Dinsdag

We gaan terug naar de waterval in het binnenland waar we van de week langs gereden zijn. Deze keer om er te wandelen. Het is er niet zo druk als van de week, dus we hebben de waterval even voor ons zelf, wel zo makkelijk als je geen toeristen op de foto wil. We lopen een ronde over een deels aangelegd pad en deels modderpad.

Het grootste gedeelte van de route is makkelijk te lopen, maar er zitten ook wat lastige stukken bij omdat de stenen glad zijn van de regen. Bij de waterval over wat stenen en een boomstam gestapt zodat we nog dichterbij konden komen. De waterval is niet hoog, maar wel lang, met verschillende stroompjes die samen komen. Ernaast kun je nog omhoog lopen, en omdat het zo stil is, voelt het alsof we helemaal alleen in de jungle zijn. Dat is niet zo want als we bij het beginpunt terug komen staat er een touringcar vol toeristen. Die mogen even uitstappen en een foto maken, daarna weer terug de bus in, dat is nogal jammer op deze plek.

Wij rijden verder naar een andere waterval, eerst moeite om een parkeerplaats te vinden, want er is weinig ruimte. Ook nog een tropische regenbui die los barst, maar die zijn kort gelukkig. Het pad naar de waterval begint met het aflopen van een steile trap, de leuning ernaast wordt door iedereen meteen vast gepakt voor wat houvast, alleen is deze net geverfd dus heeft iedereen meteen bruine verf op zijn hand. Een bordje erbij had geen kwaad gekund.

Eenmaal beneden is er een kleine brug over een stroompje, daarna moet je via los liggende stapstenen over dit stroompje om bij de waterval uit te komen. Voor de 1 makkelijker als de ander, het gaat goed maar ik ben er niet zo’n held in. Bij de waterval is een groepje mensen aan het abseilen door de waterval, was leuk om te zien. Als ze klaar zijn een foto gemaakt van de waterval zonder mensen. Daarna terug naar boven, en we rijden verder. Onderweg nog ergens gestopt waar je ook een wandeling kan doen, maar dat blijkt er 1 van ongeveer 7,5 uur te zijn die als zeer gevaarlijk wordt omschreven, dat hebben we dus niet gedaan.

We rijden verder door de jungle en komen de bewoonde wereld weer in door dorpjes. Onderweg moeten we een paar keer stoppen omdat ze bezig zijn om de struiken en bomen langs de weg te snoeien. Dat is een nationale hobby hier, we hebben elke dag wel ergens een opstopping omdat men aan het zagen is of met bladblazers rond loopt. Ook bij ons appartement begint elke dag met het geluid van een zaag of blazer, fanatiek hoor. Wat je ook veel tegen komt langs de weg, is levende have. Variërend van honden, koeien, kippen tot met name geiten. We hopen altijd maar dat ze niet zomaar de weg op stappen.

We hebben vandaag zelf eten meegenomen voor de lunch, alleen kunnen we geen lunchplek vinden want onderweg is niet zoveel, nergens een bankje of parkje. We komen uiteindelijk uit bij een plaatsje met uitkijkpunt over een baai. Het strand is niet wat we gehoopt hadden, hoge golven en rommel op het strand. Dan maar eten in de auto met uitzicht op grote pelikanen die ook lunchen. Ze duiken met grote vaart de golven in en laten zich letterlijk in het water vallen. Soms zie je dat ze echt vis hebben gevangen.

Na het eten rijden we verder, in het volgende plaatsje Sainte Marie stappen we uit. We lopen over het strand maar ook hier hoge golven en een heleboel zeewier en kokosnoten op het strand. Met regen in aantocht is het sowieso geen plek waar we lang gaan blijven. We zien mensen lopen over een doorwaadbaar stuk strand tussen de golven naar een eiland vlakbij. Als we dichterbij komen valt te zien dat dit mogelijk is als je het niet erg vindt een nat pak te behalen. De golven komen van 2 kanten en botsen op het smalle strandstuk op elkaar, dus het lijkt leuker dan het waarschijnlijk gaat zijn om naar dat eiland te lopen.

We gaan terug naar de auto en moeten even schuilen voor de regen, het is vandaag niet het beste weer. Met de auto terug naar Fort de France gereden. Onderweg hier en daar een korte stop gemaakt, maar verder niet veel beleeft. We gaan langs bij de Decathlon, Edwin wil een watershirt halen die beschermt tegen UV voor morgen tijdens het duiken. Bij het snorkelen was al duidelijk dat dit handig zou zijn, want in het water verbrand je heel snel.

Daarna terug naar het appartement, wat gelezen. Het avondeten bestaat uit spaghetti die Edwin maakt met de groente en kip die we nog over hadden. De verkeerd meegenomen tomatenpuree van van de week maakt de maaltijd af. TV kijken gaat niet zo makkelijk meer, blijkbaar zat er een proefperiode op Netflix en die is nu verlopen, blijft Franse tv over, en dat verstaan we niet, ook series zijn Frans ingesproken dus daar is ook niets aan. Beetje jammer.

Chantal