Het is niet zo’n mooi weer vanmorgen als we wakker worden. Het regent, dus checken we het weerbericht, 7% kans op regen vandaag en boven de 20 graden. Korte broeken en hempjes moeten dus kunnen denken wij. In de ontbijtzaal zijn wat Nederlandse F1 fans in Red Bull kledij. Ze hebben het ook over het weer, maar zeggen nou de meisjes hebben korte broeken aan dus moet het goed komen. Als wij reageren met ja dat verwachten wij ook het zou droog worden vanmiddag, zijn ze verrast dat we Nederlanders zijn en hun dus konden verstaan. Ze letten volgende keer vast op voordat ze wat zeggen.

Onderweg naar het station regent het licht, in Monza is dat compleet anders, het regent hard, heel hard. We zien het wel wat lichter worden dus wagen we de gok om in de regen naar het circuit te lopen, een uur dus. In het stadje kunnen we nog wat schuilen door dicht tegen de gevels te lopen, in het bos is het vreselijk en het regent almaar harder. We besluiten even te schuilen bij een afdak, het zal toch wel beter worden? Niet dus, toch maar weer door, onderweg lopen meer F1 fans met poncho's en paraplu’s ook jassen en lange broeken, misschien waren wij te optimistisch.

Het regenen stopt geen moment en we zijn doorweekt tegen de tijd dat we bij het circuit komen, moeten we ook weer langs die stomme tassencontrole, doppen verstoppen etc. onze truc werkt nog steeds. Een oude man met paraplu heeft medelijden met ons en laat ons onder zijn paraplu schuilen. Heel aardig maar hij loopt niet zo snel, gelukkig kunnen we hem op een gegeven achter laten. Hoe aardig het ook was, we zijn toch al nat en dat langzame lopen maakt het niet handiger om de overdekte tribune te bereiken. Bij de kaartcontrole staat het stil, we staan in de modder, er zijn voordringers en vooraan irritante mensen die hun kaarten niet gereed hebben. Licht geïrriteerd komen we als verzopen katten aan op de tribune.

We worden omringd door teveel irritante Nederlanders die aandacht willen. We negeren ze maar een beetje. De Ricciardo pet die Chantal op heeft helpt daar vast bij want ze komen toch alleen maar voor Verstappen. We drogen ons een beetje af met zakdoeken, we hadden gelukkig vestjes mee zodat we het wat warmer hebben want het is slechts 14 graden. We gebruiken de grote Red Bull vlag om als deken over onze benen te leggen, het helpt een beetje tegen de kou. Maar bibberen is het wel de rest van de dag, afleiding in de vorm van rond rijdende auto’s zou helpen.

De 3e vrije training gaat echter op aan wachten. Het circuit is te nat om te rijden. Uiteindelijk maar een paar rondjes gezien. De Porsches zijn hierna aan de beurt, zij rijden wel geteld 1 ronde, dan schuift er iemand van de baan en wordt de boel afgeblazen. Nog wat langer niets doen dus, we picknicken op de tribune tot de kwalificatie begint.

Die begint gewoon op tijd, het regent nog steeds, Vettel zwaait naar onze tribune vanaf de pitstraat. Als de eerste auto’s naar buiten rijden, zien we daar niets van want de grote Ferrari vlag wordt uitgerold over onze tribune. Leuk voor de sfeer, maar je ziet echt niets meer. Hij wordt gelukkig weer snel opgerold, want we hebben al lang genoeg niets gezien. Na 5 minuten kan Grosjean niet goed omgaan met de natheid op de baan en hij crasht. De sessie wordt stil gelegd. De auto wordt weggehaald, en dan begint het lange wachten.

Twee en een half uur om precies te zijn. De safety car rijdt elk kwartier een rondje om de baan te checken en die wordt telkens niet goed bevonden, dus wordt er iedere keer 15 minuten wachttijd aangekondigd. We zijn heel blij dat we overdekt zitten, want het regent soms weer erg hard. We hebben veel medelijden met de mensen op de open tribunes, die zijn doorweekt. Wij hebben het vooral koud.

