Vandaag zijn we vertrokken van de camping bij Bryce Canyon. We rijden naar onze volgende bestemming, de camping bij Lake Powell. Het eerste gedeelte is dezelfde weg als we gekomen zijn op de heen weg. Dan de afslag naar Page, onderweg stoppen we bij een supermarkt in Kanab om wat fruit te kopen. Bij de kassa hoef je niets te doen, de kassamedewerker sorteert alles om je boodschappen op een zo praktisch mogelijke manier in de tassen te doen. Tijdrovend is het wel, maar ondertussen kunnen wij de 10 positieve punten lezen van het shoppen bij deze lokale supermarkt. Zo steunen we hiermee onder andere de lokale ondernemers, maar helpen wij ook om de American Dream in leven te houden. En dat met een paar boodschapjes.

We rijden door naar een trail, waar je naar een rots die lijkt op een paddestoel kunt lopen. Die afslag is zo onverwacht dat we er voorbij rijden, dus weer keren, gaat ook makkelijk met een camper. Als we er aan komen en uit de camper stappen, voelen we pas hoe heet het hier is. Het is dan ook een soort woestijngebied. We lopen door zand en gravel een deel van de route door aparte rotsformaties. Het duurt wat langer dan gedacht, en op een gegeven moment wordt het pad heel smal terwijl je moet klimmen. Op dat punt stoppen we er maar mee, het is onduidelijk hoe lang we nog moeten en geen ideaal pad, zeker niet in de hitte. Dus terug naar de camper gelopen en daar een lunch gegeten. 

We rijden verder naar Page, daar is een enorme dam waar je ook een rondleiding over en in kan krijgen. Met een groepje van 20 personen ga je met een gids mee, er zijn ook 4 andere Nederlanders bij, sowieso kom je er in deze gebieden veel tegen. De tour duurt 45 minuten en de gids vertelt alle feitjes over de dam, was best interessant. Je mag over de dam lopen en later daal je met een lift af naar de onderkant van de dam. Daar kun je een soort machinekamer, maar dan megagroot bekijken, om te zien welke techniek er gebruikt wordt om bijvoorbeeld stroom te genereren via de dam.

Na de tour rijden we naar de Walmart. We hebben wat extra handdoeken nodig, en Chantal wil graag een nieuwe Ipod kopen, de oude werkt niet meer zo goed en het is hier veel goedkoper als in Nederland. Bij de vorige supermarkten hadden ze hem niet, maar hier gelukkig wel en in de juiste kleur ook nog. Daarom superblij dat ik hem heb kunnen kopen, de verkoopster was ook zeer behulpzaam, en was er door andere Nederlanders ook al op gewezen dat het hier veel goedkoper was, er is sowieso veel vraag naar in verband met een aanbieding, dus mazzel, dat ze er eentje hadden.

Hierna rijden we naar Horseshoe bend. Het is nog steeds bloedheet, en we moeten ongeveer 10 minuten door zand en gravel lopen om er te komen. Veel busgroepen met Aziaten lopen ook rond, zij willen echt geen straaltje zon op de huid dus bedekken ze zich met paraplu’s, veel kleding en doeken, lijkt ons nog warmer maar goed. De Horseshoe bend kun je van bovenaf zien, als je tenminste vlak langs de rand op de rotsen durft te staan.

Je ziet dan de rivier om een grote rots stromen, wat daardoor lijkt op een hoefijzer. Heel mooi, maar ook wat eng zo hoog bovenop het uitkijkpunt zonder hekken. Na gekeken te hebben moeten we terug door het zand en de gravel, maar nu de heuvel op, extra zwaar met de zon die erg brand. In de camper meteen de airco aan om af te koelen.

Vanavond eten we eens niet bij de camper, maar gaan we naar onze favoriete diner Denny’s. Lekker gegeten, maar het personeel was waardeloos, ze zeggen zowat niets en Chantal kreeg niet meteen wat ze besteld had. Degene die ons bedient gaat stofzuigen tussen alles tafels door, waardoor iedereen zich lekker kan irriteren aan de herrie, rare timing voor een schoonmaak. De Oreo milkshake, hamburger, eggs in a basket en gedeelde chocoladelava cake met vanille ijs smaakten wel heel lekker.

Hierna zijn we naar onze camping bij Lake Powell gereden, weer een mooi plek gekregen. Wel oppassen want er lopen hier rode mieren, en die zijn niet zo vriendelijk. We hebben verder niets meer gedaan, want de hitte maakt het buiten onmogelijk en werkt ontzettend vermoeiend. Morgen rijden we naar de Grand Canyon.

Chantal en Edwin