Vanmorgen ging de wekker om 5 uur, we willen vroeg aan de Bright Angel trail beginnen, zodat we niet op het heetst van de dag moeten klimmen. Door het raam zien we alweer een groot hert staan bij de buren, als Chantal naar buiten gaat staat het hert voor haar neus, al gauw gaat deze weer verder met grazen, het wildlife op de campings blijft leuk. Later ontdekken we nog dat de camper erg vies is naast de waterdop, heeft het hert nog even aan gelikt, omdat het water daar gisteren vandaan kwam, lekker fris.

We lopen naar de shuttlebus die ons vlakbij het startpunt brengt, er zijn al meer mensen zo vroeg op pad. Bij de trail is het stil, we hebben het eerste gedeelte van de route voor ons zelf.

Het pad naar beneden de Grand Canyon begint verhard maar gaat al snel over in een gravelpad en soms alleen zand. Tussendoor liggen rotsen en houten balken, dus het is een avontuurlijke route. Aan het begin van de trail is het pad vrij steil, de diepte naast je is soms best spannend. Je gaat ook nog 2 keer door een rotstunnel.

Het afdalen lukt op zich wel, de rotsmuur boven ons wordt steeds hoger, goed te beseffen dat je daar ook weer terug naar boven moet. We komen al veel mensen tegen die naar boven klimmen, de meesten hebben gekampeerd in de canyon, nadat ze gisteren helemaal naar de rivier op de bodem van de canyon zijn gelopen. Dat is niet op 1 dag te doen, vandaar de overnachting

Bij het 3 mijl punt, het 2e stoppunt gaan we picknicken. Dat gaat niet makkelijk want zodra je een tas open maakt staat er altijd wel een eekhoorn bedelend klaar om mee te eten. Vaak komt er nog een 2e aangerend, je moet dus goed opletten, voeren is ook verboden, maar bedelen blijkbaar niet.

Bij deze stop houden we het afdalen verder voor gezien, we hebben dan 4,5 km afgelegd, en die moet je ook weer omhoog klimmen, we zijn zo’n 650 meter in hoogte gedaald, en willen dat niet in de hitte klimmen, want daar is het veel te warm voor. Vanochtend vroeg liep je nog in de schaduw maar nu is de zon volop aanwezig. Twee Aziatische meneren willen zonder voorbereiding helemaal naar de rivier, we raden het af als ze vragen hoever het is, maar ze gaan toch, waarschijnlijk worden ze bij het volgende stoppunt door een ranger wel tegen gehouden.

Wij klimmen naar boven, wat heel leuk is, wel zwaar maar het klauteren geeft een leuke uitdaging. Om de zoveel minuten pauzeren we even kort in de schaduw om te voorkomen dat het mis gaat met de warmte. We komen 2 vrouwen tegen die in de schaduw zitten, dat was ook al zo op de heenweg, 1 vrouw is niet lekker geworden dus komen we even later een ranger tegen die hulp gaat bieden.

Daarna komt er een groep toeristen onder leiding van een ranger met ezels naar beneden, mooi gezicht maar ook heel spannend. Als je door ezels wordt gepasseerd moet je aan de binnenkant van het pad gaan staan, dus we wachten daar netjes tot iedereen voorbij is. Hoe hoger we komen, des te drukker wordt het met toeristen die beginnen met de afdaling. Aangezien het nu al erg warm is, vraag je je af of dat een goed idee is, want het wordt straks nog warmer en om dan te moeten klimmen gaat zwaar zijn.

Als we boven komen zijn we erg blij dat we weer een hele trail goed af hebben weten te leggen, zeker het klauterwerk, en we zijn mooi toch even in de Grand Canyon afgedaald, was heel gaaf. Pas later lezen we dat we 650 meter hoogteverschil hebben afgelegd, wat het nog mooier maakt. Foto bij het bordje gemaakt, en daarna wat rondgelopen over de rim. We willen terug naar de camper om even rustig te zitten, maar de route duurt wat langer als gedacht, de benen zijn blij als we er eindelijk aankomen.

De rest van de middag lekker rustig bij de camper gezeten, de gemaakte kilometers klimmen hakken er in. Nog een kleine wandeling gemaakt naar de winkel, en kleine potjes ijs voor vanavond meegenomen. In de camper eten we vierkante mini pizza’s uit de magnetron, ze zijn daardoor niet krokant, maar smaken toch goed.

‘s Avonds is het lekker rustig op de camping, een specht komt de boom voor de deur bewerken, helaas geen foto van het mooie diertje kunnen maken want de camera werkt niet mee. Even later komen er ook nog 2 herten voorbij gesprongen, heel sierlijk. Dat is toch wel het leukste van de camping, je staat midden tussen het wildlife. Morgen rijden we naar Sedona voor de volgende stop.

Chantal en Edwin