Vandaag gaan we naar Pleasure Beach, het pretpark ligt naast het hotel dus dat is makkelijk. Edwin heeft aangevraagd of hij ‘s ochtends mag meekijken bij de technici die alle attractie checken voordat het park open gaat. We zien namelijk elke ochtend vanuit onze kamer die mensen bezig met de achtbanen. Het werd zowaar goed gevonden en dus mocht hij mee met een technische medewerker. Veel uitleg gekregen en bij verschillende attracties achter de schermen mogen krijgen, een leuke ervaring.

Om 11 uur ging het park open, we zijn meteen in de Big One gestapt de hoogste achtbaan van het park. We waren de eersten dus konden voorin. De baan dendert flink, en je krijgt veel g-krachten te verwerken. Omdat het nog rustig is, gaan we meteen nog een keer maar dan in het midden zitten. Dat loopt voor Chantal wat minder goed af. Beetje last van nek en schouder vooraf al en bij 1 van de bochten schiet het verkeerd. Gevolg is een stijve nek en veel pijn in nek en schouder. Niet helemaal zeker wat er aan de hand is, maar even geen heftige attracties doen.

Edwin gaat in de Steeple Chase, daarbij zit je op een paardenrenbaan met drie paarden naast elkaar, soort achtbaan. Ook gaat hij in een ronddraaiende attractie met vliegtuigjes. Daarna doen we voornamelijk rustige attracties, van die ritjes in karretjes met thema gebied indoor of outdoor. Helaas loopt1 van de attracties vast. Na een tijdje komen er medewerkers om ons en wat anderen uit de attracties te halen. We moeten de route door de attractie naar buiten lopen, nog nooit meegemaakt maar was op zich wel grappig toen we eenmaal uit het karretje mochten.

Edwin doet de schiettoren nog en daarna hebben we geluncht bij een pizzatent waar je onbeperkt mocht pakken van het buffet. Wij pakken gewoon kleine porties per keer, anders wordt het eten toch maar koud. De meeste bezoekers pakken echter complete pizza’s en andere dingen. Niet dat ze alles opeten wat erg zonde is. ‘s Middags doen we nog wat attracties, Edwin nog 2 achtbanen die Chantal helaas niet mee kan doen. Wel is er een rit in autootjes waarbij je zelf mag gas geven en sturen. Ook die attractie wordt stil gelegd want iemand is zijn petje verloren op de baan, en nu moet hij helemaal worden nagelopen, beetje jammer van het wachten. Als is de medewerker erg vriendelijk in de uitleg, we verstaan de helft niet vanwege zijn accent. Uiteindelijk kunnen we een rondje rijden.

Chantal wil toch de houten achtbanen proberen, want rondlopen tussen deze attracties en ze niet kunnen doen dat is frustrerend. Eerst de Big Dipper, een hele oude baan en zo ziet hij er ook uit. Op zich verloopt de rit goed, wel wat pijnlijk maar het is te doen als je je goed vast houdt en geen zijwaartse klappen krijgt. Dus er volgen nog 2 houten achtbanen, daarna stopt het wel zo’n beetje. We nemen nog een ijsje en dan zit de dag er alweer op. Hartstikke leuk om na 16 jaar het park weer te bezoeken, en ook dezelfde attracties weer in te gaan.

In het hotel wilden we wat eten van het bar menu, daar aangekomen kon dat niet zolang het restaurant open was moest je daar vragen. Dat deden, de man had dat menu niet, begeleid ons daarna naar een tafel en geeft de gewone menu kaart van het restaurant. Dat wilden we niet want er staat niets lekkers op. Als we uitleggen dat we van het bar menu willen bestellen verwijst de man ons terug naar de bar daar moet de kaart staan. Niet dus, we gaan maar weg hier gaat het niet gebeuren.

Met de tram naar de pub van van de week gereden en daarna stukje gelopen. Daar snel eten besteld, maar dat komt maar niet. Andere tafels hebben allang hun eten gehad. Na 35 minuten maar even gevraagd, de man ging het nakijken. Wij denken dat ze ons gewoon vergeten zijn. Uiteindelijk ons eten gekregen, maar makkelijk mocht het vanavond niet.

Morgen nog een dagje Blackpool, waarschijnlijk gaan we naar de dierentuin en gewoon wat rond wandelen in de stad. Beetje rustig aan doen en hopen dat de nekproblemen over gaan.

Chantal en Edwin