Vandaag weer vroeg wakker geworden, tijdsverschil went blijkbaar niet. We ontbijten in het hotel en gaan dan naar de metro. We denken heel vroeg te zijn, maar er zijn al genoeg racefans op de been. Het is slechts 1 halte rijden, en daarna een kort stukje lopen naar de ingang. Grote tegenvaller is echter de hoeveelheid mensen die in de rij staat om binnen te komen. Er is maar 1 ingang voor duizenden mensen, wie verzint dat.

In het begin was er nog een rij die al slalommend naar de tassencontrole leidt, maar doordat er metro's vol racefans blijven arriveren wordt het al gauw een zooitje. Iedereen haalt de rij in, dus dan maar massaal naar voren lopen. Na een half uur schuifelen zijn we bij de controle die eigenlijk niet zoveel voorstelt. Je moet daarna over de brug naar het circuit, op de brug is slechts een kleine strook beschikbaar om te lopen, dus weer in de file.

Eindelijk aan de overzijde lopen we naar onze tribune, nummer 12 bij de 1e chicane. Het is nog een flinke wandeling van bijna 40 minuten. Wel leuk dat het dwars door het park gaat, en overal tentjes met merchandise, foodtrucks en interactieve spellen staan. Ook veel verkooptentjes van plaatselijke bedrijven. Daar gaan we later kijken eerst maar eens op de tribune geraken.

Na nog een flinke trap beklimmen zijn we er dan eindelijk. Rij R waar wij zitten is hoog boven op de steile tribune. Iemand heeft verzonnen om grote kieren tussen de traptreden te laten, dus het is best een enge beklimming. Eenmaal boven zijn we net op tijd om het begin van de vrije training te zien. Die verloopt een beetje saai, want er gebeurt lange tijd niet zoveel. Wel wat coureurs die zich verremmen voor onze neus, geeft ook een leuk geluid. Het ziet er ook spannend uit als er iemand de pits uit rijdt terwijl een ander net de hoek om komt, dat past allemaal maar net.

Tegen het einde valt Alonso zijn auto weer eens stil. Als hij boos zijn hoofdsteun weg gooit moet iedereen lachen. Daarna bedankt hij het publiek, wat hem zeker weer populariteitspunten oplevert. Wel weer zonde dat net nooit eens goed gaat bij McLaren.

Vanaf onze tribune hebben we een weids uitzicht, zo kunnen we in de paddock kijken, niet heel goed want dat is wat ver, maar toch. Ook hebben we uitzicht over het water waar pontjes heen en weer varen om paddock gasten te vervoeren. Het is wel fris op de tribune het waait namelijk flink, en dat merk je op onze hoogte goed.

Als de 1e vrije training erop zit gaan we naar beneden en lopen we door het park. Voor ons op het pad springt ineens een groundhog uit de bosjes, hij rent ook snel weer de bosjes in. Het is vast veel te druk voor hem. Wij gaan overal een beetje kijken en kopen wat leuke spulletjes. Het merk Monster heeft een evenementen terrein gemaakt daar kijken we naar een stuntshow van motoren.

Je kan verder langs het hele circuit lopen, af en toe sta je gewoon naast de baan, alleen een hek er tussen. Wel heel gaaf, want dan sta je echt dicht op de actie. Op deze plaatsen kan iedereen staan of een plekje bezet houden met zijn kampeerstoeltje. Zelfs tegenover de pitstraat naast de hoofdtribune kun je staan en vanwege de lage pitmuur ook alle actie in de pits volgen. Ze doen hier goed hun best om iedereen overal uitzicht op te geven.

Als we weer terug zijn bij onze tribune kijken we even beneden langs de baan, waar je dus ook alle actie kunt volgen. Daarna weer naar boven. We maken kennis met onze buurman, een jongen uit Londen die hier al eens geweest is. Konden we mooi vragen hoe het zondag na de race is als je naar het podium wilt rennen, dat moet zeker haalbaar zijn.

De tribunes zitten goed vol vanmiddag ons valt op dat de Amerikanen allemaal een kussentje of uitvouwstoeltje mee hebben, zit natuurlijk een stuk comfortabeler als de harde stalen tribunevloer. Aan onze andere zijde zitten Franstalige mannen. Waarschijnlijk locals, maar dat weten we niet want we spreken geen Frans. Achter ons luidruchtig pratende Amerikanen, die het vooral over Alonso hebben, zijn Indy500 race heeft veel positiviteit voor hem meegebracht.

De 2e vrije training is een stuk leuker als de 1e. Er gaan echt heel veel coureurs voor onze neus van de baan. Soms zelfs met mooie pirouette en door het gras. De strijd om de snelste ronde wordt ook fanatiek gevolgd om ons heen, waardoor de tijd vliegt en het erg leuk kijken is. Na zijn uitvalbeurt vanmorgen wordt Alonso weer hard aangemoedigd als hij eenmaal weer rijdt. Hij komt zelfs tot een 7e tijd wat veel gejuich oplevert. De man is erg populair, maar misschien heeft iedereen ook veel medelijden met hem.

Na de training gaan we nog een even door het park lopen. Er is een standje met F1 kunst, erg mooie tekeningen. Chantal koopt een Alonso en Verstappen tekening. Ook nog een petje gekocht, uit noodzaak. We zijn de afgelopen 2 dagen door de zon flink verbrand en nu is het in de zon lopen erg pijnlijk voor het gezicht. De komende dagen wordt het ook zonnig en met de wind erbij verbrand je dus zo. Laten we maar eens beter gaan insmeren.

Als we naar de metro gaan blijkt er weer een enorme mensenmassa datzelfde idee te hebben. We lopen dus nog een stukje door om langs de bekende hairpin te lopen. Daarachter is een paddock voor de auto's van de andere races. Je mag daar gewoon tussen alles door lopen. Het mooiste zijn de oude F1 auto's die gaan dit weekend ook racen. De motoren laten ze soms al draaien, heerlijk geluid. Er staan onder andere oude Lotussen, de Ferrari van Giles Villeneuve en zelfs een oude auto van Jan Lammers. Wordt morgen leuk omdat te zien rijden.

Terug bij de brug naar de metro is het nog steeds megadruk, dan maar aansluiten in de rij. Op zich gaat het vlug en eenmaal bij de metro kunnen we zo instappen, propvol is hij natuurlijk. Ook de metro waar we op overstappen naar het centrum zit tjokvol. Toch verloopt de reis vlot. We gaan nog even kijken bij de evenementen in de stad. Het is ook hier druk, veel muziek, terrasjes en dure auto's. Op zich allemaal heel leuk, maar we blijven niet zo lang, met rugtassen op loopt het in de massa nou eenmaal niet zo lekker. We besluiten morgen zonder spullen nog eens terug te komen.

Eten doen we in de kamer, we halen pizzapunten om de hoek en kunnen dan even rustig zitten. Morgen gaan we eerder weg om de wachttijd van vanmorgen hopelijk een beetje te kunnen vermijden.

Chantal en Edwin