Dit smaakt heerlijk, tijdens het eten stopt er een toeristenbusje achter ons met Aziaten. Terwijl ze naar de hoofdstraat lopen kijkt 1 meneer naar binnen en trekt zelfs aan de zijdeur. Dit zit op slot, maar je vraagt je af wat de man had gedaan als deze open was, even binnen kijken of zo?

Na dit vreemde voorval rijden we verder en maken een tussenstop in Williams. Deze stops hebben we wel nodig want de rit duurt lang en dan is het fijn om tussendoor de benen te strekken. Onderweg trouwens wel fantastisch uitzicht, we rijden door rotsformaties en langs uitgestrekte prairies.

In Williams de camper achter de hoofdstraat geparkeerd. Het plaatsje bestaat uit een mix van gebouwen in country en western stijl en de route 66 stijl. Overal zijn souvenirwinkels gevestigd van grote omvang. We bekijken er een paar maar vinden niks wat we willen meenemen. Terug bij de camper is iemand naast ons van zijn jeep een band aan het vervangen, hij begroet ons vriendelijk. Als ik in de camper stap zie ik dat hij een pistool en een mes aan zijn broekriem draagt. Waarom je zoiets bij je draagt op zaterdagmiddag is ons een raadsel, maar hier vrij gewoon.

In Williams nog eens getankt, er kan echt veel in, maar hij slurpt ook wat dus je bent er best wat geld aan kwijt. Daarna rijden we in 1 stuk door naar de campground bij de Grand Canyon. Een lange rit nog maar na 8,5 uur onderweg komen we eindelijk aan bij Trailer Village in de Grand Canyon. De enige camping hier met een full hookup, oftewel je kan de camper aansluiten op water, stroom en riool.

We installeren ons, we hebben een plek aan het begin van de camping, waar voornamelijk enorme RV’s van Amerikanen staan. Die noem je geen campers meer maar touringcars, met uitschuifdelen. We maken een korte wandeling naar de Marketplaza, gluren wat in de supermarkt met zowel eten als souvenirs. Nog doorgelopen naar het visitor centre waar een groot hert voor de deur staat. De weersverwachting bekeken, morgen niet zo warm maar 15 graden en veel wind en vannacht maar 2 graden, het is nog echt koud hier. Maandag verwachten ze zelfs regen, kan ook sneeuw zijn en misschien onweer. Voor zulk weer zijn we zeker niet hierheen gekomen. Hopelijk valt het mee.

We gaan terug naar de camping en eten daar broodjes hot dog met paprika en witte boontjes, simpel maar lekker. Morgen gaan we bekijken welk trail we gaan lopen.

Chantal