Lange tijd valt er niet veel te zien, wat coureurs die vanuit de pitboxen naar het publiek zwaaien of gewoon wat rond lopen, er gaat daar ook thee en taart rond, zouden wij ook wel willen. Op een gegeven moment gaat Chantal even de tribune af voor een toilet bezoek en zoeken naar poncho's voor de terug weg later. Het toilet wordt een heel vies hokje waar je niet kan doortrekken en de vloer onder de modder ligt, maar ja andere opties zijn er niet. Extra zuur is dat de speaker en het publiek op de tribune uit zijn dak gaat omdat Verstappen en Ricciardo met een camera aan de slag gaan. Ricciardo rent zelfs even de pitbox van Mercedes binnen om de auto in close up te filmen. Marjolein kan dit alles goed bekijken, en Chantal baalt er heel erg van als ze later hoort wat ze gemist heeft, want daarvoor gebeurde er helemaal niets. Ze beginnen ook met wagens en blowers de baan te drogen. Intussen zoekt Chantal naar poncho's, maar navraag bij de winkelkraampjes van Mercedes, Red Bull en Ferrari leert dat alles is uitverkocht. Bij Ferrari hebben ze wel knalrode regenjassen voor maar € 140,- dat gaat wel heel ver. Onverrichterzake dus door de modder en zonder uitglijden terug de tribune op om te horen wat je gemist hebt.

Bij Williams zijn ze ondertussen aan het voetballen, Massa doet ook mee. Dan ineens is er het sein dat ze gaan beginnen, gelukkig maar anders waren we echt helemaal voor niets naar het circuit gekomen. De kwalificatie ziet wel gaaf uit in de regen, niemand glijdt gelukkig meer van de baan en het is mooi om de record pole van Hamilton mee te maken. De 69ste, nog niemand heeft er zoveel op zijn naam staan, bijzonder dus om bij te zijn. De Red Bulls op plaats 2 en 3 is ook bijzonder.

Normaal gesproken krijg je dan op de racebaan het parkeren van de auto’s van de top 3 en interviews. Doordat er zoveel uitstel is geweest en de baan kletsnat is, gaat dit aan onze neus voorbij. De korte interviews door de immer hypere Davide Valsecchi vinden dus plaats in de weegruimte, en kunnen wij slechts van een afstand zien.

Hierna begint de GP2 race nog, ongetwijfeld een leuke race in de regen, maar we moeten dan nog minstens een half uur wachten en het is al laat. Omdat het ook nog eens droog is, gaan we terug lopen naar het station. We moeten ook echt even warm worden. Alles is inmiddels onder de modder, wij ook, schoenen en benen zien er niet uit. Onze tassen zijn compleet verregend en zelfs van binnen nat. Dat wordt wat opdroog en schoonmaakwerk straks in het hotel. Omdat het nog steeds droog is als we bij de afslag van de shuttlebussen komen, besluiten we om door te lopen, we willen die bussen altijd mijden.

Bij de Mac eten we gauw iets, door naar de trein, bij het uitstappen gaat het nog bijna mis want de deur is defect, snel naar een andere deur gerend, want voor je het weet zit je in Milaan. In het hotel lopen we gauw door de lobby want we willen geen modderspoor achter laten. In de kamer de tassen geleegd en met de föhn wat gedroogd. De schoenen zijn hopeloos doorweekt, sorry voor het hotel maar we hebben de modder met de handdoeken van de schoenen gehaald, hopelijk worden de handdoeken in de was ooit weer wit. Dan ook nog even de modder van benen en voeten gespoeld, wat is een warme kamer en warm water toch lekker na zo’n dag. Morgen wordt het waarschijnlijk warm en zonnig, laten we dat hopen. Volgende keer als we bij een race mensen in de stromende regen zien zitten, zullen we wat meer medelijden met ze hebben, want we weten nu hoe erg dat is.

Chantal