Na een korte Oudjaarsnacht al vroeg naar Schiphol. Met de taxi naar Centraal Station, want er rijdt nog geen OV. Op Schiphol is het lekker druk, eerst de koffer dicht laten sealen. Dan in een enorm lange rij om de koffer in te checken. Daarna is het wachten op vertrek. In het vliegtuig heb ik de laatste rij bijna voor mezelf, de man naast me heeft zich verplaatst, maar net voordat we weg gaan komt er toch iemand zitten, jammer. We vertrekken trouwens een uur te laat door een onwel geworden passagier die van boord moet. Onderweg valt er nog iemand flauw, voor de rest een lange zit. De man naast me is wel vriendelijk, helpt me met het douaneformulier, wat ze volgens hem toch niet lezen, en geeft me telkens koekjes die hij uit de keuken op haalt.

Vlak voor aankomst moet de cabine behandeld worden tegen eventuele insecten, dus men loopt met spuitbussen de boel plat te spuiten, komen er geen vreemde beestjes aan land in Suriname. Van bovenaf een mooi uitzicht op de jungle. De landingsbaan is een betonnen plaat met een klein gebouw. Voor de douane is het lang wachten, maar ik heb wel mazzel want ik heb mijn toeristenkaart al. Die kun je regelen op Schiphol, alleen kon dat vandaag op Nieuwjaarsdag niet, dus moet het merendeel van de passagiers die hier eerst halen. Op de koffer moet ik dan weer wel heel lang wachten, blij als die er is.

De geregelde shuttle van de luchthaven is er niet, wel allerlei andere taxichauffeurs die meteen op je af duiken. Ik kies een oudere man uit, die probeert mijn hotel te bellen, maar die nemen niet op. Dan maar met hem mee, het is zo’n lange dag, ik wil nu wel eens naar het hotel. Even wennen ze rijden hier links, en ondanks dat het al donker is valt er genoeg te zien. Veel huisjes langs de weg, waar iedereen voornamelijk in de open buitenruimte leeft, ook allerlei winkels ze zien er wat ouderwets uit.

Inhalen doet de chauffeur veelvuldig, eerst toeteren dan groot licht aan zetten en gas geven. Op zich rijdt hij verder netjes, maar ik ben blij dat hij telkens goed door heeft dat er ook mensen in het donker vlak langs de weg lopen. In Paramaribo zelf is het rustig op straat, ik kan er nog niet veel van zien. Bij het hotel een mooi appartement gekregen met 2 etages, een keuken en woonkamer.

Ik eet in de bar nog wat frietjes en Surinaamse bitterballen, die zijn een beetje pittig. Daarna gaan slapen, ben doodop na de korte nacht en lange dag. Ze mogen hier trouwens nog vuurwerk afsteken tot 2 januari, dus stil is het niet. Hopelijk komt Edwin hier morgen ook aan, de boot ligt al voor de kust.

Chantal