Vandaag vertrekken we naar Zion National Park. Na ontbijten en de camper inruimen gaan we op pad. De supermarkt op de hoek is al open, en we kopen daar avondeten en nog wat vers groente en fruit. Op het staat bord buiten staat dat ze de beste, snelste en vriendelijkste service hebben. Dat klopt de man in de winkel is snel, vriendelijk en behulpzaam. Kan het bordje dus blijven hangen.

Het is niet zo ver rijden naar Zion dus we zijn rond half 11 bij het park. Het park begint met een autoroute naar het visitor centre dat bij de andere entree ligt. Een hele mooie route om te rijden, tussen rode rotsen en bergen door. Ook moeten we 2 tunnels door, de 2e is heel smal, met de camper moet je in het midden blijven rijden. De tunnel is niet verlicht dus je kan alleen de gele streep in het midden volgen om goed uit te komen.

Na deze spannende ervaring komen we terecht in een afdaling, moeilijk om te beschrijven hoe mooi het er hier uit ziet maar je rijdt tussen enorme rotswanden naar beneden. We maken bij een kleine parking een tussenstop voor een foto. Daarna helemaal doorgereden naar het bezoekerscentrum. Daar is een speciale parkeerplaats voor campers, maar die is niet zo groot en dus vol. We rijden een rondje en ik zie bij toeval dat er 2 mensen in een camper zitten, gereed om weg te rijden. Hebben we met mazzel toch een plekje.

In het bezoekerscentrum informatie op de borden gekeken met informatie over de trails van het park. Er zijn er heel veel gesloten, dat heeft onder andere te maken met het slechte weer van de afgelopen dagen. Bij de Narrows bijvoorbeeld kan het water nu erg hoog staan of er kunnen ineens vloedgolven ontstaan, wat levensgevaarlijk is. Sommige paden kunnen ook afgesloten zijn omdat er rotsen op liggen of omdat ze simpel weg zijn afgebrokkeld. Er blijven maar een paar trails over. Voor vandaag kiezen wij voor de Watchman trail, deze start bij het bezoekerscentrum en gaat over hetzelfde pad heen en weer, in totaal een kilometer of 5 en je klimt zo’n 115 meter.

We weten eigenlijk niet zoveel over deze trail, maar hij is verrassend leuk om te lopen. Met paden van rotsen, zand en een soort klei. Eerst geen echt hoogteverschil maar langs een beekje, daarna begint de klim. Heel leuk om te doen maar soms best spannend want het pad is niet altijd breed en de afgrond zit er vlak naast. We houden zoveel mogelijk de rotswand kant aan om te lopen.

Het is een pittige klim op het laatst, zeker omdat het best heet is in de zon, maar laten we daar niet over klagen na het weer van afgelopen tijd, eenmaal boven zijn we alleen en hebben we het uitzicht over de rots de Watchman en de vallei ver beneden ons voor ons zelf. Hierna volgt nog een wandeling van een ronde over dit kleine plateau met nauwe paden en echt diepe kliffen naast je. Maar de omgeving is zo mooi dat het de spannende loop wel waard is.

Na deze ronde lopen we terug naar beneden, dat is dezelfde route maar wel intimiderend omdat je nu veel meer de diepte naast je in kijkt. We lopen op het gemak, zodat er niks mis kan gaan. Eenmaal beneden weer blij dat we een hele mooie avontuurlijke trail hebben kunnen lopen.

We gaan terug naar de camper, eten nog wat lunch en rijden dan door naar de camping hier om de hoek. We krijgen een mooie plaats tussen de bomen aan de zijkant. Met uitzicht op een hoge rode rotswand. Ook de toiletten zijn vlakbij, wat wel handig is zeker ‘s avonds. Op een andere camping was het van de week namelijk ver lopen en in het donker met alleen een zaklampje is dat eigenlijk te spannend.

We steken de weg over om bij de kleine supermarkt een koel drankje te halen. En we hebben in de vriezer nog een ijsje liggen, heerlijk bij deze temperaturen. De rest van de middag gelezen e geluierd. Het avondeten bestaat uit wortels, hashbrowns en worst. Op de camping veel Nederlanders, onze beider buren ook, maar die zijn net als ons erg op zichzelf. Een Vlaamse mevrouw komt nog langs lopen om te vragen of er een tijdsverschil is in deze regio, dat klopt we leggen uit dat in Utah het een uur eerder is.

Na het eten terug naar het park gewandeld en een pad langs de snel stromende Virgin River gevolgd. Heel veel kleine herten gezien, op de camping daar lopen er wel 6 rond. Het licht op de rotswanden is ook mooi op dit tijdstip. Na anderhalf uur zijn we terug bij de camper, het was een mooie wandeling.

Morgen gaan we een trail uitzoeken, waarschijnlijk de trail naar Angels Landing. Die hebben we vorig jaar ook gedaan, daarom wilden we eigenlijk iets anders doen, maar die trails zijn allemaal dicht. Deze kan in ieder geval en hij is heel mooi om nog eens te doen.

Chantal