We hoeven geen dienst te doen op dit moment. Dat vervalt als we stil liggen of op de motor naar het volgende eiland varen. De crew doet de werkzaamheden dan. Edwin gaat om 6 uur nog wel 2 uurtjes meedraaien, want hij wil graag nog even een rondje sturen. Leuk voor hem is dat hij de baai van Saint Lucia mag binnen sturen. Chantal komt om een uur of 7 ook even kijken. Niet zo goed geslapen, het schip deinde nogal dus dan is het soms moeilijk om een slaaphouding te vinden waarbij je niet heen en weer blijft rollen.

Het uitzicht op het eiland is zo ‘s ochtends vroeg prachtig. Het is er bergachtig met een vulkaan op het eiland. Na Edwins stuurmanskunsten liggen we diep in de baai vlakbij de steiger. Om 8 uur is er ontbijt, op zondag voorzien van gebakken eieren met spek, heerlijk. Daarna is het vooral luieren en wachten totdat we van boord mogen want we mogen niet aan de steiger aanleggen zoals andere jaren. Een hoop moeilijk gedoe, we moeten een stukje terug gaan liggen. Rond koffietijd roept de kapitein iedereen bij elkaar om uit te leggen hoe de dag zal verlopen. We mogen zo inderdaad van boord, een local waarmee ze vaker samenwerken zal ook gaan tenderen in zijn houten bootje. Hij regelt ook een excursie op het eiland, die gaan we ook mee doen.

We pakken gauw onze spullen en kunnen met de 2e boot mee, dat is gewoon de rubber boot van de Eendracht in plaats van het houten booje. Het van de ladder in de boot stappen met reddingsvest aan gaat steeds makkelijker. Het is maar een klein stukje varen ook naar de steiger. Daar is het wachten tot iedereen compleet is en we op pad kunnen. De locals zitten er bij een barretje al vroeg te drinken. We gaan met 2 busjes onderweg, met een man of 20. Via uitklapbankjes pas je zo met 13 man in 1 bus.

We rijden naar de vulkaan. Daar is alles erg toeristisch aangelegd en toegespitst op de Amerikaanse toerist, die liever niet loopt en als het dan toch moet, dan zijn er nette paden. Heel anders als we de laatste tijd gewend zijn. Bij de vulkaan gaat er een gids mee die er van alles over verteld. Het is niet zo dat er een enorme krater te zien is met lava van binnen, want de richel van de krater is ooit ingestort. We staan dus op een uitkijkpunt met rook dat uit de aarde komt en modder dat op borrelt. Het is ongeveer 175 graden warm, dus alles is goed afgezet. Het stinkt ook enorm naar zwavel.

Na de uitleg gaan we terug de bus in voor een rit van wel 2 minuten naar het modderbad. De modderstromen lopen hier van bovenaf van de vulkaan naar beneden. Je kan er in en dan zou je 12 jaar jonger worden. Wij gaan het ook proberen. In zwemkleding stap je een bad in van modderwater. Dit is erg warm, dus langzaam wennen. Daarna klim je op de kant en kun je je met modder insmeren of laten insmeren door de gidsen. Eerst met grijze modder, daarna kun je met zwarte modder patronen aanbrengen. Edwin en ik smeren er niet teveel van op, ook niet in ons gezicht, want het is natuurlijk gewoon vies. Na een groepsfoto gaan we terug het modderwater in om ons af te spoelen. Het meeste modder gaat eraf, maar je moet met zwemkleding en badhanddoek terug de bus in. Ze rijden je dan naar 1 van de watervallen waar je compleet schoon gespoeld kan worden.

Wij gaan naar een kleine waterval met 2 baden. Dat gaat via een pad met steile treden door het oerwoud. Het water in de baden is best fris, zeker ten opzichte van de warme modderbaden. We blijven even badderen, daarna afdrogen en opdrogen. Met de groep terug naar boven. Nog wat mooie foto’s gemaakt van de lokale fauna. Mooie palmen en planten zijn er hier. We rijden door naar de botanische tuin. Daar leidt een gids ons rond en verteld over veel planten wat het zijn. We zien onder andere de cacaoplant, de koffieplant en de verschillende palmen. Vooral dingen die voor eten worden gebruikt worden uitgelegd. Het is heel mooi en we zien nog een kleine hagedis en een hummingbird. Die komen hier best veel voor. De uitleg is wel erg uitgebreid voor ons, maar goed wel een leuke wandeling. Ook hier heb je speciale mineraalbaden vanuit een waterval met modderwater. Daar gaan we niet in, we zien wel de grote waterval.

Hierna gaat het grootste gedeelte van de groep naar het restaurant ernaast voor een late lunch, een buffet van € 5,-. Wij hebben er niet zoveel zin in, want we willen eigenlijk even met z’n tweetjes rond lopen. Met het busje kun je terug naar het stadje. Daar is veel dicht omdat het zondag is, er is ook niet zoveel te beleven, vooral oude woningen en locals die op straat leven. We kopen wat snacks en gaan dan terug naar de steiger. Daar kunnen we met de houten boot terug naar de Eendracht varen. Daar is het nog rustig, we zijn een beetje vroeg terug. Dat geeft niet, kunnen we even douchen en daarna wat luieren achter op het dek. Ook een beetje kletsen met de mensen die er zijn.

Terwijl de zon schijnt, breekt er opeens een regenbui los. Niet heel erg maar de combinatie is apart. Wij zitten lekker droog onder het afdakje, en kunnen een regenboog naast de boot zien. Om half 7 is het diner, daarna gaan we lezen en slapen, want om 12 uur ‘s nachts hebben we weer wacht. Kunnen we nog 1 keer genieten van de mooie sterrenhemel met de melkweg. Morgen komen we in Martinique aan, onze eindbestemming. Het schip gaat daarna nog door voor een eiland hop reis, maar wij blijven nog lekker 10 dagen in Martinique.

Chantal